(σ. 1-314) Τίτλος (σ. 1): «Ἀνανίου ἐκ τῶν συνουσιῶν Δωροθέου τοῦ
φιλοσόφου σπλάγχνον γραμματικῆς ὴ περὶ μορίων περὶ τῆς πρὸς τὸ ὄνομα
συνεπείας τοῦ ὑποτακτικοῦ ἄρθρου». Ἀρχ. Οὐ μόνος ἕπεται τῷ ὀνόματι,
ἀλλὰ καὶ ἡγεῖται αὐτοῦ. Τέλ. Ἐπὶ Σεραφεὶμ μετὰ τὸ ἐπιβῆναι τὴν ἤδη
ἑκατοντάδα Πατριάρχου δευτέρου, πυανεψιῶνος ἑβδόμῃ ἐπὶ δέκα. – (σ. 319-
331) «Πίναξ τοῦ τῆς τοῦ Ἀνανίου Γραμματικῆς σπλάγχνου». Ἔκδ. Ἀνανίας
Ἀντιπάριος, Σπλάγχνον Γραμματικῆς ἢ Περὶ μορίων, Βενετία 1764. σ. 1-309
(πέρας τοῦ χειρογράφου μὲ τὸ κεφ. «Οὕτω τῇ γε Πτώσει το, τε Μέτρον καὶ
τὸ Μετρούμενον ἔχει πρὸς ἄλληλα»). Πιθανότατα τὸ χειρόγραφο ἀντεγράφη
ἀπὸ τὴν ἔκδοση, ὥστε ἡ ἀντιγραφὴ μπορεῖ νὰ χρονολογηθεῖ μετὰ τὸ ἔτ. 1764.

1. (φ. 3 r –13 v ) Νικήτα τοῦ καὶ Δαβίδ, δούλου Ἰησοῦ, τοῦ φιλοσόφου,
ἑρμηνεία τῶν τετραστίχων τοῦ μεγάλου πατρὸς ἡμῶν Γρηγορίου του
Θεολόγου ... καὶ τῆς γνωμολογίας τοῦ Ζωναρᾶ. Ἀρχ. Πρᾶξιν
προτιμήσειας ἢ θεωρίαν. Τέλ. ἡδονὴ δὲ πάλιν ὅτι τυγχάνομεν τῶν
ἐπιθυμιῶν.
2, (φ. 18 r -29 v ) Τὸν ἐξισωτὴν τῶν βασιλείων φόρων ὁ Γρηγόριος νοῦς
δεξιοῦται τῷ λόγῳ. Ἀρχ. Τισὶ μὲν δοκεῖ δικανικὸς εἶναι ὁ παρὼν
λόγος. Τέλ. θεωροῦντες τὴν μίαν δόξαν τῆς ἁγ. Τριάδος.
3. (φ. 30 r -43 r ) Τοῦ αὐτοῦ, Λόγος εἰς τοὺς Μακκαβαίους. Ἀρχ. Ἐν ταῖς
μακκαβαϊκοῖς βίβλοις. Τέλ. καὶ ὁ ἐξουθενῶν με ἀτιμασθήσεται.
4. (φ. 43 r -62 v ) Τοῦ αὐτοῦ, Λόγος εἰς τὸν μέγαν Ἀθανάσιον. Ἀρχ. Ὁ
παρὼν λόγος καθαρὸν ἐγκώμιον ἐστίν. Τέλ. ἢ πρόσλαβέ με καὶ στῆσον
μετὰ σοῦ.
5. (62 v – 80 r ) Τοῦ αὐτοῦ, Λόγος εἰς τὴν Χρίστου Γεννησιν, Ἀρχ. Τὸ
Χριστὸς ὄνομα, κυρίως μὲν τὸ συναμφότερον σημαίνει. Τέλ. ὑπὸ τοὺς
πόδας αὐτοῦ πάντας δεσμεύει γῆς.
6. (φ. 80 r – 96 v ) Τοῦ αὐτοῦ, Λόγος εἰς τὰ ἅγια Φῶτα. Ἀρχ. Διὰ τοῦ
πάλιν συνάπτει. Τέλ. Ἵνα ἐκεῖ τελειότερον.
7. (φ. 97 r -126 v ) Τοῦ αὐτοῦ, Εἰς τὸ ἅγιον βάπτισμα. Ἀρχ. Χθὲς φησὶ τὰ
φῶτα ἑορτάσαμεν. Τέλ. ἡ προσδοκομένη τοῖς καθαροῖς συνουσία.
8. (φ. 127 r -162 v ) Τοῦ αὐτοῦ, Εἰς τὸν μέγαν Βασίλειον. Ἀρχ.
Μαθαινομένης καὶ ὀλοφυρωμένης διαθέσεως ἀναφώνημα. Τέλ. ἐὰν
εὑρεθῶ ἔχων τι ἐπαίνου ἄξιον.
9. (φ. 163 r - 172 v ) Τοῦ αὐτοῦ, Εἰς τὸν ἅγιον ἱερομάρτυρα Κυπριανόν.
Ἀρχ. Παρ᾽ ὀλίγον φησὶ παρῆλθεν ἂν ἡμᾶς ὁ μέγας Κυπριανός. Τέλ.
τέλειοι ἐν τῇ ἡμέρᾳ Χριστοῦ εὑρεθέντες.
10. (φ. 173 r -224 v ) Τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Γρηγορίου, Εἰς τὸ ἅγιον
Πάσχα καὶ εἰς τὴν βραδυτῆτα. Ἐξήγησις Νικήτα τοῦ Σερρῶν, τοῦ
ἁγιωτάτου Μητροπολίτου Ἡράκλειας. Πρόλογος. Ἄκων χειροτονηθεὶς
ὁ θεῖος Γρηγόριος ἱερεύς. Τέλ. δῶρα δεκτὰ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριόν μου.
11. (φ. 225 r -236 r ) Τοῦ αὐτοῦ, Εἰς τὴν καινὴν Κυριακὴν καὶ εἰς τὸ ἔαρ καὶ
εἰς τὸν μάρτυρα Μάμαντα. Ἀρχ. Ἐγκαίνια τιμᾶσθαι παλαιὸς νόμος.
Τέλ. εἰς τὸν καινὸν ἐκεῖνον βίον ἀπέλθομεν.
12. (φ 236 v -248 v ) Τοῦ αὐτοῦ, Εἰς τὴν Πεντηκοστήν. Ἀρχ. Μετριοφρονῶν ὁ
Θεολόγος. Τέλ. Κολ. οἶμαι τοῦ ὁμοουσίου κἂν ἀπογίγνηται ὁ αἱ//.

Μαρμάρινα και λίθινα αντικείμενα της Αρχαιολογικής Συλλογής της ΚΔΒΚ, τα οποία φυλάσσονται στον αποθηκευτικό χώρο της ΚΔΒΚ, με βάση τους καταλόγους που συνέταξαν οι υπάλληλοι της ΕΦΑ Κοζάνης κ. Τσιλιπάκου (έντυπος κατάλογος, 2004) και Κούσουλα (ηλεκτρονικός κατάλογος, 2015) και τον κατάλογο του Ν.Π. Δελιαλή, Συλλογή παλαιοχριστιανικών και μεταγενέστερων μνημείων της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Κοζάνης μετ’ εικόνων και φερμανίων εις το τέλος (1955), ανήκουν στην παλαιά Αρχαιολογική Συλλογή. Πρόκειται για εικοσιπέντε (25) αντικείμενα: μαρμάρινες μεταβυζαντινές επιγραφές, που δίνουν στοιχεία για την ιστορία της πόλης, μαρμάρινοι δόμοι, μαρμάρινες μεταβυζαντινές λεκανίδες, κιονόκρανα και τμήμα επιστυλίου (από ναούς της πόλης).

(φ. 1r-27v, σ. 1-54) «Λουκιανοῦ τοῦ Σαμοσατέως, Περὶ τοῦ μὴ ῥαδίως πιστεύειν τῇ διαβολῇ», μὲ (ἀνώνυμες) διάστιχες ἑρμηνευτικὲς σημειώσεις (γλῶσσες). Ἔκδ. A. M. Harmon, Lucian, vol. 1, Cambridge, Mass.: Harvard University Press, 1913 (ἀνατ. 1961), σ. 360-392. Ἀρχ. Δεινόν γε ἡ ἄγνοια καὶ πολλῶν κακῶν ἀνθρώποις αἰτία. Τέλ. ὡς ἂν πεφωτισμένων τῶν πραγμάτων ὑπὸ τῆς ἀληθείας.