Εδώ ανταμώνουν και συνομιλούν δυο γενιές: οι ενήλικες που έζησαν στην ύπαιθρο και οι δεκαεξάρηδες , τα παιδιά της πόλης , τα οποία αντιστέκονται στις ασφυκτικές πιέσεις της καθημερινότητας και δέχτηκαν να μυηθούν σ’ έναν κόσμο δεν έζησαν , αυτόν του δημοτικού τραγουδιού με: λόγο, μουσική, χορό και τραγούδι.
Η εργασία περιλαμβάνει 4 ενότητες με δραματοποίηση λογοτεχνικών κειμένων. 23 μαθητές- τριες ασκήθηκαν μέσα από το θεατρικό παιχνίδι και τη βιωματική μάθηση και έγιναν συνδημιουργοί και ομάδα.
Οι δρόμοι προς το αρχαίο δράμα είναι οι δρόμοι του θεάτρου: δρόμοι συμπεριφορών, δράσεων και αντιδράσεων, που είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τη φύση. Ασκήθηκαν στο είναι και όχι στο φαίνεσθαι. Η σύνθεση 1) Ιφιγένεια εν Ταύροις Ευριπίδης 2) Η επιστροφή της Ιφιγένειας και 3) Όταν έρχεται ο ξένος Γ. Ρίτσος έχει κοινό θέμα τον ξένο. Αν γυρίσουμε πίσω στη φύση, έρχεται η λύτρωση. Ο ξένος , που μπορεί να είναι ο διπλανός μας, ίσως και ο ίδιος μας ο εαυτός, γίνεται οικείος, αποδεκτός.
Τρία ατίθασα παιδία, που έφυγαν νωρίς παράσταση τρία μοναχικά άτομα, που πάλεψαν με το σύστημα μέσα στη δικτατορία. Άτομα με υψηλό δείκτη ευφυΐας και ευαισθησίας, τόλμησαν το ακατόρθωτο: Αναμετρήθηκαν με το σύστημα.
Το σύστημα κατέστρεψε την παιδική ηλικία. Πριν τις εκλογές οι πολίτες ήταν σε παραζάλη. Μετά τις εκλογές ένας πιλότος προσγειώθηκε στην Αθήνα, ημέρα Εθνικής εορτής στο Σύνταγμα και μας μιλάει για τον κόσμο που αντίκρυσε. Ένας μικρός, πολύ περίεργος ανθρωπάκος, ο Μικρός πρίγκηπας, του έκανε ερωτήσεις.
Το άτιμο το σύστημα που δουλεύει αδιαλείπτως, μεθοδικά εκσυγχρονίζεται, μας χειρίζεται ανάλογα. Άτομα με υψηλό δείκτη ευφυΐας και ευαισθησίας όπως ο Νικόλας Άσιμος, η Κατερίνα Γώγου και ο Παύλος Σιδηρόπουλος, τόλμησαν και αναμετρήθηκαν μαζί του. Αυτό φυσικά τους πάταξε και θυσίασαν το σώμα τους. Τίποτα όμως δεν πάει χαμένο. Η θυσία τους άφησε το σημάδι της στην ιστορία της κοινωνικής, πολιτικής και πολιτιστικής ζωής της χώρας μας.
Ο στόχος, η αξιολόγηση, το σεμινάριο και η μεταρρύθμιση είναι οι λέξεις που γράφουν ένα μίνι θεατρικό διάλογο, που αποτυπώνει το χαρακτήρα του σεμιναρίου.
Η καθιέρωση για πρώτη φορά της ημέρας αυτής, είναι έκφραση της ανάγκης όλων μας να αποδείξουμε την πολιτισμική δυναμική της εκπαίδευσης αλλά και την παιδαγωγική δυναμική της θεατρικής τέχνης.