Ο φάκελος Φ08 περιέχει δύο πατριαρχικά σιγίλλια εκ των οποίων το ένα εκδόθηκε επί πατριαρχείας Διονυσίου του Μουσελίμη - Κομνηνού το 1676 και το άλλο επί της δεύτερης πατριαρχείας του Γρηγορίου του Ε' το 1798.

Ο φάκελος Φ03 περιλαμβάνει έγγραφα που αφορούν σε κοσμικά κτήρια.
"Αναλυτικότερα τα φιρμάνια 24 και 25 φέρουν ακριβώς την ίδια ημερομηνία και έχουν ακριβώς το ίδιο περιεχόμενο, την άδεια ανέγερσης σχολείου. Μόνο που το πρώτο μιλάει για σχολείο θηλέων, ενώ το δεύτερο για σχολείο αρρένων. Πιθανόν να εντάσσονται στο πλαίσιο των προσπαθειών για την ίδρυση γυμνασίου στην Κοζάνη, οι οποίες άρχισαν το 1849.
Ωστόσο, τα δύο έγγραφα παρέχουν την εξής δυσκολία: Πρόκειται για ένα κτήριο, όπου θα στεγάζονταν τόσο αγόρια όσο και κορίτσια, ή για δύο διαφορετικά κτήρια, το ένα αρρένων και το άλλο θηλέων; Θεωρούμε ότι μάλλον επρόκειτο για δύο διαφορετικά κτήρια, διότι διαφορετικά δεν δικαιολογείται η ύπαρξη δύο διαφορετικών φιρμανιών. Θα αρκούσε ένα φιρμάνι. Φαίνεται λοιπόν ότι οι Κοζανίτες πέτυχαν, μέσω του Πατριαρχείου την έκδοση αδειών για την κατασκευή δύο κτηρίων, με τις ίδιες ακριβώς διαστάσεις το καθένα, για να στεγάσουν τα σχολεία των παιδιών της περιοχής. Μεγαλεπίβολα σχέδια που φαίνεται ότι δεν πραγματοποιήθηκαν παρά 35 χρόνια αργότερα με την ίδρυση του Βαλταδώρειου γυμνασίου το 1899.
Με το έγγραφο 37 παραχωρείται άδεια για τη μετατροπή της κατοικίας του Κωνσταντίνου Δρίζη , την οποία ο ίδιος δώρισε σε νοσοκομείο. Όσον αφορά τη διαδικασία έκδοσης των εν λόγω φιρμανιών παρατηρούμε ότι ακολουθήθηκε η ίδια οδός με εκείνη των αδειών για ανέγερση ή επισκευή των εκκλησιών, δηλαδή μέσω του ορθόδοξου πατριαρχείου στην Κωνσταντινούπολη. Τέλος το έγγραφο 37 (1909) δίνει 9.065 κατοίκους για την πόλη της Κοζάνης, το ίδιο ακριβώς νούμερο με το της ίδιας χρονιάς έγγραφο 38. Φαίνεται ότι και στα δύο έγγραφα χρησιμοποιήθηκε η ίδια πηγή πληροφόρησης, με μια μικρή διαφοροποίηση : Ενώ στο έγγραφο 38 μαθαίνουμε ότι οι εν λόγω κάτοικοι διανέμονται σε ακριβώς 1.596 νοικοκυριά, στο έγγραφο 37 ο αριθμός των νοικοκυριών δίνεται ως "κάτι παραπάνω από 1.700". Επιπλέον ενώ στο έγγραφο 31 (1897) πληροφορηθήκαμε ότι ο πληθυσμός της πόλης ήταν 8.467, στο έγγραφο 32 (1899), δηλ. δυο χρόνια αργότερα , δίνεται ο αριθμός 6.532, δηλαδή περίπου 2.000 λιγότεροι "(Σαλακίδης, 2004, σ.137-138)

Το σιγίλλιο (περγαμηνή) αφορά στην άλλοτε ακμάζουσα σταυροπηγιακή γυναικεία Μονή Αγίων Θεοδώρων της επισκοπής Σερβίων και Κοζάνης. Το ακριβές έτος ιδρύσεως της Μονής είναι άγνωστο , τοποθετείται όμως στη βυζαντινή εποχή , διότι γίνεται μνεία σε αυτήν την εποχή του αυτοκράτορα Μανουήλ Α' Κομνηνού δηλ. τον 12ο αι. Σήμερα σώζεται μόνο μία μικρή Εκκλησία της Μονής πλήρως διακοσμημένη εσωτερικά με τοιχογραφίες .
Με το σιγίλλιο κατοχυρώνονται τα του κοινοβιακού βίου των μοναζουσών της Μονής Αγ. Θεοδώρων Σερβίων Κοζάνης του έτους 1676, καθώς και η ακίνητη και κινητή τους περιουσία.
Το σιγίλλιο σώζεται σε πρωτότυπο , το κείμενο καταλαμβάνει 24 στίχους (με την πατριαρχική υπογραφή και το πρωτόκολλο 26)
και φέρει την υπογραφή του Πατριάρχη Διονύσιου Δ' , ενώ από κάτω υπάρχουν και οι υπογραφές 21 αρχιερέων.
Ονόματα αρχιερέων : Ο Δέρκων Μακάριος, ο Αμασείας Γεράσιμος, ο Νικαίας Σωφρόνιος, ο Δρύστρας Διονύσιος, ο Λιτίστης Θεοδόσιος, ο Διδυμοτείχου Γρηγόριος, ο Προύσσης Καλλίνικος, ο Νικομηδείας Νεόφυτος , ο Θεσσαλονίκης Μελέτιος, ο Ευρίπου Μελέτιος, ο Σμύρνης Μακάριος, ο Χαλκηδόνος Ιερεμίας, ο Σοφίας Μελέτιος, ο Αίνου Ματθαίος, ο Σερρών Νεκτάριος, ο Λαρίσσης Ιωάννης, ο Βιζύης Γεράσιμος, ο Κορίνθου Ζαχαρίας, ο Ηρακλείας Βαρθολομαίος
Το μολυβδόβουλλο σώζεται, έχει διάμετρο 0,045 εκ. και κρέμεται από δεσμίδα μεταξωτής κλωστής χρώματος κυανού. Από τη μία μεριά του μολυβδόβουλλου υπάρχει η εικόνα της Παναγίας. (Δελιαλής, 1940)
"Το σιγίλλιο έχει δημοσιευθεί τρεις φορές από τον Ν.Π. Δελιαλή, την τελευταία στα Μακεδονικά. Στον κώδικα της Επισκοπής Σερβίων και Κοζάνης των ετών 1745-1826 υπάρχει αντίγραφο γράμματος του πατριάρχη Σωφρονίου του έτους 1776, με το οποίο ορίζεται ο αρχιερεύς της Επισκοπής Κοζάνης όπως παραλάβει όλα τα κινητά και ακίνητα της Μονής Αγίων Θεοδώρων, η οποία ερημώθηκε και αφανίστηκε τελείως." (Καμπουρίδης, 2018)

Περιλαμβάνει καταλόγους χρεώσεων των ετών (1918)

Στο παρόν έγγραφο εκτός των άλλων παρέχονται πληροφορίες για τους εκπαιδευτικούς του Βαλταδώρειου Γυμνασίου , την έναρξη και λήξη προθεσμιών εγγραφής μαθητών, αντίτιμο για τη φοίτηση