Εμφανίζει 101 αποτελέσματα

Αρχειακή περιγραφή
Αρχείο Συλλογικού Kαταλόγου Xειρογράφων
Προεπισκόπηση εκτύπωσης Hierarchy Προβολή:
Ascending

<ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΓΔΟΥΡΗΣ>, Σχόλια σὲ ἀριστοτελικὰ ἔργα

1. (φ. 2 r -64 v ) <ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΓΔΟΥΡΗΣ>, Σχόλια στὸ Φυσικὴ ἀκρόασις. Τίτλος (2 r ):
«Φυσική. Εἰς τὰ τοῦ φιλοσόφου περὶ Φυσικῆς ἀκροάσεως
ὑπομνήματα» [διαλέξεις α΄-η΄]. Ἀρχ. Συντομίας χάς ᾖ χαίρω ὥστ’ ὰν
μάλιστα δυνατόν, ἐκείνων δή μοι τῶν ζητημάτων ἀπέχεσθαι δέδοκται.
Τέλ. Καὶ περὶ μὲν τῶν τῆς Φυσικῆς ἀκροάσεως ἀρκείσθω ταῦτα. Διὰ δὲ
τὸ τέλος τῷ Θεῷ δόξα. Ἀνέκδοτο.
2. (φ. 65 r -77 v , 78 r -84 v ) <ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΓΔΟΥΡΗΣ>, Σχόλια στὸ Περὶ οὐρανοῦ καὶ
κόσμου. Τίτλος (65 r ): «Εἰς τὰ τοῦ φιλοσόφου περὶ οὐρανοῦ καὶ κόσμου
Διάλεξις θ΄». Ἀρχ. Εἴπομεν τὰ τῷ φυσικῷ σώματι κοινῶς ἀνήκοντα.
Νῦν δὲ καὶ περὶ τοῦ φυσικοῦ σὠματος ἐν μέρει ῥητέον. Τέλ. Καὶ περὶ
μὲν τοῦ οὐρανοῦ καὶ κόσμου ἅλις. Περὶ γὰρ τούτων μακρολογεῖν
ἀστρολογίας ἂν εἴη οἰκεῖον, ἧς μικρόν τι παράδειγμα ἄντικρυς
σχηματίσαιμεν. Ἀνέκδοτο.
– Στὰ φ. 78 r -84 v κείμενο περὶ οῦρανοῦ καὶ ζωδίων. Τίτλος στὸ 78 v
(ἐρυθρόγραφος): «Προγνωστικὸν τοῦ Ἀριστοτέλους πότε γίνεται ἄνεμος
ἢ βροχή». Ἀρχ. Μηνὶ μαρτίῳ, δεκάτῃ ὀγδόῃ, εἶναι ἰσημερία.
– Στὰ φ. 68 v , 69 r , 69v, 75 r , 79 v , 81 r , 81 v , 82 r , παραστάσεις τῆς γῆς καὶ
ζω3. (φ. 91 r -99 v ) <ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΓΔΟΥΡΗΣ>, Σχόλια στὸ Περὶ γενέσεως καὶ φθορᾶς.
Τίτλος (91 r ): «Εἰς τὰ τοῦ φιλοσόφου περὶ γενέσεως καὶ φθορᾶς
διαλέξεις». Ἀρχ. Ἐπεὶ μὲν ὁ τῆς φύσεως μύστης ἀδύτων, ἐν τῇ τῶν
περὶ οὐρανοῦ ἐκδόσει τὸ ἓν τῶν τοῦ φυσικοῦ σώματος εἰδῶν. Τέλ. Ἄρ’
οὖν κύριον αὐτῆς αἴτιον οὔτε συνώνυμον οὔτε ὁμώνυμον εἶναι δύναται.
Ἀνέκδοτο.
4. (φ. 134 r -153 r ) <ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΓΔΟΥΡΗΣ>, Σχόλια στὸ Περὶ ψυχῆς. Τίτλος (134 r ):
«Εἰς τὰ τοῦ φιλοσόφου περὶ ψυχῆς διάλεξις α΄». Ἀρχ. Τῷ καλλίστῳ οὐ
τῆς φυσικῆς μόνον, ἀλλὰ καὶ τῆς φιλοσοφίας ἁπάσης μέρει
ἐπιχειροῦμεν. Τέλ. Φαμὲν τὰς νοηματικὰς ἕξεις ἅτε δὴ ἐκ τῶν
ἐπισφραγισθέντων εἰδῶν, ἀδιαίρετα. Ἀνέκδοτο.δίων (ἐν μέρει ἐρυθρόγραφες)· βλ. ΠΙΝΑΚΕΣ.

ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΕΑΣ – ΜΙΧΑΗΛ ΨΕΛΛΟΣ

Τὸ φιλοσοφικὸ χειρόγραφο ἀντιγράφηκε στὰ Βρανιανὰ τῶν Ἀγράφων ἀπὸ
τὸν ἱερομόναχο Ἀναστάσιο Γόρδιο (ὡς λαϊκὸ ἀκόμη Ἀλέξιο) κατὰ τὰ
μαθήματα τοῦ Εὐγενίου Γιαννούλη τὸ 1675. Στὴ συνέχεια, ὁ Γόρδιος δώρισε
τὸ χειρόγραφο στὸν ἱερόπαιδα Νικόλαο τὸ 1683.
(φ. 1 r -42 r ) ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΕΑΣ, Ὑπομνήματα στὴ Λογικὴ τοῦ Ἀριστοτέλη. –
(φ. 1 r -13 r ) «Τοῦ σοφωτάτου καὶ λογιωτάτου κυρίου Θεοφίλου τοῦ
Κορυδαλλέως (ἑξῆς ἐρυθρόγραφο:) Σύνοψις τοῦ Περὶ κατηγοριῶν
βιβλίου». Ἀρχ. Ἔστι μὲν συγγραφεὺς τῆς περὶ κατηγοριῶν βίβλου ὁ
Ἀριστοτέλης, ἕλλην δὲ τὸ γένος. Τέλ. Οἷον, τὸν κίονα ἡ βάσις, καὶ οἱ
κίονες, τὰ ἐπικείμενα βάρη. – (φ. 14 r -19 v ) «Σύνοψις τοῦ περὶ ἑρμηνείας
βιβλίου». Ἀρχ. Ζητεῖται δὲ ἐκ μέρους τῆς ὕλης, εἰς ἀπεργασίαν
συλλογισμῶν, καὶ τῶν ἄλλων λογικῶν ὀργάνων. Τέλ. Δηλώσει ταῦτα
τρανῶς τὸ ἐφεξῆς διάγραμμα [ἀκολουθεῖ διάγραμμα]. – (φ. 20 r -31 r )
«Σύνοψις περὶ συλλογισμοῦ ἐκ τῶν προτέρων ἀναλυτικῶν». Ἀρχ.
Ἐπιγράφεται μὲν ἡ πραγματεία ἀπὸ τῆς ἀναλύσεως, ἀναλυτικά. Τέλ.
Οἷά εἰσὶ τὰ τεκμήρια, ἅπερ ἀντιστρέφει πρὸς τὰς οἰκείας αἰτίας. – (φ.
31 r -38 r ) «Ὕστερα ἀναλυτικά ἐκ τῶν περὶ ἀποδείξεως βιβλίων». Ἀρχ.
Ἔστι δὲ τὸ περὶ οὗ ὁ λόγος ἐπὶ τῆς προκειμένης πραγματείας ἡ
ἀπόδειξις. Τέλ. Οὐ προσλαμβάνεται ἐν τῷ ὁρισμῷ πάντα, ὅτι
περιέχεται ἐν τῷ προσεχεῖ γένει. – (φ. 38 v -42 r ) «Σύντομος ἔκθεσις περὶ
σοφιστικῶν ἐλέγχων». Ἀρχ. Γένη μὲν τῶν ἐπιχειρημάτων, οἷς ἐν τῷ
διαλέγεσθαι χρώμεθα τέσσαρα, διδασκαλικόν, διαλεκτικόν,
πειραστικόν, καὶ ἐριστικόν. Τέλ. Τῷ συνετιστικῷ φωτὶ ὁδηγούμενος, τῆς
ἐνυποστάτου, καὶ πηγαίας σοφίας ᾖ [πρέπει δόξα πᾶσα παρὰ πάντων,
εἰς αῖῶνα τὸν ἅπαντα, ἀμήν]. – Πρόκειται γιὰ διασκευὴ τῶν

κορυδαλλικῶν ὑπομνημάτων τῆς Λογικῆς, πιθανῶς ἀπὸ τὸν Εὐγένιο
Γιαννούλη, δάσκαλο τοῦ βιβλιογράφου Ἀναστασίου Γορδίου.
(φ. 49 r -58 r ) ΜΙΧΑΗΛ ΨΕΛΛΟΣ, Συνοπτικὸν σύνταγμα φιλοσοφίας. (49 r ) Τίτλος
(ἐρυθρόγραφος): «Διδασκαλία σύντομος καὶ σαφεστάτη, περὶ τῶν
δέκα κατηγοριῶν, καὶ τῶν προτάσεων καὶ τῶν συλλογισμῶν, περὶ ὧν
τίς προδιδαχθεὶς εἰς πᾶσαν μὲν καὶ ἄλλην ἐπιστήμην καὶ τέχνην,
ἐξαιρέτως δὲ εἰς ῥητορείαν εὐκόλως ἐμπορεύσεται· τόδ’ ὑπερτίμου
καὶ ὑπάτου τῶν φιλοσόφων κυροῦ Μιχαὴλ τοῦ Ψελλοῦ». Ἀρχ. [Καὶ
διαβολῆς τὸ προοίμιον] Ἐπειδή τισιν, οὐκ οἶδ' ὅθεν εἰπεῖν, τὴν τῆς
διαλεκτικῆς ἐπιστήμης δραστήριον δύναμιν. Τέλ. Αἱ ἀντιφατικαὶ
μερίζουσι τὴν ἀλήθειαν καὶ τὸ ψεῦδος ἐπὶ παντὸς χρόνου καὶ πάσης
ὕλης. Βλ. ἄλλα ἕξι χειρόγραφα τοῦ ἔργου ( ΜΠΤ 146 , Μεγ. Λαύρας Λ
107 (μέρος), Barb. gr. 164 (ἀποσπ.) , Πατρ. Ἱεροσολύμων 106, Marc.
gr. 524 , Vat. Reg. gr. 116 ) στὸ https://cagb-db.bbaw.de/register/andere
Werke.xql?id=w27033a49-09fb-41 bb-9746-241f9e362842.
(φ. 58 v -60 r ) <ΜΙΧΑΗΛ ΨΕΛΛΟΣ;>, «Περὶ τῶν τριῶν σχημάτων καὶ ὅλως περὶ
συλλογισμῶν ἀποσημείωσις». Ἀρχ. Συλλογισμός ἐστι λόγος, ἐν ᾧ
τεθέντων τινῶν ἕτερόν τι τῶν κειμένων ἐξ ἀνάγκης συμβαίνει τῷ
ταῦτα εἶναι. Τέλ. Καὶ περὶ μὲν τῶν τριῶν σχημάτων ἀρκείσθω ταῦτα.
Τέλος. Τὸ αὐτὸ κείμενο καὶ στὸν κώδ. ΜΠΤ 146, φ. 37 v -39 r · βλ. καὶ
https:// cagb-db.bbaw.de/handschriften/handschrift.xql?id=6543
(φ. 67 r -76 r ) ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΕΑΣ, Σύνοψις εἰσαγωγικωτέρα εἰς γεωγραφίαν
καὶ πρότερον εἰς θεωρίαν σφαιρικήν. – (φ. 67 r ) Ἐπιστολὴ Θεοφίλου
Κορυδαλλέως πρὸς τὸν [Βλάσιο] Σκαρλάτο, ἀχρον., ἐπίτιλη,
ἀνυπόγραφη. Τίτλος: «Σκαρλάτῳ τῷ πανευκλεῒ ἀνδρὶ λογίῳ τε, καὶ
εὐγενεστάτῳ, Θεόφιλος ὁ Κορυδαλλεύς». Ἀρχ. Δόγμα οὐχ ἧττον ἢ
παλαιὸν αἷς ἔργον ψυχαῖς ἡ κάλλους τοῦ νοεροῦ θεωρία. Τέλ. Εἴ τις
εὐθυμῶν ἐῤῥωμένως τὸ λαμπρότατον κλέος ἑλλήνων, τῶν ποτὲ
εὐδαιμόνων, οὐχ ἧττον, ἢ καὶ σοφῶν. – (φ. 67 v ) «Προοίμιον». Ἀρχ.
Πλάττει ταῖς μούσαις ὁ φυσικὸς μῦθος συμπεπλεγμέναις μίαν μετ’
ἄλλην νὰ κάμνουσι χορόν. – (φ. 67 v -76 v ) «Σύνοψις εἰσαγωγικωτέρα εἰς
γεωγραφίαν, καὶ πρότερον εἰς θεωρίαν σφαιρική συγγραφεῖσα ἀπὸ
φωνῆς τοῦ σοφωτάτου Θεοφίλου τοῦ Κορυδαλλέως». Ἀρχ.
Ἀπαρίθμησις, καὶ τάξις τῶν μερῶν τοῦ κόσμου. Τέλ. Ἡ σύνοδος τῶν
καλῶν εἶναι καλὴ μετρίως τῶν κακῶν εἶναι πολλὰ κακή. – Τὸ αὐτὸ
κείμενο καὶ στὸν κώδ. Μουσείου Μπενάκη 93 (ΤΑ 250), φ. 8 r -21 v ·
Εὐριδίκη Λάππα-Ζιζήκα – Ματούλα Ρίζου-Κουρουποῦ, Κατάλογος
ἑλληνικῶν χειρογράφων τοῦ Μουσείου Μπενάκη (10ος-16ος αἰ.),
Ἀθήνα 2017 [ἠλεκτρ. ἔκδοση], σ. 328 [ἔντυπη ἔκδ., Ἀθήνα 1991]. Γιὰ
τὸ κείμενο βλ. Β. Ι. Τσιότρας, Ἡ ἐξηγητικὴ παράδοση τῆς
Γεωγραφικῆς ὑφηγήσεως τοῦ Κλαυδίου Πτολεμαίου. Οἱ ἐπώνυμοι
σχολιαστές, διδακτ. διατριβή, Θεσσαλονίκη 1999, σ. 232-242· ὁ ἴδιος,
«Τρεῖς ἀνέκδοτες ἐπιστολὲς τοῦ Θεοφίλου Κορυδαλλέως καὶ οἱ
ἀριστοτελικὲς πηγές τους», Ὁ Ἐρανιστὴς 24 (2003) 11-12· πβ. ὁ ἴδιος,

«Κλαύδιος Πτολεμαίος και Θεόφιλος Κορυδαλλεύς: Τα αστρολογικά
κείμενα», Σιναϊτικά Ανάλεκτα, τ. Α΄, Αθήνα 2002, σ. 171-208.
(φ. 76 r -78 v ) ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΕΑΣ, «Περὶ ἀστρολάβου». Ἀρχ. Ἀστρόλαβον
καλεῖται τὸ κατ' ἐπίπεδον στρογγύλον τοῦ οὐρανοῦ. Τέλ. Καὶ βλέπε
τὴν μέθοδον εἰς τὰ πρωτήτερα μαθήματα. Τέλος. Ἔκδ. Β. Τσιότρας,
«ἡ Ἀνέκδοτη πραγματεία Περὶ ἀστρολάβου τοῦ Θεοφίλου
Κορυδαλλέως»,Ὁ Ἐρανιστὴς 22 (1999) 5-28.
(φ. 79 r -80 r ) «Τῆς λογικῆς λέξες διὰ τῆς ἀῤῥαβικῆς βίβλου». Πρόκειται γιὰ
ὅρους τῆς λογικῆς ἑλληνιστὶ καὶ ἀραβιστί. Προηγοῦνται ὀνομασίες τῶν
κύκλων (ἑλληνιστί-ἀραβιστί) ὑπὸ τὸν τίτλο «Οἱ κύκλοι».

Μαθηματάριο

1. (φ. 1r) Τμῆμα κειμένου εκκλησιαστικοῦ περιεχομένου: Καὶ ἡ ποίμνη πρὸς τὸν ποιμένα τῶν σχετικῶν ἐστὶ ... ἐν τῷ ἱερῷ κώδικι τῆς τοῦ χριστοῦ μεγάλης ἐκκλησίας. ἐν ἔτει σωτηρίῳ ᾳχξβ´ μηνὶ ἰουλίῳ (ν;) ἰνδικτιῶνος ιε´
2. (φ. 6v-178 r) Συνεσίου Κυρήνης, Μητροπολίτου Πτολεμαΐδος. Ἐπιστολαί. Ἀρχ. Ἔστι δὲ οὗτος ὁ Συνέσιος τὴν φρᾶσιν ὑψηλός.
3. (φ. 179r-218r) 'Ιουλιανοῦ αὐτοκράτορος Ἐπιστολαί.
4. (φ. 221r-238v) Βασιλείου τοῦ μεγάλου, Πρὸς τοὺς νέους.
5. (φ. 239r-261r) Τοῦ αὐτοῦ, Εἰς Εὐαγόραν ἐγκώμιον.
6. (φ. 263r-291v) Πλουτάρχου, Περὶ παίδων ἀγωγῆς.
7. (φ. 292r-309v) Προς Νιγρῖνον ἢ περὶ φιλοσόφου ἤθους.
8. (φ. 312r-318r) «Περὶ πένθους λόγος ιβ.» Ἄξιόν γε παρατηρεῖν τὰ ὑπὸ
τῶν πολλῶν ἐν τοῖς πένθεσι γιγνόμενα καὶ λεγόμενα. Τέλ. διὰ τὸ τοὺς πολλοὺς τῶν κακών τι μέγιστον τὸν θάνατον ὁρᾶσθαι.
9. (φ. 319r-372v) Εὐριπίδου, Ἑκάβη.
10. (φ. 375r-400r) Ἰλιάδος Α.
11. (φ. 402r-416r) Κάτωνος, Γνῶμαι παραινετικαὶ δ', Ἀναπολήσας ἐγὼ κατὰ νοῦν, ὡς oἱ πλεῖστοι . . . Τέλ. διπλοῖς τοῦτο δὲ νοῦν βραχύτις δρᾷ μὲν δύο ταῦτα τιθεῖσα.
12. (φ. 417r-439v) Λόγοι διάφοροι ἐπὶ τοῦ Εὐαγγελίου εἰς ἁπλῆν
γλῶσσαν. Βίβλος γενέσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ υἱοῦ Δαβίδ, υἱοῦ Ἀβραάμ. Κ(εφάλαι)ον
πρῶτον τοῦ Ματθαίου. Οὐδὲ καμμίαν ἄλλην φορὰν φαίνεται νὰ ἔλαβεν ὁ κόσμος
οὗτος οὔτε βιβλιον πλέον εὐφρόσυνον ἀπὸ τὸ σημερινόν, οὔτε μάθημα πλέον
εὐφρόσυνον ἀπὸ τὸ σημερινόν, οὔτε μάθημα πλέον ὑψηλότερον. Τέλ, ἐγὼ διὰ
νὰ σᾶς εὐγάλω καὶ ἀπὸ αὐτὸν τὸν κόπον σᾶς λέγω, ὦ ἀκροαταί, οἱ ἀπόστολοι ἐφώναζαν εἰς τοὺς προπάτοράς σας τὸν παλαιὸν καιρὸν πίστιν, πίστιν, ἐγὼ τώρα φωνάζω εἰς ἐσᾶς ἔργα, ἔργα.
(φ. 444r) + τὰ ἐναντία τῶν βρεττανῶν καὶ εἰς μερικὰ ζητήματα ὁποῦ θέλουσι συγκατάβασιν καὶ εἰς μερικὰ ὁποῦ διστάζουσι.
13. (φ. 444v) Ἀντίγραφον ἐπιστολῆς. Ὁ Ἀδριανουπόλεως ὑπέρτιμος
καὶ ἔξαρχος ... Τὸ τέλος ἐπὶ τῆς ἐσωτερικῆς πλευρᾶς τοῦ ὀπισθίου περιβλήματος, ὅπου ὑπάρχουν καὶ ἄλλες μεταγενέστερες σημειώσεις.

Δωρόθεος, εξήγηση στον περί βασιλείας λόγο Συνέσιου .

(φ. 1r-50 «Δωροθέου Ἐξήγησις εἰς τὸν περὶ βασιλείας λόγον Συνεσίου πρὸς τὸν Αὐτοκράτορα Ἀρκάδιον» (ἐρυθρογραφία) σὲ ἁπλὴ γλώσσα, Ἀρχ. (φ. 1r) Τάχα ὡς ἔοικε, καθὼς φαίνεται, ἀνίσως καὶ κανένας διδάσκαλος φιλόσοφος. Τέλ. (φ. 50r) καὶ ὁ Ὑφικράτης καὶ ὁ Περι<κλῆς> οἱ στρατηγοί […].

Δωρόθεος

Σύμμικτος Φιλολογικός

(φ. 5 r -15 v ) ΛΟΓΓΙΝΟΣ, Ἐκ τοῦ Λογγίνου φιλοσόφου Τὰ προλεγόμενα εἰς τὸ
τοῦ Ἡφαιστίωνος ἐγχειρίδιον περὶ μέτρων στίχων. Τέλ. κολ. 2.21: οὕτω
τοίνυν ὁ Ἡφαιστίων αὐτὴν ὁρίζεται [ . M. Consbruch, Hephaestionis
enchiridion cum commentariis veteribus, Leipzig: Teubner, 1906: 81-89. Τέλ.
καὶ εἰς ὅλα, ὡς εἴπομεν, εἶναι παρόμοιος ὁ μικρὸς κόσμος μὲ τὸν μεγάλον.
(φ. 21 r -55 r ) ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ Ο ΘΡΑΞ, Τέχνη γραμματική, 1. Τέλ. Τινὲϲ δὲ
προϲτιθέαϲι καὶ ἐναντιωματικούϲ, οἷον ἔμπηϲ ὅμωϲ. 100.2, G.
Uhlig, Grammatici Graeci, vol. 1.1, Leipzig: Teubner, 1883 (repr. Hildesheim:
Olms, 1965): 5-100.
(φ. 61 r -263 ν ) ΜΙΧΑΗΛ ΨΕΛΛΟΣ, Διδασκαλία παντοδαπή. Τέλ. ἐξήνεγκε καὶ
ἀπωχέτευσεν. 193. 13, ἐκδ. L.G. Westerink, Michael Psellus, De omnifaria
doctrina, Nijmegen: Centrale Drukkerij N.V., 1948: 17-108.
4 (φ. 267 r -342 v ) ΑΔΗΛΟΣ, «Περὶ τοῦ μικροκόσμου καὶ τῆς κυκλοφορίας
αὐτοῦ καὶ πῶς γένηται;». «Ἡ κυκλοφερὴς κίνησις τοῦ αἵματος ὀλίγα
τινά». Ἀρχ. Ὁ κόσμος σύγκειται ἐξ οὐρανοῦ καὶ γῆς. Τέλ. διὰ τὰ
ὁποῖα ἀρκετῶς ἐβαρύναμεν τὴν ἀκοήν της.
(φ. 350 r -353 v ) πυθαγορας, Χρυσᾶ ἔπη. Ἀρχ. Ἀθανάτους μὲν πρῶτα
θεοὺς νόμῳ ὡς διάκριται. D. Young (post E. Diehl), Theognis,
Leipzig: Teubner, 1971, σ. 86-94.
(φ. 354 r -362 r ) Ἑκ τοῦ αὐτοῦ Ἱεροκλέους εἰς τὸ, Τετρακτὺν παγὰν
ἀενάου φύσεως. Ἀρχ. Πηγὴ λέγεται τῆς ἀενάου φύσεως. Τέλ. ἐν τῷ
πνευματικῷ αὐτῆς ὀχήματι.
(φ. 366 r -368 v ) ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΡΜΕΝΟΠΟΥΛΟΣ, Ἐπιτομὴ τῶν θείων καὶ
ἱερῶν κανόνων. Προθεωρία. PG 150, 45-49.
(φ. 369 r -371 v ) ΑΓΑΠΙΟΣ, Τίτλος «Ἐκπληκτικὴ καὶ νουθετικὴ ἐπιστολή
τοῦ αὐτοῦ Ἀγαπί(ου)», Ἀρχ. Ἀγάπιος κυρίῳ Ἰωάννῃ τῷ Καπελλέτῳ.
Ἀνάγκην ἔχω καὶ χρέος. Τέλ. δεύτερον εἰς τὸ αὐτὸ μὴ ἐμπίπτοντες.
(φ. 372 r -373 r ) «Ἀπόκρισις τοῦ κὺρ Ἀγαπίου ἡ ἀπάντησις». Ἀρχ. Ἔγραψάς
μοι ἐπιταχῦναι εἰς τὰ αὐτόθι τὸν πλοῦν. Τέλ. καὶ ταῦτα πρὸς σέ. Μετὰ ὁ
γραφέας προσθέτει: φ. 373 r Ἀγάπιος τῷ Δημητρίῳ ἔτι ἐν Ὁσπηταλίοις ὄντι
ἔγραψε ταύτην.
9. (φ. 374 r ) ΜΑΝΟΣ Ο ΠΕΡΣΗΣ, «Ἐκ τῆς πρὸς Ζεβηνᾶν αὐτοῦ Ἐπιστολῆς».
F. Diekamp, Doctrina patrum de incaranatione verbi, σ. 306, κεφ. 41.
XV.

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΚΟΖΑΝΗΣ

 100 

(φ. 375 v ) «Πρὸς Σκυθιανόν, ἑτέροις δὲ Μαλεντίνου τοῦ διδασκάλου
Μάνεντος ἐπιγέγραπται». (φ. 375 v ) «Τοῦ αὐτοῦ, Ἐκ τῆς πρὸς Κούδαρον
Σαρακινὸν ἐπιστολῆς». (φ. 376 r -377 r ) «Τοῦ αὐτοῦ, Ἐκ τῆς πρὸς Ὀδὰν
ἐπιστολῆς». Ἔκδ. Johannes Fabricius, Bibliotheca Graeca, τ. 7, Ἁμβοῦργο,
1801, σ. 315-316.

Λογγίνος, Διονύσιος

ΣΥΜΜΙΚΤΟΣ ΘΕΟΛΟΓΙΚΟΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΟΣ

(σ. 1-112) ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΑΖΙΑΝΖΗΝΟΣ, Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, Κατὰ
Ἰουλιανοῦ τοῦ Παραβάτου. Ἐξήγησις. Ἀρχ. Ὅλα τὰ ἔθνη ἀκούσατε. Τέλ.
τίποτε ἄξιον ἀπὸ τὴν μεγαλόνοιαν τοῦ Θεοῦ.
(σ. 113-227) Τοῦ αὐτοῦ, Λόγος ἀπολογητικὸς διὰ τὴν φυγὴν ὅπου ἔκαμεν
εἰς τὴν μαύρην Θάλασσαν. Ἀρχ.Ὦ ἄνδρες ἐνικήθηκα καὶ ὁμολογῶ τὴν νίκην.
Τέλ.ὁποῦ νὰ υψώνωμεν δόξαν καὶ λαμπρότητα τῆς θεότητος.
(σ. 228-307) Τοῦ αὐτοῦ, Εἰς τὰ ἅγια φῶτα τῶν ἐπιφανείων. Ἀρχ. Πάλιν
πανηγυρίζεται καὶ δοξάζεται. Τέλ. μὲ τὴν βοήθειαν τοῦ Χρίστου τοῦ κυρίου
ἡμῶν, εἰς τὸν ὁποῖον κτλ.
(σ. 309-345) Συναγωγὴ καὶ ἐξήγησις, ὧν ἐμνήσθη ἱστοριῶν ὁ ἐν ἁγίοις
πατὴρ ἡμῶν Γρηγόριος ὁ Θεολόγος τῶν ἐν τῷ πρώτῳ στηλυτικών. Ἀρχ.
Ψόγος ἐστὶ τῶν Ἰουλιανῷ πεπραγμένων. Τέλ. θεοὶ πάντες ἕπονται.
(σ. 357 - 476) Ἐξηγήσεις σὲ διάφορους ἀσματικοὺς κανόνες: α´ (σ. 357-365)
τοῦ τιμίου Σταυροῦ, β´ (σ. 365-381) εἰς τὴν Χριστοῦ γέννησιν, γ´ (σ. 381-
396) εἰς τὰ Θεοφάνεια, δ´ (σ. 397-403) εἰς τὸν Εὐαγγελισμόν, ε´ (σ. 404-410)
εἰς τὰ Βάϊα, ς´ (σ. 411-419) εἰς τὸ μέγα Σαββάτῳ, ζ´ (σ. 419-424), Πάσχα, η´
(σ. 425-430) Θωμᾶ, θ´ (σ. 431-441) εἰς τὴν Ἀνάληψιν, ι´ (σ. 442-455) εἰς τὴν
Πεντηκοστήν, ια´ (σ. 455-465) εἰς τὴν Μεταμόρφωσιν , ιβ´ (σ. 466-476) εἰς
τὴν Μετάστασιν τῆς Θεοτόκου.
σ. 476 Πίναξ περιεχομένων.
(σ. 481-538) Δημοσθένους, Ὀλυνθιακοί.
(σ. 538-566) Δημοσθένους, Φιλιππικοί.
(σ. 571-726) Συνεσίου, Εἰς τὸν αὐτοκράτορα Ἀρκαδιον, Περὶ βασιλείας.
Ἀρχ. Ἄρα εἰ μή τις ἐκ πόλεως ἥκοι μεγάλης τε καὶ πλουτούσης. Εἰς τὸν
αὐτοκράτορα Ἀρκάδιον περὶ βασιλείας. Ἔκδοση στό: PG 66, 1053-1108·
Lamoureux, Synésios, τ. 5, σ. <84>-141.

ΟΠΤΙΚΗ, ΜΗΧΑΝΙΚΗ, ΚΩΝΙΚΑ, ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ

1. (φ. 3 r -63 r ) «Περὶ Ὀπτικῆς». – (φ. 3 r -27 v ) Μέρος α΄. – (φ. 27 v -48 r ) Μέρος β΄.
– (φ. 49 r -63 r ) Μέρος γ΄.
2. (φ. 65 r -95 r ) «Περὶ Μηχανικῆς».– (φ. 63 r -77 v ) Μέρος α΄. – (φ. 89 r -93 v )
Μέρος β΄ (παρατοποθετημένο). – (φ. 79 r -83 v , 84 r -86 v ) Μέρος γ΄.
3. (φ. 96 r -131 v ) «Περὶ σταθμικῆς».
4. (φ. 166 r -193 r ) «Περὶ ἀρχὰς τῆς γνωμονικῆς» (βλ. φ. 189 v ).
5. (φ. 198 r -210 r ) «Περὶ κατατομῆς κώνου».
6. (φ. 213 r -225 v ) «Περὶ ἐλατηρίου καὶ ἀνακαμπτομένης κινήσεως».
7. (φ. 227 r -235 v ) «Περὶ τῆς φύσεως τοῦ ἀναλήμματος».
8. (φ. 237 r -240 v ) «Περὶ καθολικοῦ ἀστρολαβίου».
9. (φ. 243 r -248 v ) «Περὶ τῆς τοῦ κοινοῦ ἀστρολαβίου χρήσεως».
10. (φ. 249 r -254 v ) «Περὶ τοῦ κατὰ μέρος ἀστρολαβίου Ἰσημερινοῦ».
11. (φ. 255 r -264 r ) «Περὶ τοῦ κύκλου τῶν ἀνίσων ὡρῶν». Στὸ φ. 266 v
συμπλήρωση (;).
12. (φ. 275 r -372 r ) «Ἀστρονομία». – (φ. 275 r -302 r ) Μέρος α΄, «Περὶ τῆς
οὐρανίου σφαίρας». – (φ. 302 r -352 r ) Μέρος β΄, «Περὶ ἡλίου». – (φ.
355 r -372 r ) Μέρος γ΄, «Περὶ σελήνης».Σχεδὸν ὅλα τὰ φύλλα ἀναδιπλούμενα στὸ ἔξω περιθώριο τῶν φύλλων, ὅπου
σχήματα γεωμετρικά, ἢ ὀπτικῆς, μηχαινκῆς καὶ ἀστρονομίας. Ἐνίοτε τεμάχια
χάρτου κολλημένα στὸ περιθώριο μὲ ἐρυθρὸ βουλοκέρι. Κάποιος γραφέας
συγκέντρωσε κείμενα θετικῶν ἐπιστημῶν στὸν τόμο, σύγχρονος τῶν κειμένων.
Ὁ παρὼν κώδικας ἔχει παρόμοια χαρακτηριστικὰ καὶ περιεχόμενο μὲ τὸν
κώδ. 79.

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ

Περιέχει τò αὐτὸ κείμενο ὅπως καὶ τὸ ΔΒΚ 87 μέχρι τὸ φ. 110 r , δηλαδὴ
μέχρι τὸ τέλος τῶν πράξεων τῶν Ἀποστόλων, χωρὶς ὅμως τὴν ἑρμηνεία τοῦ
κειμένου.

Πλούταρχος

(σ. 1-92) Τίτλος: ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ ΧΑΙΡΩΝΕΩΣ, Περὶ παίδων ἀγωγῆς· μὲ (ἀνώνυμες) διάστιχες ἑρμηνευτικὲς σημειώσεις (γλῶσσες). (ἔκδ. F. C. Babbitt, Plutarch's moralia, vol. 1, Cambridge, Mass.: Harvard University Press, 1927 (ἐπανέκδ. 1969), 4-68). Ἀρχ. (σ. 1) Τί τις ἂν ἔχοι εἰπεῖν περὶ τῆς τῶν ἐλευθέρων παίδων αγωγῆς. Τέλ. (σ. 92) ἀνυστὸν δ' οὖν ἀνθρωπίνῃ φύσει καθέστηκεν.

Σύμμικτος φιλολογικός , με διάστιχες ἑρμηνεῖες λέξεων.

(φ. 1 r ) Πίναξ περιεχομένων.
(φ. 4 r -35 v ) ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ, Περὶ τῶν ἐπὶ μισθῷ συνόντων. Ἀρχ. Καὶ τί σοι
πρῶτον, ὦ φίλε. Τέλ. μέμνησο τοῦ σοφου λέγοντος, ὡς θεὸς ἀναίτιος
(φ. 38 r -67 r ) ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, Περὶ παίδων ἀγωγῆς. Ἔκδ. Sirinelli – Philippon,
Plutarque, τ. 1, 1, σ. 34-63.
(φ. 70 r – 94 v ) Τοῦ αὐτοῦ, Ἔκδ. Klaerr – Philippon – Sirinelli, Plutarque, σ.
36-62.
(φ. 95 r -112 v ) Τοῦ αὐτοῦ, Περὶ πολυπραγμοσύνης, Dumortier – Defradas,
Plutarque, σ. 266-284.
(φ. 113 r -133 v ) ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ, Ὁμιλία πρὸς τοὺς νέους ὅπως ἂν ἐξ
ἑλληνικῶν ὠφελοῖντο λόγων (CPG 2867). PG 31, 564-589. Ἔκδ. Boulenger,
Saint Basile, σ. 41-61. Κείμενο μὲ διάστιχη ψυχαγωγικὴ ἑρμηνεία.
(φ. 134 r -153 r ) ΘΕΜΙΣΤΙΟΣ Θεμιστίου, φιλοσόφου τοῦ ἐπικληθέντος εὐφραδοῦς,
Περὶ φιλίας.
(φ. 154 r -161 v ) ΔΙΩΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ, Δίωνος τοῦ Χρυσοστόμου, Λόγος Διογένους
ἢ περὶ ἀρετῆς.
(165 r -205 r ) ΣΥΝΕΣΙΟΣ ΚΥΡΗΝΗΣ, Εἰς τὸν αὐτοκράτορα Ἀρκάδιον περὶ
βασιλείας. Ἔκδοση στό: PG 66, 1053-1108· Lamoureux, Synésios, τ. 5, σ. <84>-141.
(φ. 208 r -215 v ) ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ, Ὀλυνθιακὸς λόγος α´.
(φ. 216 r -232 v ) Τοῦ αὐτοῦ, Ὀλυνθιακὸς δεύτερος.
(φ. 233 r -265 r ) Τοῦ αὐτοῦ, Κατὰ Φιλίππου λόγος ά.
(φ. 266 r -278 r ) ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΑΖΙΑΝΖΗΝΟΣ, Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, Εἰς τὸν
ἐξισωτὴν Ἰουλιανόν.
(φ. 278 v -285 r ) Τοῦ αῦτοῦ, Λόγος εἰς τοὺς Μακκαβαίους (μόνον, τρεῖς
στίχοι). … περὶ τῶν πατρίων ἡ καρτερία. Κατόπιν σημείωμα κτητ.: Ἐκ τῶν
τοῦ Κωνσταντίνου Γκέου ἐκ τοῦ ἐκ Μισίας.

Μέγας, Βασίλειος Φ.

Αποτελέσματα 11 έως 20 από 101