Showing 2 results

Authority record
Πολιτικός Πολιτικοί -- Ελλάδα -- Ιστορία -- 20ός αι.
Τσιτσελίκης, Κωνσταντίνος, 1882-1938
Person · 1882 - 1938
Κωνσταντίνος Τσιτσελίκης
Ο Κωνσταντίνος Τσιτσελίκης γεννήθηκε στην Κοζάνη το 1882 και ήταν ο μεγαλύτερος γιος του Λαζάρου Τσιτσελίκη. Ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές του σπουδές στο περίφημο Γυμνάσιο Τσοτυλίου και κατόπιν γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από την οποία αποφοίτησε με «άριστα» το 1903. Οι Νομικές σπουδές του αρχικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και μετέπειτα στην Κωνσταντινούπολη του εξασφάλισαν την άδεια να δικηγορεί και σε οθωμανικά δικαστήρια, ενώ στη συνέχεια ακολούθησε μετεκπαίδευση στη Γερμανία. Ο Τσιτσελίκης επιστρέφει και δικηγορεί στην Κοζάνη. Από το 1904 αρχικά ως μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Μορφωτικής Αδελφότητας «Πανδώρα», αργότερα του «Αναγνωστηρίου Κοζάνης» και το 1934 ως πρόεδρος της «Εταιρείας Επιστημονικών Ερευνών Δυτικής Μακεδονίας» έχει ενεργό και πρωταγωνιστικό ρόλο στα πολιτικά, πολιτιστικά και κοινωνικά δρώμενα της Κοζάνης ως νομικός, πολιτικός και λογοτέχνης.
Την εποχή του Μακεδονικού Αγώνα είναι μέλος της επιτροπής « Άμυνας» και έχει ενεργό ρόλο στην απελευθέρωση της πόλης . Λέγεται ότι συναντιέται στην Αθήνα με τον Παύλο Μελά και να τον πείθει να έρθει στη Μακεδονία για τον ένοπλο αγώνα, λέγοντας ότι υπάρχει η υποδομή και η προετοιμασία. Για τον εορτασμό του συντάγματος των Νεότουρκων συνοδεύει την « Πανδώρα» στο Μοναστήρι όπου για τα τεκταινόμενα εκεί παίρνουμε πληροφορίες από το περίφημο διήγημα του «Μπιριντζί νούμερο» (Το υπ’ αριθμόν ένα κομμάτι).
Το 1914 νυμφεύεται την Αγνούλα Κλείδου και αποκτούν τρία παιδιά: τον Κλείτο, τη Λένα και τη Ρέα. Η Αγάπη του για την Αγνή φαίνεται στην επικήδεια επιστολή που σώζεται στο αρχείο της ΚΔΒΚ.
Μετά την απελευθέρωση, ο Κ. Τσιτσελίκης στις πρώτες εκλογές της 31ης Μαΐου 1915 ήταν υποψήφιος με το συνδυασμό των Ανεξαρτήτων όπου δεν κατάφερε να εκλεγεί, ενώ στις επόμενες εκλογές το 1920 εκλέγεται βουλευτής Κοζάνης με την Ενωμένη Αντιπολίτευση.
Υπάρχουν αξιοσημείωτες νομικές μελέτες του Κ. Τσιτσελίκη, ενώ από το πεζογραφικό του έργο, είναι γνωστά οι «Μακεδονικές Εικόνες» 1924, το «Ένα ξερρίζωμα» 1926, η «Αγάπη στον Αλιάκμονα» 1937.
Σε ηλικία 56 χρονών τον Μάιο του 1938, κατά τη διάρκεια ταξιδιού στην Αθήνα για θέματα υγείας, παθαίνει καρδιακή προσβολή και πεθαίνει. Κηδεύεται στην πρωτεύουσα, με τον Κοζανίτη λογοτέχνη και γυμνασιάρχη Πειραιά Αθανάσιο Διάφα, να εκφωνεί τον επικήδειο λόγο.
Παπακωνσταντίνου, Μιχάλης Γ., 1919-2010
Person · 1919-2010

Ο Μιχάλης Παπακωνσταντίνου γεννήθηκε στην Κοζάνη το 1919. Σπούδασε Νομικά στο Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και στη συνέχεια μεταπτυχιακές σπουδές στο Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο στα πανεπιστήμια του Μάντσεστερ, του Κέιμπριτζ και της Χαϊδελβέργης. Εργάστηκε ως δικηγόρος, αρχικά στην Θεσσαλονίκη και από το 1970 στην Αθήνα. Μιλούσε τρεις γλώσσες, αγγλικά, γαλλικά και γερμανικά.

Εκλέχθηκε πρώτη φορά βουλευτής Κοζάνης το 1961 με την Ένωση Κέντρου, όπως και στις εκλογικές αναμετρήσεις του 1963 και το 1964. Στην κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου διατέλεσε υφυπουργός Εθνικής Αμύνης από τον Φεβρουάριο του 1964 μέχρι τον Ιούλιο του 1965.

Με την Μεταπολίτευση, διετέλεσε γενικός γραμματέας της ΕΔΗΚ το διάστημα 1976-77, ενώ από το 1978 προσχώρησε στην Νέα Δημοκρατία με την οποία εξελέγη βουλευτής Κοζάνης και Επικρατείας (1981-93). Συνεργάτης του Κ. Μητσοτάκη, διετέλεσε κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας και υπουργός Βιομηχανίας, Έρευνας και Τεχνολογίας στην κυβέρνηση Τζαννετάκη το 1989. Διατέλεσε υπουργός Γεωργίας (Απρίλιος 1990 - Αύγουστος 1991), υπουργός Δικαιοσύνης (Αύγουστος 1991 - Αύγουστος του 1992) και υπουργός Εξωτερικών (Αύγουστος του 1992 - Οκτώβριος 1993), θέση από την οποία διαχειρίστη το Μακεδονικό ζήτημα και τα θέματα της Βαλκανικής χερσονήσου. Διαγράφτηκε από την Ν. Δημοκρατία τον Σεπτέμβριο του 1994, με απόφαση του προέδρου της Μ. Έβερτ.

Αρθρογραφούσε στον εθνικό τύπο, στον τοπικό τύπο της Κοζάνης, καθώς επίσης και σε έντυπα του εξωτερικού. Στο αρχείο του Γ. Μπουντιούκου σώζονται αρκετά άρθρα του στον τοπικό και εθνικό τύπο. Διετέλεσε συνεργάτης της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, του Ιδρύματος Μελετών της Χερσονήσου του Αίμου, μέλος του Εθνικού Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κινήσεως, κ.α. Το 1995 βραβεύτηκε με το βραβείο Ιπεκτσί για την ελληνοτουρκική φιλία.
Ήταν παντρεμένος με την Τάσα Στέφου, με την οποία απέκτησαν δύο κόρες. Ο Μιχάλης Παπακωνσταντίνου απεβίωσε σε ηλικία 90 ετών το 2010.

Εργογραφία
Η ταραγμένη εξαετία (1961 - 1967)
Πολιτική συγκρότηση και Προεδρικές εκλογές στις Ηνωμένες Πολιτείες (Φέξης 1968, Εστία 1992)
Σύντομη Ιστορία της Κοζάνης
Μία βορειοελληνική πόλη στην Τουρκοκρατία. (Ιστορία της Κοζάνης 1400-1912) (Εστία 1992)
Η αγροτική πολιτική (1992). Η Μακεδονία μετά τον Μακεδονικό Αγώνα (1992)
Η γιαγιά μου η Ρούσα (Εστία 1994, 1995)
Το ημερολόγιο ενός πολιτικού. Η εμπλοκή των Σκοπίων (εκδ. Εστία 1994, 1995)
Η πέτρινη πόλη (Εστία 1995)
Η ταραγμένη εξαετία 1961-1967 (2 τόμοι, 1997)
Το χρονικό της μεγάλης νύχτας (Εστία 1999)
Βαλκάνια: η άγνωστη γειτονιά μας (εκδ. Μελάνι 2002).