Έμπορος, κτηματίας και προμηθευτής μηχανημάτων και υλών από Ευρωπαϊκά κυρίως εργοστάσια και Εταιρείες. Σύμφωνα με τον Παναγ. Λιούφη ήταν γαμπρός του Ρούση Γ. Κοντορούση (Λιούφης, 1924, σ.289)
Ο Βαγγέλης Στρεμπενιώτης (1876 - 1904) ήταν Έλληνας σλαβόφωνος οπλαρχηγός του Μακεδονικού Αγώνα. Γεννήθηκε στο Στρέμπενο (Ασπρόγεια) Φλώρινας και το πραγματικό του όνομα ήταν Ευάγγελος Νάτσης Γεωργίου.
Ο Βασίλης Φόρης γεννήθηκε στην Κοζάνη και ήταν πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ. Το 1952 άρχισε τη διδασκαλία του ως φιλόλογος στην Εμπορική Σχολή της Κοζάνης. Διατέλεσε Διευθυντής του Ινστιτούτου Νεοελληνικών Σπουδών (Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη). Δημοτικιστής, εισηγήθηκε το μονοτονικό σύστημα στην Ελλάδα. Η ιστορική συγκυρία ανέδειξε τον Φόρη ως έναν από τους πρωταγωνιστές στην τελευταία περίοδο του δημοτικιστικού κινήματος, την εποχή της θεσμοθέτησης της δημοτικής ως επίσημης γλώσσας του κράτους το 1976 καθώς και της ολοκλήρωσης της μεταρρύθμισης με την καθιέρωση του μονοτονικού συστήματος το 1982. Από τη δεκαετία του '50 αρθογραφεί στην Καθημερινή στη στήλη γλωσσολογικά μελετήματα
Ο Κωνσταντίνος Τακιατζής Δ. υπήρξε Κοζανίτης έμπορος, γόνος της γνωστής εμπορικής οικογένειας των Τακιατζήδων της Κοζάνης που μεγαλούργησαν στη Βιέννη, στην Πέστη της Ουγγαρίας και σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις. Ασχολήθηκε με το εμπόριο γουναρικών και σιτηρών, καθώς και με μικρής κλίμακας εμπόριο βιβλίων, με απώτερο στόχο την κάλυψη των λειτουργικών αναγκών της Σχολής της Κοζάνης. Η οικογένεια Τακιατζή ευεργέτησε σε πολλούς τομείς την πόλη της Κοζάνης και θεωρείται μια από τις πιο σημαντικές.