Ευαγγελικές περικοπές από την Κυριακή του Πάσχα μέχρι και
τη Μ. Εβδομάδα – (φ. 2 r -25 r ) Ἰω. – (φ. 26 v -34 r ) Ματθ. – (φ. 34 r -49 v )
Λουκ. – (φ. 49 v -67 v ) Σάββ. (πρό) Τελ. Φαρ. μέχρι καὶ Κυρ.
Πεντηκοστῆς. – Χάσμα μετὰ τὸ φ. 64 v , τὸ κείμενο φθάνει ἕως Ματθ. ιζ΄
17 Ὦ γενεὰ ἄπιστος καὶ [διεστραμμένη – (φ. 68 r -81 r ) Δευτέρα Ἁγ.
Πνεύματος μέχρι καὶ τὴν Παρασκευὴ α´ νηστειῶν, μετὰ τὴν ὁποία
παρατίθεται καὶ ἡ περικοπὴ τῆς ἑορτῆς τῶν Τεσσαράκοντα Μαρτύρων
(9ης Μαρτίου). – (φ. 82 r -92 v ) Σάββ. α´ νηστειῶν μέχρι καὶ Κυρ. Βαΐων.
– (φ. 92 v -144 v ) Μ. Ἑβδομάδος. – (φ. 114 v -132 v ) Ἁγ. Παθῶν. (Gregory, I,
344-363).

(φ. Ιr-ΙΙv, σ. 1-181) Σύνοψη ἀριθμητικῆς. Τίτλος (σ. 1): «Συνοπτικὴ ἑρμηνεία καθ’ ἑκατέρα αὐτῆς τὰ μέρη πολλῆς τῆς ἀκριβείας καταστρωθεῖσα παρὰ τοῦ σοφολογιωτάτου καὶ ἐπιστημονικωτάτου κυρίου Μπαλάνου Βασιλοπ(ού)λ(ου) τοῦ πρωτοπαπᾶ καὶ διδασκάλου τῆς πρώτης σχολῆς Ἰωαννίνων». – Ὁ τίτλος μετὰ τὸ σοφολογιωτάτου ἀπὸ διόρθωση τοῦ χ2· μετὰ τὸ σοφολογιωτάτου διαγραμμένο τὸ ἀρχικὸ κείμενο τοῦ τίτλου, ποὺ ἦταν γραμμένο ἀπὸ χ1: ἐν ἱεροδιδασκάλοις κυρίου κὺρ Μπαλάνου πρωτοπαπᾶ. – Ἔκδ. Μπαλᾶνος Βασιλόπουλος Ἔκθεσις ἀκριβεστάτη τῆς Ἀριθμητικῆς, Βενετία 1803· Ἠλιοὺ Α΄, σ. 86-87, ἀρ. 1803.76 (ἐκδότης ὁ Κοσμᾶς Μπαλᾶνος, γιὸς τοῦ Μπαλάνου Βασιλοπούλου).
(σ. 1-128) Ἀριθμητική, Πρακτικὸ μέρος.
(σ. 1-56) Βιβλίο Α΄ (ἀπὸ χ2): «Καὶ πρῶτον περὶ τοῦ πρακτικοῦ μέρους αὐτῆς» [ἀρχικὸς τίτλος ἀπὸ χ1, διαγραμμένος: Περὶ ἀριθμητικῆς πρακτικῆς]. Ἀρχ. Τὸ μὲν δὴ ζητεῖν [δὴ ζητεῖν add. sl. χ2] εἰ ἐστὶν ἐν τοῖς οὖσιν [ζητεῖν del. χ2] ἐπὶ τῶν καθ’ αὑτὸ γνωρίμων καὶ πᾶσιν ὁμολογουμένων. Τέλ. ὅτου χάριν καὶ ἡμεῖς συντομίας ἕνεκα πέρας τοῦ αου βιβλίου ἐνταῦθα δεδώκαμεν.
(σ. 57-100) Βιβλίο Β΄: «Περὶ κλασμάτων, τί τε ἐστὶ τὸ κλάσμα, καὶ ὅπως γράφεται». Ἀρχ. Κεφ. αον. Πληρωθέντος ἤδη τοῦ αου βιβλίου τῆς παρούσης πραγματείας, καὶ τῶν ταύτῃ χρειωδεστέρων. Τέλ. ὡς καὶ ἐν τῷ ϛῳ ὑπετέθη τοῦ προτέρου προβλήματι (εἶτα ἀκολουθεῖ, τό, τοιαύτη μὲν οὖν ἡ τῶν κλασμάτων χρῆσις, σελ.).
(σ. 101-110) «Περὶ Γεωμετρικῆς [διορθωμένο ἀπό: Ἀστρονομικῆς] ψηφοφορίας». Ἀρχ, Ψηφοφορία, ἥτις καὶ ψηφηφορία μεταλήψει τοῦ στοιχείου παρά τισι λέγεται. Τέλ. Τοιαύτην γάρ τινα πρὸς ἄλληλα τὰ λεπτὰ ἀναλογίαν τηροῦσιν ἐν τῷ γράφεσθαι.
(σ. 111-128) «Περὶ Ἀστρονομικῆς ψηφοφορίας». Ἀρχ, Ἀστρονομικὴ δὲ ψηφηφορία ἐστίν, ᾗπερ οἱ τῶν ἀστρονόμων παῖδες ἐπὶ τῶν κινήσεων τῶν οὐρανίων σφαιρῶν καὶ ἀστέρων χρῶνται. Τέλ. σαφεστέρα γενήσεται [διαγραμμένο: ἡ περὶ αὐτῶν ἑρμηνεία] ἐπί τε τῆς τῶν γεωμετρικῶν καὶ ἀστρονομικῶν προβλημάτων πραγματείας.
(σ. 129-178) Ἀριθμητική, Θεωρητικὸ μέρος. «Περὶ τοῦ θεωρητικοῦ τῆς ἀριθμητικῆς μέρους. Βιβλίον Α΄. Προοίμιον». Ἀρχ. Τοῦ αου τῆς ἀριθμητικῆς πληρωθέντος μέρους εἰς χρῆσιν ἀνήκοντος τῶν ἀριθμῶν, ἑπόμενόν ἐστι διαλαβεῖν καὶ περὶ τοῦ βου ταύτης μέρους. Τέλ. (σ. 176) ἵνα δὲ σαφεστέρα ἡ τούτων γένηται ἑρμηνεία, ταχθήτω καὶ ταῦτα εὐτάκτως, συστοιχοῦντα τοῖς παρ’ Ἕλλησιν ἀριθμητικοῖς χαρακτῆρσι. – Ἀκολουθοῦν (σ. 176-178) οἱ χαρακτῆρες τῶν ἀρχαιοελληνικῶν ἀριθμῶν καὶ ἀριθμητικῶν.
Στὰ φ. Ιr-ΙΙv καὶ στὶς σ. 35α-β, 82α-β, 129α-β, 179-181, σημειώσεις σχετικὰ μὲ τὸ κείμενο, μὲ παραπομπὲς σὲ ἀντίστοιχες σελίδες. Στὴ σ. 181α δοκίμια κονδυλίου καὶ ἀριθμητικὲς πράξεις.

1. (φ. 7r-20v) ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΨΑΛΙΔΑΣ, «Πραγματεία περὶ τῶν ἑλληνικῶν συγγραφέων ὑπὸ Ἀθανασίου Πέτρου Ψαλίδα τοῦ ἐξ Ἰωαννίνων. 1797: νοεμβρ[ίου] 25» (σὲ ἁπλὴ γλώσσα). Ἀρχ. Οἱ τῶν Ἑλλήνων συγγραφεῖς ἠμποροῦν ὡσὰν τὰ μέταλλα κατὰ τὴν ποιότητα νὰ θεωρηθοῦν. – Ἀνέκδοτο.
2. (21r-111r) «Μέρος τρίτον. Περὶ συντάξεως», § 1-454 (σὲ ἁπλὴ γλώσσα). Ἀρχ. Ἀφ’ οὗ λοιπὸν εἴπαμεν εἰς τὸ πρῶτον καὶ δεύτερον μέρος περὶ ἐτοιμολογίας (!) καὶ ὀρθογραφίας τῶν ὀκτὼ μερῶν τοῦ λόγου. Μετὰ τὸ πέρας τοῦ κειμένου: Τέλος τοῦ περὶ συντάξεως συντακτικοῦ τρίτου μέρους τῆς γραμματικῆς.
3. (112r-169v) «Ξενοφῶντος Κύρου ἀνάβασις. Ἱστοριῶν Βιβλίο α΄ κεφ. α΄» (σὲ ἁπλὴ γλώσσα). Ἀρχ. Δύω υἱοὶ ἦτον τοῦ Δαρείου τοῦ βασιλέως τῶν Περσῶν ὁποῦ ἐπωνομάζετο νόθος καὶ τῆς βασιλίσσης, συζύγου τε Παρυσάτιδος.
Στὸ φ. 1r σημείωμα περὶ τῶν περιεχομένων (ἄνω ἀριστερά): ὅσα ἐμπεριέχονται ταύτῃ τῇ βίβλῳ. | Ἐξήγησις εἰς τὸ τέταρτον τοῦ Γαζῆ | Ξενοφῶντος περὶ ἀναβάσεως Κύρου.

(φ. 2r-171v) «Ἐγχειρίδιον ῥητορικῆς ἤτοι μέθοδος καὶ διδασκαλία, καὶ τρόπος τοῦ συνθέτειν τὰς διδαχάς» (24 κεφ.). Ἀρχ. Τὸ πρῶτον, ὁποῦ πρέπει νὰ εἶναι εἰς εἴδησιν, ἐκείνου ὁποῦ θέλει νὰ κάμῃ τὸ ἔργον τοῦ ἱεροκήρυκος. Τέλ. ἐκ τῶν ὁποίων οἱ ἔξω ῥήτορες ἐδύνοντο νὰ συνθέσουν σχετικὰ προοίμια. – (φ. 170r-171v) «Πίναξ τῶν περιεχομένων εἰς τοὺς ἐξαρχῆς τῆς βίβλου τρόπους ὑπὲρ τῶν ἱεροκηρύκων».
– Ἀνέκδοτο. Τὸ ἔργο προσγράφει στὸν Δαμοδὸ ἡ Μπόμπου-Σταμάτη, σ. 212-216 (βλ. Βιβλ.). Ἄλλα χειρόγραφα τοῦ ἔργου: κώδ. ΔΒΚ 54, ΕΦΣΚ 33 βλ. γιὰ τὸ ἔργο βλ. στὸ ἴδιο, σ. 212.

(σ. 1-92) Τίτλος: ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ ΧΑΙΡΩΝΕΩΣ, Περὶ παίδων ἀγωγῆς· μὲ (ἀνώνυμες) διάστιχες ἑρμηνευτικὲς σημειώσεις (γλῶσσες). (ἔκδ. F. C. Babbitt, Plutarch's moralia, vol. 1, Cambridge, Mass.: Harvard University Press, 1927 (ἐπανέκδ. 1969), 4-68). Ἀρχ. (σ. 1) Τί τις ἂν ἔχοι εἰπεῖν περὶ τῆς τῶν ἐλευθέρων παίδων αγωγῆς. Τέλ. (σ. 92) ἀνυστὸν δ' οὖν ἀνθρωπίνῃ φύσει καθέστηκεν.