(φ. 1v-134v) Μετάφραση τοῦ Βούλγαρη στὸ ἔργο τοῦ J. F. Wucherer, Delineatio physicae in usum auditorium publicae luci exposita, Ἰένα 1720. – Ἀνέκδοτο. Γιὰ τὸ ἔργο καὶ τὰ σωζόμενα χειρόγραφα βλ. Stiernon, «Eugène Boulgaris», σ. 781. Πβ. καὶ κώδ, ΔΒΚ 48.
(φ. 1r) Τίτλος: «ΦΥΣΙΚΗ ΙΩΑΝΝΟΥ ΦΡΙΔΕΡΙΚΟΥ Βουκερέρ. Εἰσηγήσεων τῆς Φυσιολογίας μέρος τὸ κατὰ γένος. Ἀντιγραφὲν κατὰ τὸ σωτήριον ἔτος ͵αψϞϛ΄».
(φ. 1v-37v) «Φυσικὴ Ἰωάννου Φριδερίκου Βουκερέρ» (§ α΄-σξθ΄). Ἀρχ. Τὰς περὶ τῶν φυσικῶν πραγμάτων εἰσηγήσεις ἥκω σοι προτιθέμενος τῷ ἀναγνώστῃ. Τέλ. ἤδη δὲ ἐπὶ τὴν εἰδικωτέραν φυσικῆς θεωρίαν μεταβῶμεν.
(φ. 38r-68v) «Φυσικῆς Μέρος δεύτερον, ἤτοι Φυσικῆς κατ’ εἶδος. – Περὶ Οὐρανοῦ» (§ σο΄-υμϛ΄ [τὸ κείμενο τῆς § υμζ΄ παρατίθεται, παραλείπεται ὅμως ἡ ἀριθμητικὴ ἔνδειξη]). Ἀρχ. Ἡ τῶν οὐρανίων σωμάτων ἀκριβὴς θεωρία. Τέλ. ἐπὶ τὴν τῆς γῆς καὶ τῶν ἐν αὐτῇ σωμάτων κάτειμεν θεωρίαν.
(φ. 69r-106v) «Τῶν τῆς φυσικῆς φιλοσοφίας εἰσηγήσεων τοῦ κατ’ εἶδος μέρους Τμῆμα Β΄. – Περὶ γῆς καὶ τῶν ἐν αὐτῇ σωμάτων» (§ υμη΄-χϞδ΄). Ἀρχ. Ἔστω δὴ πρῶτον περὶ στοιχείων ἡμῶν ὁ λόγος. Τέλ. ἀλλὰ τούτων ἡ ἀκριβεστέρα σκέψις τῆς προταθείσης ἐπιτομῆς τοὺς ὅρους ὑπεράλλεται.
(φ. 107r-127v) «Περὶ Ἀνθρώπου» (§χϞε΄-Ϡα΄). Ἀρχ. Ἰτέον ἄρα ἐπὶ τὴν τιμιωτάτην διδασκαλίαν τὴν περὶ ἀνθρώπου. Τέλ. τῷ τὰ πάντα παραγεγονότι, καὶ συνέχοντι, καὶ πανσόφως διοικοῦντι. Μετὰ τὸ πέρας τοῦ κειμένου τὸ ἀκόλουθο ἐπίγραμμα:
Θεὸν προβάλλει εἴς τε ἀρχήν, καὶ τέλος
ὅρον φυλάττων, εὐσεβέστατον πάνυ.
Θάρσει ἐλαύνων, ὀτρύνων φιλεργάτα,
ἴων λιπαραῖς ὁρμῇσι, σαωτέρας
(φ. 128r-134v) «Πίναξ τῶν παραγράφων» (οἱ ἐπιμέρους τίτλοι ἀλφαβητικά). Μετὰ τὸ πέρας τοῦ κειμένου: Δότω συγγνώμην τῆς γραφῆς μοι ἐν βίᾳ.

Πρόκειται γιὰ τὸ ἔργο: Γενουηνσίου Στοιχεῖα τῆς Μεταφυσικῆς ἐξελληνισθέντα μὲν ἐκ τῆς λατινίδος φωνῆς ὑπὸ … Εὐγενίου τοῦ Βουλγάρεως, ἔκδοση τῶν Ζωσιμάδων, Βιέννη 1806· βλ. Ἠλιοὺ Α΄, 1806.13, καὶ Stiernon, «Eugène Boulgaris», σ. 764, ἀρ. 53. Ἀποτελεῖ μετάφραση τοῦ ἔργου: Antonio Genovesi, Disciplinarum metaphysicarum elementa, mathematicum in morem adornata, τ. I-IV, Νάπολη 1747. Τὸ χειρόγραφο ἀκολουθεῖ πιστὰ τὴν ἔκδοση, ὥστε προφανῶς ἀποτελεῖ ἀπόγραφό της.
(σ. 3) Τίτλος: «Μεταφυσικὴ Ἀντωνίου Γεννουηνσείου ἐκλεκτικοῦ φιλοσόφου, μεταφρασθεῖσα εἰς τὴν ἑλληνικὴν διάλεκτον ἀπὸ τῆς λατινίδος παρὰ Εὐγενίου». Στὸ χειρόγραφο ἐλάχιστα σχόλια marginalia
(σ. 3-4) «Στοιχεῖα τῆς Μεταφυσικῆς. Πρόλογος». Ἀρχ. Τὴν μεταφυσικὴν εἰς δύο οἱ σοφοὶ διαιροῦντες, δίχα αὖθις εκάτερον τῶν μερῶν ὑποτέμνουσι.
(σ. 4-115) «Τῆς Μεταφυσικῆς. Μέρος Α΄ περιέχον τὰς ἀρχὲς τῆς Ὀντοσοφίας, καὶ Κοσμοσοφίας». Ἀρχ. Ὀντοσοφίαν ἀποκαλοῦμεν ἐπιστήμην καθόλου περί τε τὸ ὄν, καὶ κατὰ γένος. Τέλ. Τὸ ἄρα μηδὲν ἐξεῖναι εἰδέναι, παιδιά ἐστιν, ἢ μανία: Ἀρχὴ δε τοι τὸ ἥμισυ παντός.
(φ. 117-322) «Τῶν Στοιχείων τῆς Μεταφυσικῆς Μέρος Β΄. Προδιοίκησις». Ἀρχ. Τὸ περὶ ψυχῆς, καὶ ἀγγέλων, καὶ θεοῦ τοῦ ὑπερτάτου πραγματευόμενον τῆς μεταφυσικῆς ἐν γένει. Τέλ. εἰ μέλλει κατ’ ἀρετὴν μορφωθῆναι καὶ αὐτοῖς τοῖς ἐξ ἐθνῶν μεμαρτύρητο.

(φ. 1 r -129 v ) Μετάφραση τοῦ Βούλγαρη στὸ ἔργο τοῦ J. F. Wucherer,
Delineatio physicae in usum auditorium publicae luci exposita, Ἰένα 1720. –
Ἀνέκδοτο. Γιὰ τὸ ἔργο καὶ τὰ σωζόμενα χειρόγραφα βλ. Stiernon, «Eugène
Boulgaris», σ. 781. Πβ. καὶ κώδ. ΔΒΚ 11.
(φ. 1 r ) Τίτλος: «Φυσικὴ Ἰωάννου Φριδερίκου Βουκερέρ».
(φ. 1 r -34 v ) «Εἰσηγήσεων τῆς Φυσιολογίας μέρος τὸ κατὰ γένος» (§ α΄-σξθ΄).
Ἀρχ. Τὰς περὶ τῶν φυσικῶν πραγμάτων εἰσηγήσεις ἥκω σοι προτιθέμενος τῷ
ἀναγινώσκοντι. Τέλ. ἤδη δὲ ἐπὶ τὴν εἰδικωτέραν φυσικῆς θεωρίαν μεταβῶμεν.
(φ. 34 v -62 r ) «Φυσικῆς Μέρος δεύτερον, ἤτοι Φυσικῆς κατ’ εἶδος. Περὶ
Οὐρανοῦ» (§ σο΄-υμζ΄]). Ἀρχ. Ἡ τῶν οὐρανίων σωμάτων ἀκριβὴς θεωρία. Τέλ.
ἐπὶ τὴν τῆς γῆς, καὶ τῶν ἐν αὐτῇ σωμάτων κάτειμεν θεωρίαν.
(φ. 62 r -104 v ) «Τῶν τῆς φυσικῆς φιλοσοφίας εἰσηγήσεων τοῦ κατ’ εἶδος
μέρους, τμῆμα β ον . Περὶ γῆς καὶ τῶν ἐν αὐτῇ σωμάτων» (§ υμη΄-χϞδ΄). Ἀρχ.
Ἔστω δὴ πρῶτον περὶ στοιχείων ἡμῶν ὁ λόγος. Τέλ. Ἀλλὰ τούτων ἡ
ἀκριβεστέρα σκέψις τῆς προταθείσης ἐπιτομῆς τοὺς ὅρους ὑπεράλεται.
(φ. 105 r -129 v ) «Τῆς περὶ ἀνθρώπου Διδασκαλίας» (§χϞε΄-ωϞγ΄). Ἀρχ. Ἰτέον
ἄρα ἐπὶ τὴν τιμιωτάτην διδασκαλίαν τὴν περὶ ἀνθρώπου. Τέλ. (κολ.) ἡ
Δευτέρα γάρ ἐστιν ἡ μετὰ τῶν ἄλλων, καὶ μάλιστα ἢν ἄγαθὸς και [πεπαιδ.
Σὲ πολλὰ φύλλα «αὐτιά» σημειώσεων ποὺ προεξέχουν τῶν φύλλων.