Το ποίημα είναι από το βιβλίο Τέταρτη διάσταση. Ο μυστηριώδης ξένος που έρχεται ακάλεστος και μιλάει και εξηγεί και συμβουλεύει, ζητά να εξηγήσει τη διαλεκτική πορεία της ζωής, τον έρωτα, την φύση, το θάνατο και τον άνθρωπο. Η ίδια η φύση, η ζωή και η δουλειά επιβάλλουν τη συναδέλφωση των ανθρώπων.
Τα σπουδαία κείμενα είναι όπως οι σπουδαίοι άνθρωποι: Όσο υψηλή είναι η μόρφωσή τους και η καλλιέργεια, τόσα απλοί και προσιτοί είναι στους απλούς ανθρώπους. Γι’ αυτό 24 παιδιά από σχολεία της πόλης τόλμησαν να ανεβάσουν στη σκηνή τους Ελεύθερους πολιορκημένους, για να απαντήσουν στα ερωτήματα: Το σχολείο προετοιμάζει ελεύθερους ανθρώπους για τη ζωή; Υπάρχει έξοδος στα αδιέξοδα της εποχής μας;
Μαθητές επέλεξαν ποιήματα από τα βιβλία του , για να μας οδηγήσουν , μέσα από μονοπάτια που ανακάλυψαν , στον κόσμο του ποιητή. Πάνω σ’ ένα καράβι , θα μας ταξιδέψουν στον κόσμο της καρδιάς και της ψυχής.
Περιλαμβάνει 3 μέρη με δραματοποίηση λογοτεχνίας : α) “ποιήματα” του Γ. Λασσάνη , β) “Γεώργιος Λασσάνης” , Λ. Νάνος ( μυθιστόρημα 3) “Η Ελλάς και ο ξένος” Γ. Λασσάνης (θεατρικό). Η επιλογή έγινε επειδή η τοπική ιστορία δεν διδάσκεται και ο Γ. Λασσάνης είναι η κορυφαία προσωπικότητα της Κοζάνης : ήρωας, λόγιος, Φιλικός, πολιτικός. Η επιτυχία ήταν ότι ανέβηκε στη σκηνή ένα έργο που δεν είναι θεατρικό και είναι πολύ μακριά από την εποχή μας και τα ενδιαφέροντα των παιδιών. Το δεύτερο κείμενο είναι σύντομη βιογραφία του Γ. Λασσάνη και πληροφορίες για την παιδική του ηλικία , που καθόρισαν την εξέλιξή του.
Εδώ ανταμώνουν και συνομιλούν δυο γενιές: οι ενήλικες που έζησαν στην ύπαιθρο και οι δεκαεξάρηδες , τα παιδιά της πόλης , τα οποία αντιστέκονται στις ασφυκτικές πιέσεις της καθημερινότητας και δέχτηκαν να μυηθούν σ’ έναν κόσμο δεν έζησαν , αυτόν του δημοτικού τραγουδιού με: λόγο, μουσική, χορό και τραγούδι.
Οι δρόμοι προς το αρχαίο δράμα είναι οι δρόμοι του θεάτρου: δρόμοι συμπεριφορών, δράσεων και αντιδράσεων, που είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τη φύση. Ασκήθηκαν στο είναι και όχι στο φαίνεσθαι. Η σύνθεση 1) Ιφιγένεια εν Ταύροις Ευριπίδης 2) Η επιστροφή της Ιφιγένειας και 3) Όταν έρχεται ο ξένος Γ. Ρίτσος έχει κοινό θέμα τον ξένο. Αν γυρίσουμε πίσω στη φύση, έρχεται η λύτρωση. Ο ξένος , που μπορεί να είναι ο διπλανός μας, ίσως και ο ίδιος μας ο εαυτός, γίνεται οικείος, αποδεκτός.
Αποσπάσματα της Ελληνικής λογοτεχνίας περιγράφουν την ομορφιά και τη σκληράδα του Ελληνικού τοπίου , που σμίλεψε την Ελληνική ψυχή. Γιατί μόνο με τη δύναμη της γνώσης και την ελευθέρωση των αισθήσεων , μπορούμε να δούμε καθαρά και να αγαπήσουμε τον τόπο μας , μακριά από φανατισμούς. Αυτό καταδεικνύεται και από το διάλογο που ακολουθεί , ανάμεσα σε έναν (Κύριο) και ένα (Νέο).
Η εργασία περιλαμβάνει 4 ενότητες με δραματοποίηση λογοτεχνικών κειμένων. 23 μαθητές- τριες ασκήθηκαν μέσα από το θεατρικό παιχνίδι και τη βιωματική μάθηση και έγιναν συνδημιουργοί και ομάδα.
Τρία ατίθασα παιδία, που έφυγαν νωρίς παράσταση τρία μοναχικά άτομα, που πάλεψαν με το σύστημα μέσα στη δικτατορία. Άτομα με υψηλό δείκτη ευφυΐας και ευαισθησίας, τόλμησαν το ακατόρθωτο: Αναμετρήθηκαν με το σύστημα.
