Περιλαμβάνει χειρόγραφες - προσωπικές σημειώσεις προσχέδια για την πολεμική ζωή του Κασομούλη-Στορνάρη-Λιακατά και τους αγώνες αυτών, καθώς και χειρόγραφα για την επανάσταση της Ναούσης και την άλωση της και διάφορα ημιτελή κείμενα εγκαταλειφθέντα ή αντικατασταθέντα.

Περιλαμβάνει χειρόγραφες σημειώσεις για τον Ν.Κασομούλη και συγκεκριμένα για τα περιουσιακά του στοιχεία, τα υπόλοιπα μέλη της πατρικής του οικογένειας, το βιβλίο του με τίτλο "Στρατιωτικά Ενθυμήματα" με τις πολεμικές του αναμνήσεις την περίοδο 1821-1833 καθώς και την ανάδειξη της προσωπικότητας του μέσα από αυτό. Επίσης, περιέχει φωτοτυπίες χαρτών από την περιοχή της Κοζάνης και των υπόλοιπων χωριών - πόλεων γύρω από αυτή.

Περιλαμβάνει προσωπικές - χειρόγραφες σημειώσεις για τη ζωή του Νικόλαου Κασομούλη και την πολεμική του δράση, τη σχέση του Κασομούλη με τον Στορνάρη και τα συναισθήματα του που έστειλε την οικογένεια του στην τουρκοκρατούμενη Κεφαλληνία, καθώς και τον κίνδυνο του Κασομούλη από την εισβολή των Τούρκων στον Ασπροπόταμο.

Περιέχει χειρόγραφες σημειώσεις, αποκόμματα εφημερίδας σχετικά με τον Νικόλαο Κασομούλη, τετράδιο που περιέχει βιβλιογραφία που χρησιμοποίησε ο Γ. Λυριτζής για την εργασία του πάνω στον Νικόλαο Κασομούλη και φωτογραφίες με τους αρματολούς Νικόλαο Στουρνάρη και Γρηγόρη Λιακατά.

Απόκομμα της Εφημερίδας Μακεδονίας.

Ο Νίκος Τσάρας γνωστός ως Νικοτσάρας ήταν ένας από τους σημαντικότερους αρματολούς του Ολύμπου. Στο αρχείο του Λυριτζή υπάρχουν αποκόμματα εφημερίδων που αφορούν τον Νίκο Τσάρα (Νικοτσάρα).

Πβ. κώδ. ΔΒΚ 50, ὁ ὁποῖος περιέχει τὴ μετάφραση τῆς Λογικῆς τοῦ Baumeister ἀπὸ τὸν
Βάρκοση, ἀπὸ τὸν ἴδιο γραφέα. Τὸ χειρόγραφο ἀντιγράφηκε κατὰ τὰ μαθήματα κατ’
οἶκον τοῦ Νικολάου Βάρκοση στὸν Κ. Σακελλάριο. Στὴ συνέχεια, κατὰ τὸ τέλος τοῦ 18ου
αἰ., τὸ χειρόγραφο περιῆλθε στὴν κατοχὴ τοῦ υἱοῦ τοῦ Κωνσταντίνου, τοῦ Γεωργίου, ὁ
ὁποῖος διδάχθηκε τὸ 1785 (βλ. φ. 14 v ), βάσει αὐτοῦ, μαθήματα μεταφυσικῆς.(φ. 15 r -287 r ) ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΑΡΚΟΣΗΣ, Μετάφραση τοῦ Friedrich Christian
Baumeister, Institutiones metaphysicae: ontologiam, cosmologiam,
psychologiam, theologiam denique naturalem complexae, Wittenberg &
Zerbst 1738. Ἀνέκδοτη μετάφραση.
– (φ. 14 r ) Πίνακας περιεχομένων ἀπὸ τὸ χέρι τοῦ ἰατροφιλοσόφου Γεωργίου
Σακελλαρίου, υἱοῦ τοῦ Κωνσταντίνου.
– (φ. 15 r -18 v ) «ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗΣ ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ. Τί ἐστι μεταφυσική, καὶ τίς ἡ
ἐνδοτέρα ταύτης φύσις καὶ ἐπίσημος χρῆσις». Ἀρχ. Τῇ αὐτῇ μεθόδῳ, καθ’ ἣν τὰ τῇ λογικῇ φιλοσοφούμενα ἀνήκοντα πέρυσιν ἔφθην
συγγεγραφώς. § α΄-ζ΄
– (φ. 19 r -132 v ) «Ὀντολογίας ἤτοι τῆς πρώτης φιλοσοφίας προλεγόμενα». Ἀρχ.
Τὸ πρῶτον τῆς μεταφυσικῆς μέρος τῆς ὀντολογίας συνιστώσης. Κεφ. α΄-
ιη΄, § θ΄-τπζ΄.
– (φ. 133 r -162 r ) «Μεταφυσικῆς μέρος β΄. Κοσμολογία Γενική». Ἀρχ. Οὐδὲν
ἄλλο ἡ Γενικὴ Κοσμολογία ἐστιν, ἢ ἐπιστήμη τοῦ κόσμου ἐν γένει. Κεφ.
τπη΄-ζ΄, § θ΄-υοα΄.
– (φ. 162 v -287 r ) «Πνευματολογία, τήν τε Ψυχολογίαν καὶ τὴν Φυσικὴν
περιέχουσα Θεολογίαν». – (φ. 162 v -246 v ) «Ψυχολογία. Προπύλαιον
περὶ πνεύματος ἐν γένει». Ἀρχ. Ἐκ πολλοῦ ἤδη οἱ πάλαι ἐπὶ τὴν
μεταφυσικὴν τὴν πνευματολογίαν, ἤτοι τὴν περὶ πνευμάτων
διδασκαλίαν, ἀνέφερον. – (φ. 164 v -212 r ) Ψυχολογία ἐμπειρική. § υοβ΄-
χπη.΄– (φ. 212 r -246 v ) Ψυχολογία Λογική. § χπθ΄-ψογ΄. – (φ. 15 r -287 r ).
Θεολογία Φυσική. § ψοδ΄-Ϡβ΄.
– Στὸ φ. 33 r σημείωση 8 ἀράδων ἀπὸ τὸ χέρι τοῦ Γεωργίου Σακελλαρίου:
ἐπίστασθαι δὲ στόματα ἕκαστον ἁπλῶς … ἐνδεχόμενον γὰρ καὶ οὐκ
ἀναγκαῖον. – Στὸ φ. 289 r σημείωση 4 ἀράδων ἀπὸ τὸ χέρι τοῦ ἰδίου: οὐδὲ ὂν
ἄνευ ἀποχρῶντος λόγου … καὶ ἀρχὴ τῆς ὑπάρξεως. Ἀπὸ κάτω, μὲ τὸ χέρι τοῦ
Κωνσταντίνου, σημείωση δέκα ἀράδων: τὸ τὴν ἀρχὴν τῆς ἀντιφάσκεως …
ἀδύνατον εἶναι τὸ αὐτὸ ἅμα εἶναι καὶ μὴ εἶναι κτ. μετ[άφρασις ;] γερμανική.
– (φ. 299 v -300 v ) Ὑποσχετικό/ὁμολογία μοναζουσῶν τοῦ μονυδρίου τῆς Ἁγίας
Παρασκευῆς τῆς Ι. Μ. Ἀγίου Διονυσίου τοῦ ἐν Ὀλύμπῳ (ἀχρον.). Ἀρχ.
Οὐδὲ Ἀπελλῆς. ἢ Τίμας, ἢ Πραξιτέλης, οἱ ἐμπειρότατοι ζωγράφοι τὴν
καλλίστην τῆς ψυχῆς ὡραιότητα ἐδυνήθησαν ζωγραφίσαι. Τέλ. Διὰ νὰ
ἔχουν τὴν στερέωσιν καὶ τὴν κύρωσιν μέχρι συντελείας αἰῶνος.
– Στὸ φ. 301 v δύο παραθέματα ἀπὸ τὸ ἔργο τοῦ Ἰωάννη Δαμασκηνοῦ
Ἔκδοσις ἀκριβὴς τῆς ὀρθοδόξου πίστεως / Expositio accurata fidei
orthodoxae: α) Εἰ δὲ λέγομεν τὸν Πατέρα ἀρχὴν εἶναι τοῦ Υἱοῦ καὶ
μείζονα … καὶ τὸν Υἱὸν ἑτέρας, ἀλλὰ μιᾶς καὶ τῆς αὐτῆς. Ἔκδ. PG 94,
820· Johannes von Damaskus, Die Schriften, τ. 2: Expositio fidei, ἐπιμ.
P. Bonifatius Kotter O. S. B., ἐκδ. De Gruyter, Βερολίνο – Νέα Ὑόρκη
1973, σ. 24-25, στ. 147-156. β) διαφέρουσι γὰρ ἀλλήλων τὰ τῆς
θεότητος πρόσωπα οὐ κατὰ τὴν οὐσίαν ἀλλὰ κατὰ τὸν τῆς ὑπάρξεως
τρόπον … οὐ φύσει διαφέρουσιν ἀλλήλων· ἄνθρωποι γὰρ εἰσίν· ἀλλὰ τῷ
τῆς ὑπάρξεως τρόπῳ. Ἔκδ. PG 94, 817· Johannes von Damaskus, Die
Schriften, τ. 2, σ. 23, στ. 118-123.

(φ. 31 r -147 r ) Νικηφόρου Καλλίστου τοῦ Ξανθοπούλου Ἐξήγησις εἰς τοὺς
ἀναβαθμοὺς τῆς Ὀκτωήχου, ὁ Πρόλογος πρὸς τὸν αἰτησάμενον
ἀρχιμανδρίτην τῆς τοῦ Κουζηνᾶ Μονῆς ἱερομόναχον κύριον Καλλίνικον.
Ἀρχ. Σὺ μὲν ὦ τοῦ θεοῦ ἄνθρωπε,τῇ πρὸς τὸ καλὸν σχέσει. Τέλ. ἀρκεῖν μοι
νομισθείη τοῦτο καὶ τῷ πόνῳ ἔστω ἀντιμισθία προσήκουσα ἐν Χ(ριστ)ῷ
Ἰησοῦ... ἀμήν.
(φ. 147 v -150 r ) Τὰ παρὰ τῶν λατίνων παρὰ τὴν ὀρθόδοξον πίστιν καὶ τὴν
ἐκκλησιαστικὴν συνήθειαν δοξαζόμενα καὶ τελούμενα, δι᾽ ἃ καὶ ἔχομεν
αὐτοὺς ἀκοινωνίαν. α΄-κε΄ (τὰ ὑπ᾽ ἀρ. α´-ιζ´ ἔχουν ἐκδοθεῖ στὸ Τὰ παρὰ τῶν
Φράγγων παρὰ τὴν ὀρθόδοξον πίστιν (καὶ) παρὰ τὴν ἐκκλησιαστικὴν
συνήθειαν δοξαζόμενα καὶ τελούμενα, δι’ ἃ καὶ ἔχομεν πρὸς αὐτοὺς
ἀκοινωνήτως, εἰσὶ ταῦτα
Ἀρχ. Λέγουσι τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον, μὴ ἐκ τοῦ Πατρὸς ἐκπορεύεσθαι μόνον,
ἀλλὰ Pavlov, Kritičeskie, 151–153. Τὰ ὑπόλοιπα ἀνέκδοτα.
(φ. 175 r -221 r ) Ἐκ τῶν ζητημάτων τῶν ἐπιλύσεων Θεοφάνους Κεραμέως καὶ
Ἰουστίνου φιλοσόφου. Θεοφάνους ἀρχιεπισκόπου Ταυρομενείας Σικελίας
τοῦ Κεραμέως ἀπορίαι καὶ λύσεις. Τέλ. τὰς αὐτοῦ τρίχας ἔσχηκεν ὁ
Σαμψών.
(φ. 222 r -339 r ) ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ, Ὀρθόδοξος ὁμολογία. – Τίτλος (φ. 222 r ):
Ὀρθόδοξος ὁμολογία ἤτοι πίστεως ἔκθεσις κατὰ τὴν τοῦ Χ(ριστο)ῦ ἁγί(αν)
καθολικὴν καὶ ἀποστολικὴν Ἀνατολικὴν ἐκκλησίαν. Ἀρχ. α ον Πιστεύω εἰς ἕνα
Θεόν, πνεῦμα ὄντα, καὶ νοῦν ὑπὲρ νοῦν. Πρώτη ἔκδοση τοῦ ἔργου,
Ἄμστερνταμ 1767 (ΘΠ, Ι, 1433). Νεώτερη (δεύτερη) ἔκδοση ἀπὸ τὸν
Νεόφυτο Μεταξᾶ, Αἴγινα 1828. Ἀνατύπωση τῆς β΄ ἔκδοσης στὸ Εὐγενίου
Βουλγάρεως ἔργα, ἐπιμ. Συμεὼν Πασχαλίδης, [Ἁγιορειτικὴ Ἑστία, Ἀθωνικὰ
Ἀνάλεκτα 6], Θεσσαλονίκη 2013, σ. 211-266. Γιὰ τὴ χρονολόγηση τῆς
συγγραφῆς τοῦ ἔργου βλ. καὶ ἀμέσως κατωτέρω.Τὸ αὐτὸ κείμενο καὶ στὸν
κώδ. Καυσοκαλυβίων 138, φ. 2 r -12 r (ἐκεῖ μὲ χρονολογία Φεβρ. 1761) βλ.
Stiernon, «Eugène Boulgaris», σ. 755 καὶ σημ. 168. Ἐπίσης καὶ στὸν κώδ.
ΒΡΑ 1121, φ. 3 r -14 v (ἔτ. 1795)· βλ. Χαρίτων Καρανάσιος, «Ἡ ‘προαγωγός’
Ἐπιτομὴ τῆς ‘δυσαντήτου’ Λογικῆς τοῦ Βούλγαρη ἀπὸ τὸν Ματθαῖο μοναχὸ
Γανοχωρίτη», [ὑπὸ ἔκδοση]. ΔΒΚ 6
Πατριαρχικὸ γράμμα ΣΕΡΑΦΕΙΜ Β΄ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ πρὸς τὸν Εὐγένιο Βούλγαρη, ἐπίτιτλο καὶ ἐνυπόγραφο, χρονολογημένο Φεβρουάριος 1761.
ᾳψξα ἐν μηνὶ φεβρουαρίῳ ἰνδικτιῶνος θ´. 1761. Ἀρχ. [Ὁσιώτατε ἐν
Ἱεροδιακόνοις … κὺρ Εὐγένιε … μετριότητος εἴη μετα σοῦ. ῎Ε(τους)
ᾳψξαωἘν μηνὶ Φεβρουαρι ἰουθκ ζω ἰνδ θ´. Ἀπὸ τὸ γράμμα ἀπουσιάζουν οὶ
ὑπογραφὲς τῶν δώδεκα συνοδικῶν ἀρχιερέων ποὺ παρατίθενται στὴν
ἔκδοση. – Ἔκδ. Ν. Π. Δελιαλῆς, «Δύο πατριαρχικὰ σιγίλλια Διονυσίου τοῦ
Δ΄ καὶ Γρηγορίου τοῦ Ε΄», Μακεδονικὰ 1 (1940) 121-122, βάσει τοῦ κώδ.
ΔΒΚ (Σιγάλας) 66, φ. 239 v -240 r , ὅπου ἡ ἡμερομηνία 9 Φεβρ. 1761. Τὸ αὐτὸ
γράμμα καὶ στὸν κώδ. Ἑλλ. ἐμπορικοῦ σχολείου Ὀδησσοῦ, 2, τ. 2, φ. 235 r -
240 r (ἐκεῖ μὲ ἡμερομηνία 1 Φεβρ. 1761)· βλ. Stiernon, «Eugène Boulgaris»,
σ. 755 καὶ σημ. 169. Ἐπίσης καὶ στὸν κώδ. ΒΡΑ 1121, φ. 1 r -2 r · βλ.
Καρανάσιος, «Ἡ ‘προαγωγός’ Ἐπιτομὴ τῆς ‘δυσαντήτου’ Λογικῆς τοῦ
Βούλγαρη», ὅ.π. Ἡ ἀνωτέρω πατριαρχικὴ ἐπιστολὴ εἶναι ἀπαντητικὴ τῆς
ἐπιστολῆς Βούλγαρη τῆς 1ης Φεβρ. 1761 πρὸς τὸν Σεραφεὶμ Β΄ (Ἀρχ. Ἐσμὸς
ἀγαθῶν ἐπὶ τῆς πανευκλεοῦς σου), μαζὶ μὲ τὴν ὁποία ὁ Βούλγαρης πρέπει
νὰ ἔστειλε καὶ τὸ κείμενο τῆς Ὁμολογίας στὸν Πατριάρχη· βλ. Καρανάσιος,
«Ἡ ‘προαγωγός’ Ἐπιτομὴ τῆς ‘δυσαντήτου’ Λογικῆς τοῦ Βούλγαρη», ὅ.π.

Χειρόγραφο κείμενο της Γκουτζιαμάνη Ιω. προέδρου του Συνδέσμου Φιλολόγων Κοζάνης
αφιέρωμα στον ποιητή Ν. Βρεττάκο, προκειμένου για την εκδήλωση που οργάνωσε ο
Σύνδεσμος προς τιμήν του ίδιου του ποιητή και το διάβασε την προηγούμενη ημέρα στο
ραδιόφωνο. Ακολουθεί η εισήγησή της στην εκδήλωση και ένα σχόλιο την επομένη της
εκδήλωσης, για τον αντίκτυπο που είχε αυτή στην πόλη.

(σ. 2-155) Τίτλος (σ. 1): «ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ ΒΛΕΜΜΙΔΟΥ ἐπιτομῆς λογικῆς
Προοίμιον». Ἀρχ. Ἐπειδήπερ ἡ λογικὴ ἐπιστήμη πρὸς τὴν ἱερὰν γραφὴν
καὶ πάντας τοὺς τῆς ἀληθείας λόγους. Ἔκδ. PG 142, 688C1-725Β9.
Ἔκδ. Νικηφόρος Βλεμμίδης, Ἐπιτομὴ Λογικῆς, ἐκδ. Θωμὰς
Μανδακάσης, Λειψία 1784, σ. 1-21 (ΘΠ, ἀρ. 1383).