Μαθητές επέλεξαν ποιήματα από τα βιβλία του , για να μας οδηγήσουν , μέσα από μονοπάτια που ανακάλυψαν , στον κόσμο του ποιητή. Πάνω σ’ ένα καράβι , θα μας ταξιδέψουν στον κόσμο της καρδιάς και της ψυχής.
Περιλαμβάνει 3 μέρη με δραματοποίηση λογοτεχνίας : α) “ποιήματα” του Γ. Λασσάνη , β) “Γεώργιος Λασσάνης” , Λ. Νάνος ( μυθιστόρημα 3) “Η Ελλάς και ο ξένος” Γ. Λασσάνης (θεατρικό). Η επιλογή έγινε επειδή η τοπική ιστορία δεν διδάσκεται και ο Γ. Λασσάνης είναι η κορυφαία προσωπικότητα της Κοζάνης : ήρωας, λόγιος, Φιλικός, πολιτικός. Η επιτυχία ήταν ότι ανέβηκε στη σκηνή ένα έργο που δεν είναι θεατρικό και είναι πολύ μακριά από την εποχή μας και τα ενδιαφέροντα των παιδιών. Το δεύτερο κείμενο είναι σύντομη βιογραφία του Γ. Λασσάνη και πληροφορίες για την παιδική του ηλικία , που καθόρισαν την εξέλιξή του.
Παραμονές Χριστουγέννων όλοι περιμένουμε να δούμε αγαπημένα πρόσωπα ή νοσταλγούμε τα περασμένα. Γι’ αυτό και η επιλογή του διηγήματος “Ο Αμερικάνος” Α. Παπαδιαμάντης. Ένας νέος μετανάστης στην Αμερική επιστρέφει μετά από 25 χρόνια στην πατρίδα , παραμονές Χριστουγέννων. Δοκιμάζουμε τη δραματοποιημένη αφήγηση με λόγο και μουσική. Μπροστά μας απλώνεται ο κόσμος της φτώχειας και της ανάγκης, που ήξερε να αντέχει στα δύσκολα, με το ανάλογο τίμημα.
Το ποίημα είναι από το βιβλίο Τέταρτη διάσταση. Ο μυστηριώδης ξένος που έρχεται ακάλεστος και μιλάει και εξηγεί και συμβουλεύει, ζητά να εξηγήσει τη διαλεκτική πορεία της ζωής, τον έρωτα, την φύση, το θάνατο και τον άνθρωπο. Η ίδια η φύση, η ζωή και η δουλειά επιβάλλουν τη συναδέλφωση των ανθρώπων.
Αποσπάσματα της Ελληνικής λογοτεχνίας περιγράφουν την ομορφιά και τη σκληράδα του Ελληνικού τοπίου , που σμίλεψε την Ελληνική ψυχή. Γιατί μόνο με τη δύναμη της γνώσης και την ελευθέρωση των αισθήσεων , μπορούμε να δούμε καθαρά και να αγαπήσουμε τον τόπο μας , μακριά από φανατισμούς. Αυτό καταδεικνύεται και από το διάλογο που ακολουθεί , ανάμεσα σε έναν (Κύριο) και ένα (Νέο).
Μια ομάδα 36 ατόμων: μαθητές δημοτικού, γυμνασίου, λυκείου, φοιτητές, δάσκαλοι και γονείς συνομιλούν μέσα από τα κείμενα: 1) “Το χρονικό” Τ. Σινόπουλος, 2) “Μην περπατάς πια με τα 4, μας κυκλώνουν” Γ. Οικονομέας, 3) “Το ξύλινο παλτό” Κ. Γώγου και 4) “Φυσάει στα σταυροδρόμια του κόσμου” Τ. Λειβαδίτης και αξιώνουν: δουλειά, παιδεία, υγεία και δημοκρατία.
Σκοπός της κωμωδίας είναι να δείξει στην Αρετή το ίδιο της το πρόσωπο, να χλευάσει την ίδια της την εικόνα. Η ατμόσφαιρα πρέπει να έχει το άπλετο φως της καθημερινής ζωής. Η σκέψη που πρέπει πάντα να μας οδηγεί είναι πως ο άνθρωπος του Αριστοφάνη είναι ο ζωντανός άνθρωπος και γι’ αυτό είναι σύγχρονός μας.
Η ιδέα που διατρέχει όλη την εργασία είναι αν στη ζωή μας κάνουμε αυτό που μας αρέσει και αυτό παρακολουθεί όλες τις ηλικιακές φάσεις του ατόμου: παιδική, εφηβεία, ώριμη νιότη και το φθινόπωρο της ζωής. Τα παιδιά απέδωσαν θεατρικά ποιητικά κείμενα, κάτι πολύ δύσκολο. Η παράσταση πλαισιώθηκε από ζωντανή μουσική.
