Το σιγίλλιο (περγαμηνή) αφορά στην άλλοτε ακμάζουσα σταυροπηγιακή γυναικεία Μονή Αγίων Θεοδώρων της επισκοπής Σερβίων και Κοζάνης. Το ακριβές έτος ιδρύσεως της Μονής είναι άγνωστο , τοποθετείται όμως στη βυζαντινή εποχή , διότι γίνεται μνεία σε αυτήν την εποχή του αυτοκράτορα Μανουήλ Α' Κομνηνού δηλ. τον 12ο αι. Σήμερα σώζεται μόνο μία μικρή Εκκλησία της Μονής πλήρως διακοσμημένη εσωτερικά με τοιχογραφίες .
Με το σιγίλλιο κατοχυρώνονται τα του κοινοβιακού βίου των μοναζουσών της Μονής Αγ. Θεοδώρων Σερβίων Κοζάνης του έτους 1676, καθώς και η ακίνητη και κινητή τους περιουσία.
Το σιγίλλιο σώζεται σε πρωτότυπο , το κείμενο καταλαμβάνει 24 στίχους (με την πατριαρχική υπογραφή και το πρωτόκολλο 26)
και φέρει την υπογραφή του Πατριάρχη Διονύσιου Δ' , ενώ από κάτω υπάρχουν και οι υπογραφές 21 αρχιερέων.
Ονόματα αρχιερέων : Ο Δέρκων Μακάριος, ο Αμασείας Γεράσιμος, ο Νικαίας Σωφρόνιος, ο Δρύστρας Διονύσιος, ο Λιτίστης Θεοδόσιος, ο Διδυμοτείχου Γρηγόριος, ο Προύσσης Καλλίνικος, ο Νικομηδείας Νεόφυτος , ο Θεσσαλονίκης Μελέτιος, ο Ευρίπου Μελέτιος, ο Σμύρνης Μακάριος, ο Χαλκηδόνος Ιερεμίας, ο Σοφίας Μελέτιος, ο Αίνου Ματθαίος, ο Σερρών Νεκτάριος, ο Λαρίσσης Ιωάννης, ο Βιζύης Γεράσιμος, ο Κορίνθου Ζαχαρίας, ο Ηρακλείας Βαρθολομαίος
Το μολυβδόβουλλο σώζεται, έχει διάμετρο 0,045 εκ. και κρέμεται από δεσμίδα μεταξωτής κλωστής χρώματος κυανού. Από τη μία μεριά του μολυβδόβουλλου υπάρχει η εικόνα της Παναγίας. (Δελιαλής, 1940)
"Το σιγίλλιο έχει δημοσιευθεί τρεις φορές από τον Ν.Π. Δελιαλή, την τελευταία στα Μακεδονικά. Στον κώδικα της Επισκοπής Σερβίων και Κοζάνης των ετών 1745-1826 υπάρχει αντίγραφο γράμματος του πατριάρχη Σωφρονίου του έτους 1776, με το οποίο ορίζεται ο αρχιερεύς της Επισκοπής Κοζάνης όπως παραλάβει όλα τα κινητά και ακίνητα της Μονής Αγίων Θεοδώρων, η οποία ερημώθηκε και αφανίστηκε τελείως." (Καμπουρίδης, 2018)