1. (φ. 1 r -68 r ) ΕΥΚΛΕΙΔΗΣ, Στοιχεῖα (Βιβλία 1-6). Τίτλος (φ. 9 r ): «ΕΥ̓κλείδους
στοιχεῖον α ον ἐκ τῶν Θέωνος συνουσιῶν ὅροι». Ἀρχ. Σημεῖον ἐστίν, ᾖ
μέρος οὐθέν. – (φ. 1 r -7 r ) Περιεχόμενα. – (φ. 9 r -20 r ) Βιβλίο α΄. – (φ. 21 r -
26 r ) Βιβλίο β΄. – (φ. 26 v -38 r ) Βιβλίο γ΄. – (φ. 38 v -42 v ) Βιβλίο δ΄. – (φ.
43 r -55 v ) Βιβλίο ε΄. – (φ. 57 r -68 r ) Βιβλίο ϛ΄. Μεγάλη ὁμοιότητα κειμένου
μὲ τὴν ἔκδοση: [Μεθόδιος Ἀνθρακίτης – Μπαλάνος Βασιλόπουλος],
Ὁδὸς μαθηματικῆς, Βενετία 1749, σ. 7-171. Γιὰ τὴν ἔκδοση τοῦ
Εὐκλείδη βλ. Euclidis, Elementa, post I. L. Heiberg edidit E.S. Stamatis,
ἐκδ. Teubner, 2 1969.
2. (φ. 71 r -102 r ) ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ ΕΚ ΒΙΘΥΝΙΑΣ, Σφαιρικά. (φ. 71 r ) Τίτλος: «Περὶ
σφαιρικῶν κατὰ τὸν Θεοδόσιον». Ἀρχ. Σφαίρα ἐστὶ σχῆμα στερεὸν ὑπὸ
μιᾶς ἐπιφανείας περιεχόμενη. – (φ. 71 r -77 v ) Βιβλίο α΄. – (φ. 78 r -87 v )
Βιβλίο β΄. Ἔκδ. Ernestus Nizze, Βερολίνο 1852.
3. (φ. 89 r -102 v ) ΑΔΗΛΟΣ, «Καθόλου περὶ τῆς τοῦ παντὸς σφαίρας». Ἀρχ. Τῷ
τῆς σφαίρας ὀνόματι ὁ πᾶς αἰσθητὸς οὗτος κόσμος. Τέλ. Ἡ Νέα
Γουϊνέα, αἱ νῆσοι τοῦ Σολομῶντος, ἡ γῆ τοῦ Κενίρ, ἡ Νέα Τολαύδα.4. (φ. 105 r -230 v ) ΑΔΗΛΟΣ, «Σύντομος θεωρία καὶ πράξις ἀριθμητικῆς». Ἀρχ.
Οὐκ ὀλίγοι ἐοίκασι κοινῶς περὶ ἀριθμητικῆς γεγραφέναι. – (φ. 130 v -
140 r ) «Περὶ κλασμάτων ἀριθμοῦ». – (φ. 140 v -147 r ) «Περὶ τῆς τῶν ῥιζῶν
ἐξαγωγῆς». – (φ. 148 r -154 r ) «Περὶ τῆς κυβικῆς ῥίζης». – (φ. 154 r -156 v )
«Περὶ γεωμετρικῆς ψηφηφορίας». – (φ. 157 r -162 v ) «Περὶ ἀστρονομικῆς
ψηφηφορίας». – (φ. 167 r -188 v ) «Περὶ τριγωνομετρίας». – (φ. 189 r -195 v )
«Περὶ λογαρίθμων». – (φ. 197 r -208 r ) «Περὶ χρήσεως τῶν λογαρίθμων ἐν
τῇ γραμμικῇ τριγωνομετρίᾳ». – (φ. 208 v -224 r ) «Περὶ σφαιρικῆς
τριγωνομετρίας». – (φ. 227 r -230 v ) «Πρᾶξις τριγωνομετρίας ἐπί τινων
ἀστρονομικῶν προβλημάτων».
5. (φ. 238 r -464 v ) ΑΔΗΛΟΣ, «Περὶ πρακτικῆς Γεωμετρίας». Ἀρχ. Ἓξ εἰσὶ τὰ τῆς
πρακτικῆς γεωμετρίας μέρη.
6. (φ. 469 r -496 v ) ΑΔΗΛΟΣ, «Περὶ εὑρέσεως τῆς περιμέτρου τοῦ μεγίστου περὶ
τὴν γῆν κύκλου». Ἀρχ. Ἡ τοῦ μεγίστου κύκλου περίμετρος τῆς γῆς. –
Στὴ συνέχεια τὸ κείμενο (φ. 496 v ) «Περὶ ἐτησίων ἀνέμων». Ἀρχ. Οἱ
ἐτλησιοι ἄνεμοι διχῶς διαιροῦνται. Τέλ. Τῆς χειμερινῆς τροπῆς
ἄρχονται πνεῖν, τοῦ ἡλίου ὄντος ἐν ἰχθύσι.
7. (φ. 497 r -503 v ) ΑΔΗΛΟΣ, «Περὶ Γεωμετρίας τῆς ἐν ἐπιπέδῳ ἐνεργουμένης
ἄνευ ὀργάνου». Ἀρχ. Παρά τινος δοθέντος σημείου ἐπί τινος δοθείσης
γραμμῆς.
Σὲ ὅλο τὸ χειρόγραφο ἀναδιπλούμενα φύλλα στὸ ἔξω περιθώριο μὲ
γεωμετρικὰ σχήματα.

1. (φ. 3 r -63 r ) «Περὶ Ὀπτικῆς». – (φ. 3 r -27 v ) Μέρος α΄. – (φ. 27 v -48 r ) Μέρος β΄.
– (φ. 49 r -63 r ) Μέρος γ΄.
2. (φ. 65 r -95 r ) «Περὶ Μηχανικῆς».– (φ. 63 r -77 v ) Μέρος α΄. – (φ. 89 r -93 v )
Μέρος β΄ (παρατοποθετημένο). – (φ. 79 r -83 v , 84 r -86 v ) Μέρος γ΄.
3. (φ. 96 r -131 v ) «Περὶ σταθμικῆς».
4. (φ. 166 r -193 r ) «Περὶ ἀρχὰς τῆς γνωμονικῆς» (βλ. φ. 189 v ).
5. (φ. 198 r -210 r ) «Περὶ κατατομῆς κώνου».
6. (φ. 213 r -225 v ) «Περὶ ἐλατηρίου καὶ ἀνακαμπτομένης κινήσεως».
7. (φ. 227 r -235 v ) «Περὶ τῆς φύσεως τοῦ ἀναλήμματος».
8. (φ. 237 r -240 v ) «Περὶ καθολικοῦ ἀστρολαβίου».
9. (φ. 243 r -248 v ) «Περὶ τῆς τοῦ κοινοῦ ἀστρολαβίου χρήσεως».
10. (φ. 249 r -254 v ) «Περὶ τοῦ κατὰ μέρος ἀστρολαβίου Ἰσημερινοῦ».
11. (φ. 255 r -264 r ) «Περὶ τοῦ κύκλου τῶν ἀνίσων ὡρῶν». Στὸ φ. 266 v
συμπλήρωση (;).
12. (φ. 275 r -372 r ) «Ἀστρονομία». – (φ. 275 r -302 r ) Μέρος α΄, «Περὶ τῆς
οὐρανίου σφαίρας». – (φ. 302 r -352 r ) Μέρος β΄, «Περὶ ἡλίου». – (φ.
355 r -372 r ) Μέρος γ΄, «Περὶ σελήνης».Σχεδὸν ὅλα τὰ φύλλα ἀναδιπλούμενα στὸ ἔξω περιθώριο τῶν φύλλων, ὅπου
σχήματα γεωμετρικά, ἢ ὀπτικῆς, μηχαινκῆς καὶ ἀστρονομίας. Ἐνίοτε τεμάχια
χάρτου κολλημένα στὸ περιθώριο μὲ ἐρυθρὸ βουλοκέρι. Κάποιος γραφέας
συγκέντρωσε κείμενα θετικῶν ἐπιστημῶν στὸν τόμο, σύγχρονος τῶν κειμένων.
Ὁ παρὼν κώδικας ἔχει παρόμοια χαρακτηριστικὰ καὶ περιεχόμενο μὲ τὸν
κώδ. 79.

(φ. 2 r -130 r ): ΨΕΥΔΟ-ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΝΔΡΕΙΑΣ, ΛΕΞΙΚΟΝ Τοῦ λεξικοῦ προτάσσεται
βιβλιακὸ ἐπίγραμμα τοῦ γραφέα: Σὺν σoὶ Χριστὲ παμβασιλεῦ δέσποτα τῶν
ἁπάντων τὸ θαυμαστὸν ἀπάρχομαι λεξικὸν τοῦ Κυρίλλου Ἀλεξανδρείας τέ
φημι ἁγιωτάτου Πάπα ταῖς λιταῖς ἐνίσχυσον, λῆξιν ἰδεῖν με τούτου». Ἀρχ.
ἄαπτος· ὁ ἀβλαβὴς Τέλ. ὦ·τῷ ἰδίῳ. (μὲ ἐρυθρὸ μελάνι) τέλος τοῦ λεξικοῦ.
(φ. 134 v ) Ἐφραίμ, Λόγος εἰς τὸν τίμιον Σταυρόν. Κολοβό.
(φ. 137 r -140 r ): ΑΛΛΑ ΛΕΞΙΚΑ: (φ. 135 r -137 v ): Λεξικὸν Ἀποστόλου κατὰ
στίχον (στοιχεῖον;) Ἑρμηνεία λέξεων Ἰεζεκιὴλ τοῦ προφήτου (καὶ ἄλλων
προφητῶν τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης): Λέξεις ἐγκείμεναι ἐν τοῖς ἁγίοις
Εὐαγγελίοις, Λέξεις ἀποστολικαί. (φ. 138 v -140 r ) Γραμματικὲς σημειώσεις.
Λεπτομερὴς κλίση τοῦ ρ. Τίθημι.
(φ. 142 r -164 r ) ΙΑΜΒΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ, κείμενο καὶ ἀνώνυμη παράφραση: α)
εἰς τὴν γέννησιν τοῦ Χριστοῦ, β) εἰς τὰ Θεοφάνεια, γ) εἰς τὴν ἑορτήν τοῦ ἁγ.
Πνεύματος

(φ. 1 r -56 v ) «Τοῦ σοφωτάτου κυρίου Θεοφίλου τοῦ Κορυδαλέως, τοῦ ὕστερον
διὰ τοῦ θείου καὶ μοναχικοῦ σχήματος, Θεοδοσίου μετονομασθέντος, ἔκθεσις
περὶ ἐπιστολικῶν τύπων. Ἀρχ. Τῆς ἐπιστολῆς ἡδὺ μὲν τὸ δημοτικόν, ἐπίχαρι
δὲ τὸ κομψὸν ἐν ἁπλότητι. Ἔκδ. Ἔκδ. Θεόφιλος Κορυδαλεύς, Περὶ τῶν
ἐπιστολικῶν τύπων, Λονδίνο 1625, σ. 1-59.

(φ. 1 r -6 r ) ΠΡΟΘΕΩΡΙΑ ΠΑΠΑΔΙΚΗΣ, Τίτλος «Ἀρχὴ σὺν θεῷ ἁγίῳ τῶν
σημαδίων τῆς μουσικῆς τέχνης τῶν τε ἀνιόντων καὶ κατιόντων σωμάτων τε
καὶ πνευμάτων καὶ πάσης χειρονομίας συντεθείσης παρὰ τῶν κατὰ καιροὺς
ἀναδειχθέντων ποιητῶν παλαιῶν τε καὶ νέων». Ἀρχ. Ἀρχὴ μέση τέλος καὶ
σύστημα, πάντων τῶν σημαδίων … Τέλ. (φ. 4 v ) καὶ κατιουσῶν κατὰ τὴν
τάξιν αὐτῶν. Ἀκολουθοῦν μουσικὰ παραδείγματα μὲ ἀναβάσεις καὶ
καταβάσεις συμπλοκῆς (φ. 4 v -5 v ) ἡ διαδοχὴ τῶν ὀκτὼ ἤχων καὶ ὁ τροχὸς τῆς
ὀκτωηχίας σὲ ἕνα ἰδιαιτέρως περίτεχνο σχῆμα (φ. 6 r ).
2. <ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΑΤΑΡΙΟΝ> α´ (φ. 7 r -17 r ) «Ἀρχὴ σὺν θεῷ ἁγίῳ, τοῦ πρώτου
ἤχου/ Τὸ κεκραγάριον, σὺν τοῖς ἀναστασίμοις αὐτοῦ τῷ σαββάτῳ
ἑσπέρας, ἦχος α΄»· β´ (φ. 17 r -27 r ) «ἀρχὴ σὺν θεῷ ἁγίῳ τοῦ δευτέρου
ἤχου Τὸ κεκραγάριον σὺν τοῖς ἀναστασίμοις αὐτοῦ τῷ σαββάτῳ
ἑσπέρας· ἦχος β΄»· γ´ (φ. 27 r -36 v ) «ἀρχὴ σὺν θεῷ ἁγίῳ τοῦ δευτέρου
ἤχου Τὸ κεκραγάριον σὺν τοῖς ἀναστασίμοις αὐτοῦ, τῷ σαββάτῳ
ἑσπέρας· ἦχος γ΄»· δ´ (φ. 36 v -47 v ) «ἀρχὴ σὺν θεῷ ἁγίῳ τοῦ τετάρτου
ἤχου· Τὸ κεκραγάριον σὺν τοῖς ἀναστασίμοις αὐτοῦ· τῷ σαββάτῳ
ἑσπέρας· ἦχος· δ΄»· ε´ (φ. 47 v -59 r ) «ἀρχὴ σὺν θεῷ ἁγίῳ τοῦ πλαγίου
πρώτου ἤχου Τὸ κεκραγάριον σὺν τοῖς ἀναστασίμοις αὐτοῦ· τῷ
σαββάτῳ ἑσπέρας· ἦχος πλ. α΄»· ς´ (φ. 59 r -68 v ) «ἀ<ρ>χὴ σὺν θεῷ
ἁγίῳ τοῦ πλαγίου δευτέρου ἤχου Τὸ κεκραγάριον σὺν τοῖς
ἀναστασίμοις αὐτοῦ· Τῷ σαββάτῳ ἑσπέρας· ἦχος πλ. β΄»· ζ´ (φ. 68 v -
77 v ) «ἀρχὴ σὺν θεῷ ἁγίῳ τοῦ βαρέος (βαρέως χφ.) ἤχου Τὸ
κεκραγάριον σὺν τοῖς ἀναστασίμοις αὐτοῦ· τῷ σαββάτῳ ἑσπέρας·
ἦχος βαρὺς»· η´ (φ. 77 v -86 v ) «ἀρχὴ σὺν θεῷ ἁγίῳ τοῦ πλαγίου
τετάρτου ἤχου Τὸ κεκραγάριον σὺν τοῖς ἀναστασίμοις αὐτοῦ· τῷ
σαββάτῳ ἑσπέρας· ἦχος πλ. δ´».
3. φ. 87 r : ΝΟΥΘΕΣΙΑ Ὁ θέλων μουσικὴν μαθεῖν. Τίτλ. «Τροπάριον
εἰσαγωγικὸν νουθεσία πρὸς τοὺς μαθητάς», ἦχος α´.

(φ. 2 r -130 r ): ΨΕΥΔΟ-ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΝΔΡΕΙΑΣ, ΛΕΞΙΚΟΝ Τοῦ λεξικοῦ προτάσσεται
βιβλιακὸ ἐπίγραμμα τοῦ γραφέα: Σὺν σoὶ Χριστὲ παμβασιλεῦ δέσποτα τῶν
ἁπάντων τὸ θαυμαστὸν ἀπάρχομαι λεξικὸν τοῦ Κυρίλλου Ἀλεξανδρείας τέ
φημι ἁγιωτάτου Πάπα ταῖς λιταῖς ἐνίσχυσον, λῆξιν ἰδεῖν με τούτου». Ἀρχ.
ἄαπτος· ὁ ἀβλαβὴς Τέλ. ὦ·τῷ ἰδίῳ. (μὲ ἐρυθρὸ μελάνι) τέλος τοῦ λεξικοῦ.
(φ. 134 v ) Ἐφραίμ, Λόγος εἰς τὸν τίμιον Σταυρόν. Κολοβό.
(φ. 137 r -140 r ): ΑΛΛΑ ΛΕΞΙΚΑ: (φ. 135 r -137 v ): Λεξικὸν Ἀποστόλου κατὰ
στίχον (στοιχεῖον;) Ἑρμηνεία λέξεων Ἰεζεκιὴλ τοῦ προφήτου (καὶ ἄλλων
προφητῶν τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης): Λέξεις ἐγκείμεναι ἐν τοῖς ἁγίοις
Εὐαγγελίοις, Λέξεις ἀποστολικαί. (φ. 138 v -140 r ) Γραμματικὲς σημειώσεις.
Λεπτομερὴς κλίση τοῦ ρ. Τίθημι.
(φ. 142 r -164 r ) ΙΑΜΒΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ, κείμενο καὶ ἀνώνυμη παράφραση: α)
εἰς τὴν γέννησιν τοῦ Χριστοῦ, β) εἰς τὰ Θεοφάνεια, γ) εἰς τὴν ἑορτήν τοῦ ἁγ.
Πνεύματος

1. (φ. 1 r -13 v ) ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ, Λόγος περὶ τοῦ κατὰ
Μωϋσέως ὄφεως, ὃν ἐσταύρωσεν ἐv τῇ ἐρήμῳ καὶ περὶ τῆς ἀχράντου
καὶ παναγίας Τριάδος, Ἀρχ. Χθὲς ἡμῖν ὁ λόγος πρός τε τὴν αἱρετικήν.
Τέλ. διαιροῦν ἰδίᾳ ἑκάστῳ καθὼς βούλεται.
2. (φ. 14 r -22 r ) ΜΕΓΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ, Ἀθανασίου τον μεγάλου, Εἰς τὸν
Εὐαγγελισμόν. Ἀρχ. Τοὺς θείους ἱεροκήρυκας. Τέλ. ὅτι ἐξ ἡμῶν οὔτε
και ὁ ἐκ σοῦ τεχθεις ... σαρκοφόρος θεὸς ἡμῶν.
3. (φ. 22 r -29 r ) Τοῦ αὐτοῦ, Εἰς τὸ ρητὸν τοῦ Εὐαγγελίου, ὃς ἂν εἴπη
λόγον κατὰ τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου. Τέλ. ἐρχόμενοι δὲ ἥξουσιν ἐν
ἀγαλλιάσει αἵροντες τὰ δράγματα.

1. (φ. 3 r –13 v ) Νικήτα τοῦ καὶ Δαβίδ, δούλου Ἰησοῦ, τοῦ φιλοσόφου,
ἑρμηνεία τῶν τετραστίχων τοῦ μεγάλου πατρὸς ἡμῶν Γρηγορίου του
Θεολόγου ... καὶ τῆς γνωμολογίας τοῦ Ζωναρᾶ. Ἀρχ. Πρᾶξιν
προτιμήσειας ἢ θεωρίαν. Τέλ. ἡδονὴ δὲ πάλιν ὅτι τυγχάνομεν τῶν
ἐπιθυμιῶν.
2, (φ. 18 r -29 v ) Τὸν ἐξισωτὴν τῶν βασιλείων φόρων ὁ Γρηγόριος νοῦς
δεξιοῦται τῷ λόγῳ. Ἀρχ. Τισὶ μὲν δοκεῖ δικανικὸς εἶναι ὁ παρὼν
λόγος. Τέλ. θεωροῦντες τὴν μίαν δόξαν τῆς ἁγ. Τριάδος.
3. (φ. 30 r -43 r ) Τοῦ αὐτοῦ, Λόγος εἰς τοὺς Μακκαβαίους. Ἀρχ. Ἐν ταῖς
μακκαβαϊκοῖς βίβλοις. Τέλ. καὶ ὁ ἐξουθενῶν με ἀτιμασθήσεται.
4. (φ. 43 r -62 v ) Τοῦ αὐτοῦ, Λόγος εἰς τὸν μέγαν Ἀθανάσιον. Ἀρχ. Ὁ
παρὼν λόγος καθαρὸν ἐγκώμιον ἐστίν. Τέλ. ἢ πρόσλαβέ με καὶ στῆσον
μετὰ σοῦ.
5. (62 v – 80 r ) Τοῦ αὐτοῦ, Λόγος εἰς τὴν Χρίστου Γεννησιν, Ἀρχ. Τὸ
Χριστὸς ὄνομα, κυρίως μὲν τὸ συναμφότερον σημαίνει. Τέλ. ὑπὸ τοὺς
πόδας αὐτοῦ πάντας δεσμεύει γῆς.
6. (φ. 80 r – 96 v ) Τοῦ αὐτοῦ, Λόγος εἰς τὰ ἅγια Φῶτα. Ἀρχ. Διὰ τοῦ
πάλιν συνάπτει. Τέλ. Ἵνα ἐκεῖ τελειότερον.
7. (φ. 97 r -126 v ) Τοῦ αὐτοῦ, Εἰς τὸ ἅγιον βάπτισμα. Ἀρχ. Χθὲς φησὶ τὰ
φῶτα ἑορτάσαμεν. Τέλ. ἡ προσδοκομένη τοῖς καθαροῖς συνουσία.
8. (φ. 127 r -162 v ) Τοῦ αὐτοῦ, Εἰς τὸν μέγαν Βασίλειον. Ἀρχ.
Μαθαινομένης καὶ ὀλοφυρωμένης διαθέσεως ἀναφώνημα. Τέλ. ἐὰν
εὑρεθῶ ἔχων τι ἐπαίνου ἄξιον.
9. (φ. 163 r - 172 v ) Τοῦ αὐτοῦ, Εἰς τὸν ἅγιον ἱερομάρτυρα Κυπριανόν.
Ἀρχ. Παρ᾽ ὀλίγον φησὶ παρῆλθεν ἂν ἡμᾶς ὁ μέγας Κυπριανός. Τέλ.
τέλειοι ἐν τῇ ἡμέρᾳ Χριστοῦ εὑρεθέντες.
10. (φ. 173 r -224 v ) Τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Γρηγορίου, Εἰς τὸ ἅγιον
Πάσχα καὶ εἰς τὴν βραδυτῆτα. Ἐξήγησις Νικήτα τοῦ Σερρῶν, τοῦ
ἁγιωτάτου Μητροπολίτου Ἡράκλειας. Πρόλογος. Ἄκων χειροτονηθεὶς
ὁ θεῖος Γρηγόριος ἱερεύς. Τέλ. δῶρα δεκτὰ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριόν μου.
11. (φ. 225 r -236 r ) Τοῦ αὐτοῦ, Εἰς τὴν καινὴν Κυριακὴν καὶ εἰς τὸ ἔαρ καὶ
εἰς τὸν μάρτυρα Μάμαντα. Ἀρχ. Ἐγκαίνια τιμᾶσθαι παλαιὸς νόμος.
Τέλ. εἰς τὸν καινὸν ἐκεῖνον βίον ἀπέλθομεν.
12. (φ 236 v -248 v ) Τοῦ αὐτοῦ, Εἰς τὴν Πεντηκοστήν. Ἀρχ. Μετριοφρονῶν ὁ
Θεολόγος. Τέλ. Κολ. οἶμαι τοῦ ὁμοουσίου κἂν ἀπογίγνηται ὁ αἱ//.

Περιέχει τò αὐτὸ κείμενο ὅπως καὶ τὸ ΔΒΚ 87 μέχρι τὸ φ. 110 r , δηλαδὴ
μέχρι τὸ τέλος τῶν πράξεων τῶν Ἀποστόλων, χωρὶς ὅμως τὴν ἑρμηνεία τοῦ
κειμένου.