Μια προσωπική κατάθεση με χειρόγραφες σημειώσεις από το σεμινάριο του ΠΑ.ΔΙ.Θ.Ε στις Σπέτσες. Εκπαιδευτής ο Φίλιππος Τσαλαχούρης- συνθέτης συνέδεσε άμεσα τη μουσική με την υποκριτική. Ακολουθούν σημειώσεις του μαθήματος στον Πλούτο του Αριστοφάνη.
Έχουμε την παράσταση που ανέβηκε με τίτλο '' Ασκητική'' του Νίκου Καζαντζάκη με φιλική συμμετοχή του συλλόγου Κρητών Νομού Κοζάνης '' Η Μεγαλόνησος'' καθώς επίσης συμμετέχουν και τα σχολεία 1ο,2ο,3ο,4ο ΓΕΛ και 2ο ΕΠΑΛ. (13 φωτογραφίες)
Άρθρο για την παγκόσμια ημέρα θεάτρου στην Εκπαίδευση. Επισημαίνονται: α) η ανάγκη της δημιουργίας που απελευθερώνει για μαθητές και τους καθηγητές, ως αντίδοτο στην άκρως πιεστική πραγματικότητα. β) τα μέσα και το υλικό για να δουλέψει το παιδαγωγικό θέατρο και γ) η συνεισφορά του Πανελλήνιου Δικτύου για το θέατρο στην Εκπαίδευση.( Το τεκμήριο Η δική μας Αντιγόνη προστέθηκε στο πιο προηγούμενο ως συνέχεια του θέματος)
Χριστουγεννιάτικη γιορτή από την Ιερά Μητρόπολη Σερβίων και Κοζάνης όπου συμμετέχουν η σοπράνο Άννα Παπαδοπούλου,στο πιάνο ο Δίκος Γίωργος, τα κατηχητικά της Ιεράς Μητροπόλεως, το 4ο ΓΕΛ Κοζάνης, καθώς επίσης στηρίζει και η θεατρική ομάδα Ταξιδευτές θεάτρου. (12 φωτογραφίες)
Οι φωτογραφίες που υπάρχουν στον φάκελο είναι από την παράσταση που ανέβασαν οι Ταξιδευτές θεάτρου όπου συμμετέχουν τα 1ο, 2ο, και 20 ΕΠΑΛ και οι φοιτητές του ΑΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας, υπάρχουν 2 μέρη το ''Άσμα ασμάτων'' Σολομών (6 φωτογραφίες) ''το άσμα της Ιωάννας και του Κωνσταντίνου'' (17 φωτογραφίες) , πρόβα στο σιδηροδρομικό σταθμό (1 φωτογραφία). (24 φωτογραφίες)
Το άτιμο το σύστημα που δουλεύει αδιαλείπτως, μεθοδικά εκσυγχρονίζεται, μας χειρίζεται ανάλογα. Άτομα με υψηλό δείκτη ευφυΐας και ευαισθησίας όπως ο Νικόλας Άσιμος, η Κατερίνα Γώγου και ο Παύλος Σιδηρόπουλος, τόλμησαν και αναμετρήθηκαν μαζί του. Αυτό φυσικά τους πάταξε και θυσίασαν το σώμα τους. Τίποτα όμως δεν πάει χαμένο. Η θυσία τους άφησε το σημάδι της στην ιστορία της κοινωνικής, πολιτικής και πολιτιστικής ζωής της χώρας μας.
Τα κοινά πράγματα που συνδέουν την Γκουτζιαμάνη Ιω. την κ. Σούλα Αντωνίου: ο ρόλος της δασκάλας, η στροφή στο παρελθόν, η αγάπη για τη γλώσσα, η ιδέα ότι τα κρυμμένα πράγματα μπορεί να έχουν μεγαλύτερη αξία από τα φανερωμένα και η ατέρμονη αναζήτηση της αλήθειας και του εαυτού μας, της έδωσαν την ευκαιρία να πάρει από το μαγικό κουτί του θεάτρου το βελονάκι και να πλέξει επάνω στα ποιήματα το κείμενο Μια περιδιάβαση στα μονοπάτια του Είναι.
