(φ. 13r) Τίτλος: «Ἀκεσὼ ἢ Ἑνωμένη Φαρμακοποιΐα καὶ Φαρμακολογία· ἐρανισθεῖσα μὲν παρὰ τοῦ ἐν ἱερεῦσι Χαρισίου Δημητρίου Μεγδάνου, τοῦ ἐκ Κοζάνης· ἐπιθεωρηθεῖσα δέ, καὶ διορθωθεῖσα παρὰ τοῦ ἐν ἰατροῖς ἀρίστου κυρίου Γεωργίου τοῦ Σακελλαρίου». – Ἔκδ. Μεγδάνης, Φαρμακολογία (βλ. Βιβλ.).
(φ. 5r-12v) Εὑρετήριο φαρμακευτικῶν-ἰατρικῶν ὅρων.
(φ. 13r-210v) Τὸ κείμενο τῆς Φαρμακολογίας καὶ Φαρμακοποιΐας σὲ 229 παραγράφους. Ἀρχ. Ἀβρότονον. Εἶναι ἀρωματικόν, ὅμως ὀλίγον ἐν χρήσει. Τέλ. κολ. (§ 229) … Εἰς ἐλαφρά, καὶ μόλις ἐρεθίζοντα ἡπείως γαργαρίσματα καὶ καταπλά[σματα].
Ὅπως προκύπτει καὶ ἀπὸ τὸν τίτλο (χέρι Μεγδάνη), ὁ ἰατροφιλόσοφος Γεώργιος Σακελλάριος διάβασε τὸ χειρόγραφο, ἐνῶ προσέθεσε αὐτόγραφες ὑποσημειώσεις στὸ κείμενο, εἴτε σὲ σχέση μὲ τὶς φαρμακευτικὲς οὐσίες εἴτε περιστατικὰ ἀπὸ τὴν ἐμεπιρία του ὡς ἰατροῦ. Ὡς πρὸς τὸν τίτλο, ὁ Σακελλάριος πρότεινε ἀλλαγὴ στὴν ἀκολουθία τῶν λέξεων Φαρμακοποιΐα καὶ Φαρμακολογία, θέτοντας ἐπὶ τῆς πρώτης τὸ γράμμα β, ἐνῶ ἐπὶ τῆς δευτέρας τὸ γράμμα α, ὥστε κατ’ αὐτὸν ἡ ὀρθὴ ἀκολουθία εἶναι: Φαρμακολογία καὶ Φαρμακοποιΐα. Εἶναι βέβαια λογικότερο, καθὼς ἡ θεωρία προηγεῖται τῆς πράξεως. Ὁ συμβολικὸς τίτλος «Ἀκεσώ» παραπέμπει στὴ μυθικὴ θυγατέρα τοῦ Ἀσκληπιοῦ.
Ὡς πρὸς τὴ χρονολόγηση, στὸ φ. (ν.ἀρ.) 120v (παλαιὰ 174v) ἀναφέρεται περιστατικὸ αἱμόπτυσης νέου τὸ ἔτος 1803, ὥστε αὐτὸ τὸ ἔτος νὰ ἀποτελεῖ terminus post quem γιὰ τὴ συγγραφὴ τοῦ κειμένου· βλ. καὶ Μεγδάνης, Φαρμακολογία, σ. ΙΙ καὶ 142 (Βιβλ.).

Αντίγραφο Πατριαρχικής επιστολής Ιωακείμ προς Μητροπολίτη Σερβίων και Κοζάνης Κωνστάντιο σχετικά με τη διαθήκη του Χαρισίου Κωνσταντίνουβικ που απεβίωσε στη Σάμπατς της Σερβίας.

Αλληλογραφία δήμου, Νομαρχίας, Υπουργείου Γεωργίας, σχέδιο καταστατικού της Πρακτικής Γεωργικής και Βιοτεχνικής σχολής Παύλου Χαρίση εν Κοζάνη, πρωτόκολλο παραλαβής και παράδοσης 780 Δ. Στρεμμάτων υπό της Ε.Α.Π. στην Επιτροπή Χαρίσειου Κληροδοτήματος, επιστολές της επιτροπής σε Υπουργό Γεωργίας, πρεσβευτή κ.α. .

Θεατρικό κείμενο- δρώμενο με πρωταγωνίστριες 4 υψηλά ιστάμενες κυρίες : Διαθεσιμότητα,
Απόλυση, Φορολογία, Τρομοκρατία και Φαντασία.

Παράσταση Ταξιδευτές του θεάτρου κείμενο γραμμένο από την Ιωάννα Γκουτζιαμάνη καθώς επίσης συμμετέχουν σχολεία της κοζάνης.1ο,2ο,3ο,4ο ΓΕΛ, 1ο,2ο,3ο,4ο μουσικό γυμνάσιο Σιάτιστας, 1ο,5ο,10ο Χ. Μούκα. (16 φωτογραφίες)

Χαρακτική είναι η τέχνη της εγχάραξης μιας σκληρής επίπεδης, κυλινδρικής ή άλλου είδους επιφάνειας με σκοπό τη δημιουργία διακοσμητικών σχεδίων σ' αυτή την επιφάνεια. Συνήθως, με τον όρο χαρακτική αναφερόμαστε στην εγχάραξη σχεδίων και συμβόλων σε μια επιφάνεια, η οποία κατόπιν θα χρησιμεύσει ως πλάκα για την παραγωγή αντιτύπων σε χαρτί. Το έργο (αντίτυπο σε χαρτί ή άλλο μέσο) που δημιουργείται κατ' αυτόν τον τρόπο αποκαλείται χαρακτικό.
Η χαλκογραφία είναι είδος χαρακτικής, στο οποίο η απεικόνιση είναι ανάγλυφο ή έγγλυφο σχέδιο που δημιουργείται με διάφορους τρόπους επάνω σε πλάκα από χαλκό, ή και από άλλο μέταλλο. Χρησιμοποιείται κυρίως για τη δημιουργία εκτυπώσεων και εικονογραφήσεις βιβλίων. H χαλκογραφία διακρίνεται ανάλογα με τη χρησιμοποιούμενη τεχνική σε γραμμική και σε χαλκογραφία που γίνεται με τη διάβρωση της χάλκινης πλάκας με νιτρικό οξύ.
Οι χαλκογραφίες της Κοβενταρείου Δημοτικής Βιβλιοθήκης Κοζάνης, που έχουν δημιουργηθεί πάνω σε ύφασμα, προέρχονται επί το πλείστον από δωρεές και χρονολογούνται μεταξύ του 17ου και 19ου αιώνα. Η θεματογραφία τους παρουσιάζει κατά κύριο λόγο εκκλησιαστικά θέματα και απόψεις του Αγίου Όρους και των μονών του.
Στη μικρή αυτή συλλογή χαλκογραφιών βρίσκονται και δύο (2) αντιμήνσια. Αντιμήνσιο στην εκκλησιαστική ορολογία αποκαλείται ένα κομμάτι υφάσματος πάνω στο οποίο έχουν ζωγραφιστεί ποικίλες ιερές παραστάσεις και σύμβολα. H λειτουργική χρήση του αντιμηνσίου έγκειται στην αντικατάσταση της Αγίας τράπεζας όταν αυτή δεν υπάρχει.
Τέλος, ένα έγχρωμο χαρακτικό απεικονίζει τη βασική Mariazell που βρίσκεται στην Αυστρία, στην περιφέρεια Στύρια, παραπέμποντας πιθανόν στις ιδιαίτερες σχέσεις που είχαν οι Κοζανίτες με την κεντρική Ευρώπη από το 17ο αι. και μετέπειτα.

Προσωπικές σημειώσεις σε αποκόμματα σχετικά με τις χαλκογραφίες.