Μια αναδρομή στα ταξίδια που έκανε επί 20 χρόνια η ομάδα με το καράβι που λέγεται θέατρο, αναζητώντας τη δική της Ιθάκη, όπως ο Οδυσσέας της παράστασης «Οδυσσέα γύρισε σπίτι» Ι. Καμπανέλλης. Στο β’ κείμενο αναφέρονται οι συνεργάτες της κ. Γκουτζιαμάνη και οι παραστάσεις της ομάδας 1992-2012. Το γ’ κείμενο είναι ένα κάλεσμα- πρόταση στο Δήμο Κοζάνης για παραχώρηση στέγης στην ομάδα, προκειμένου να συνεχίσει την καλλιτεχνική της δημιουργία.
Μια ομάδα 36 ατόμων: μαθητές δημοτικού, γυμνασίου, λυκείου, φοιτητές, δάσκαλοι και γονείς συνομιλούν μέσα από τα κείμενα: 1) “Το χρονικό” Τ. Σινόπουλος, 2) “Μην περπατάς πια με τα 4, μας κυκλώνουν” Γ. Οικονομέας, 3) “Το ξύλινο παλτό” Κ. Γώγου και 4) “Φυσάει στα σταυροδρόμια του κόσμου” Τ. Λειβαδίτης και αξιώνουν: δουλειά, παιδεία, υγεία και δημοκρατία.
Σκοπός της κωμωδίας είναι να δείξει στην Αρετή το ίδιο της το πρόσωπο, να χλευάσει την ίδια της την εικόνα. Η ατμόσφαιρα πρέπει να έχει το άπλετο φως της καθημερινής ζωής. Η σκέψη που πρέπει πάντα να μας οδηγεί είναι πως ο άνθρωπος του Αριστοφάνη είναι ο ζωντανός άνθρωπος και γι’ αυτό είναι σύγχρονός μας.
Παραμονές Χριστουγέννων όλοι περιμένουμε να δούμε αγαπημένα πρόσωπα ή νοσταλγούμε τα περασμένα. Γι’ αυτό και η επιλογή του διηγήματος “Ο Αμερικάνος” Α. Παπαδιαμάντης. Ένας νέος μετανάστης στην Αμερική επιστρέφει μετά από 25 χρόνια στην πατρίδα , παραμονές Χριστουγέννων. Δοκιμάζουμε τη δραματοποιημένη αφήγηση με λόγο και μουσική. Μπροστά μας απλώνεται ο κόσμος της φτώχειας και της ανάγκης, που ήξερε να αντέχει στα δύσκολα, με το ανάλογο τίμημα.
Η ιδέα που διατρέχει όλη την εργασία είναι αν στη ζωή μας κάνουμε αυτό που μας αρέσει και αυτό παρακολουθεί όλες τις ηλικιακές φάσεις του ατόμου: παιδική, εφηβεία, ώριμη νιότη και το φθινόπωρο της ζωής. Τα παιδιά απέδωσαν θεατρικά ποιητικά κείμενα, κάτι πολύ δύσκολο. Η παράσταση πλαισιώθηκε από ζωντανή μουσική.
Τρία ατίθασα παιδία, που έφυγαν νωρίς παράσταση τρία μοναχικά άτομα, που πάλεψαν με το σύστημα μέσα στη δικτατορία. Άτομα με υψηλό δείκτη ευφυΐας και ευαισθησίας, τόλμησαν το ακατόρθωτο: Αναμετρήθηκαν με το σύστημα.
Η εργασία περιλαμβάνει 4 ενότητες με δραματοποίηση λογοτεχνικών κειμένων. 23 μαθητές- τριες ασκήθηκαν μέσα από το θεατρικό παιχνίδι και τη βιωματική μάθηση και έγιναν συνδημιουργοί και ομάδα.
Αποσπάσματα της Ελληνικής λογοτεχνίας περιγράφουν την ομορφιά και τη σκληράδα του Ελληνικού τοπίου , που σμίλεψε την Ελληνική ψυχή. Γιατί μόνο με τη δύναμη της γνώσης και την ελευθέρωση των αισθήσεων , μπορούμε να δούμε καθαρά και να αγαπήσουμε τον τόπο μας , μακριά από φανατισμούς. Αυτό καταδεικνύεται και από το διάλογο που ακολουθεί , ανάμεσα σε έναν (Κύριο) και ένα (Νέο).
Οι δρόμοι προς το αρχαίο δράμα είναι οι δρόμοι του θεάτρου: δρόμοι συμπεριφορών, δράσεων και αντιδράσεων, που είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τη φύση. Ασκήθηκαν στο είναι και όχι στο φαίνεσθαι. Η σύνθεση 1) Ιφιγένεια εν Ταύροις Ευριπίδης 2) Η επιστροφή της Ιφιγένειας και 3) Όταν έρχεται ο ξένος Γ. Ρίτσος έχει κοινό θέμα τον ξένο. Αν γυρίσουμε πίσω στη φύση, έρχεται η λύτρωση. Ο ξένος , που μπορεί να είναι ο διπλανός μας, ίσως και ο ίδιος μας ο εαυτός, γίνεται οικείος, αποδεκτός.
