Εμφανίζει 101 αποτελέσματα

Αρχειακή περιγραφή
Αρχείο Συλλογικού Kαταλόγου Xειρογράφων
Προεπισκόπηση εκτύπωσης Hierarchy Προβολή:

ΨΕΥΔΟ-ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

(φ. 2 r -130 r ): ΨΕΥΔΟ-ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΝΔΡΕΙΑΣ, ΛΕΞΙΚΟΝ Τοῦ λεξικοῦ προτάσσεται
βιβλιακὸ ἐπίγραμμα τοῦ γραφέα: Σὺν σoὶ Χριστὲ παμβασιλεῦ δέσποτα τῶν
ἁπάντων τὸ θαυμαστὸν ἀπάρχομαι λεξικὸν τοῦ Κυρίλλου Ἀλεξανδρείας τέ
φημι ἁγιωτάτου Πάπα ταῖς λιταῖς ἐνίσχυσον, λῆξιν ἰδεῖν με τούτου». Ἀρχ.
ἄαπτος· ὁ ἀβλαβὴς Τέλ. ὦ·τῷ ἰδίῳ. (μὲ ἐρυθρὸ μελάνι) τέλος τοῦ λεξικοῦ.
(φ. 134 v ) Ἐφραίμ, Λόγος εἰς τὸν τίμιον Σταυρόν. Κολοβό.
(φ. 137 r -140 r ): ΑΛΛΑ ΛΕΞΙΚΑ: (φ. 135 r -137 v ): Λεξικὸν Ἀποστόλου κατὰ
στίχον (στοιχεῖον;) Ἑρμηνεία λέξεων Ἰεζεκιὴλ τοῦ προφήτου (καὶ ἄλλων
προφητῶν τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης): Λέξεις ἐγκείμεναι ἐν τοῖς ἁγίοις
Εὐαγγελίοις, Λέξεις ἀποστολικαί. (φ. 138 v -140 r ) Γραμματικὲς σημειώσεις.
Λεπτομερὴς κλίση τοῦ ρ. Τίθημι.
(φ. 142 r -164 r ) ΙΑΜΒΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ, κείμενο καὶ ἀνώνυμη παράφραση: α)
εἰς τὴν γέννησιν τοῦ Χριστοῦ, β) εἰς τὰ Θεοφάνεια, γ) εἰς τὴν ἑορτήν τοῦ ἁγ.
Πνεύματος

ΨΕΥΔΟ-ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

(φ. 2 r -130 r ): ΨΕΥΔΟ-ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΝΔΡΕΙΑΣ, ΛΕΞΙΚΟΝ Τοῦ λεξικοῦ προτάσσεται
βιβλιακὸ ἐπίγραμμα τοῦ γραφέα: Σὺν σoὶ Χριστὲ παμβασιλεῦ δέσποτα τῶν
ἁπάντων τὸ θαυμαστὸν ἀπάρχομαι λεξικὸν τοῦ Κυρίλλου Ἀλεξανδρείας τέ
φημι ἁγιωτάτου Πάπα ταῖς λιταῖς ἐνίσχυσον, λῆξιν ἰδεῖν με τούτου». Ἀρχ.
ἄαπτος· ὁ ἀβλαβὴς Τέλ. ὦ·τῷ ἰδίῳ. (μὲ ἐρυθρὸ μελάνι) τέλος τοῦ λεξικοῦ.
(φ. 134 v ) Ἐφραίμ, Λόγος εἰς τὸν τίμιον Σταυρόν. Κολοβό.
(φ. 137 r -140 r ): ΑΛΛΑ ΛΕΞΙΚΑ: (φ. 135 r -137 v ): Λεξικὸν Ἀποστόλου κατὰ
στίχον (στοιχεῖον;) Ἑρμηνεία λέξεων Ἰεζεκιὴλ τοῦ προφήτου (καὶ ἄλλων
προφητῶν τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης): Λέξεις ἐγκείμεναι ἐν τοῖς ἁγίοις
Εὐαγγελίοις, Λέξεις ἀποστολικαί. (φ. 138 v -140 r ) Γραμματικὲς σημειώσεις.
Λεπτομερὴς κλίση τοῦ ρ. Τίθημι.
(φ. 142 r -164 r ) ΙΑΜΒΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ, κείμενο καὶ ἀνώνυμη παράφραση: α)
εἰς τὴν γέννησιν τοῦ Χριστοῦ, β) εἰς τὰ Θεοφάνεια, γ) εἰς τὴν ἑορτήν τοῦ ἁγ.
Πνεύματος

ΧΑΡΙΣΙΟΣ ΜΕΓΔΑΝΗΣ, Λύχνος Διογένους

(φ. 2 r -7 v , σ. 1-317) Τίτλος: (2 r ): «ΛΥΧΝΟΣ ΤΟΥ ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ Ἢ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ ΗΘΙΚΟΙ
παρὰ τοῦ δημητρίου Μεγδάνου τοῦ ἐκ Κοζάνης. Πρὸς χρῆσιν, καὶ ὠφέλειαν
τῆς νεολαίας εἰσαγομένης εἰς τὴν συνδιατριβὴν τοῦ κοινωνικοῦ [!] βίου, ὅπως
προειδοποιουμένη περὶ τῶν ἐλαττωμάτων τῆς κακοηθείας διαθέττηται [!] εἰς
ἀποχήν των, καὶ οἰκονομῆται πρὸς τὰς ἐκ τούτων προσγινομένας ἐπηρείας,
καὶ ἐνοχλήσεις». Ἔκδ. Βιέννη 1818 (ὁ τίτλος ἐλαφρῶς διαφοροποιημένος).
Τὸ χειρόγραφο πρέπει ἀντιγράφηκε ἀπὸ τὴν ἔκδοση, ὅπως προκύπτει ἀπὸ
σφάλμα ἀντιγραφῆς (ὁμοιοτέλευτο) τοῦ συγγραφέα στὴν αὐτόγραφη
ἀφιερωτικὴ ἐπιστολή του πρὸς τὸν χορηγό. Ἀπὸ τὸ χειρόγραφο λείπει ἡ
ἐπιστολὴ τῶν τυπογράφων ἀδελφῶν Καπετανάκη πρὸς τὸν συγγραφέα. Ὁ
Μεγδάνης κατέγραψε στὸν παρόντα κώδικα τὸν τίτλο, τὴν ἀφιερωτικὴ
ἐπιστολὴ πρὸς τὸν χορηγὸ Γ. Τακιατζή, καθὼς καὶ τὸν Πίνακα τῶν
κεφαλαίων. Στὴ συνέχεια πρέπει να παρέδωσε τὸ κείμενο πρὸς ἀντιγραφὴ σὲ
κάποιον γραφέα, ὄχι ὅμως καλλιγράφο.
– (φ. 3 r -5 r ) Ἀφιερωτικὴ ἐπιστολὴ πρὸς τὸν Γεώργιο Κ. Τακιατζή, χορηγὸ τῆς
ἔκδοσης. Ἀρχ. Ἡ φυσική σου χρηστότης, ἡ διὰ τὰς κτητὰς χάριτας τῆς καλῆς
παιδείας στο εὐγένεια τῆς ψυχῆς σου. – Μετὰ τὸ πέρας τῆς ἐπιστολῆς: ἐν
Κοζάνῃ 1817: αὐγούστου 21: – ὁ ἐν ἱερεῦσι Χαρίσιος Δημητρίου ὁ Μεγδάνης
(ὅπως καὶ στὴν ἔκδοση). – (φ. 6 r -7 r ) Πίνακας περιεχομένων (κεφαλαίων). –
(σ. 1-317) Κείμενο. Ἀρχ. Ἡ ὑπερηφανία εἶναι μία καταφρόνησις ὅλων τῶν
ἄλλων, ἐκτὸς μόνου τοῦ ἑαυτοῦ του. Τέλ. Καὶ χωρὶς νὰ δέχηται πάλιν
ὀρθώτερα δόγματα καὶ φρονήματα.

Χαρίσιος Μεγδάνης , Φαρμακολογία και Φαρμακοποιία.

(φ. 13r) Τίτλος: «Ἀκεσὼ ἢ Ἑνωμένη Φαρμακοποιΐα καὶ Φαρμακολογία· ἐρανισθεῖσα μὲν παρὰ τοῦ ἐν ἱερεῦσι Χαρισίου Δημητρίου Μεγδάνου, τοῦ ἐκ Κοζάνης· ἐπιθεωρηθεῖσα δέ, καὶ διορθωθεῖσα παρὰ τοῦ ἐν ἰατροῖς ἀρίστου κυρίου Γεωργίου τοῦ Σακελλαρίου». – Ἔκδ. Μεγδάνης, Φαρμακολογία (βλ. Βιβλ.).
(φ. 5r-12v) Εὑρετήριο φαρμακευτικῶν-ἰατρικῶν ὅρων.
(φ. 13r-210v) Τὸ κείμενο τῆς Φαρμακολογίας καὶ Φαρμακοποιΐας σὲ 229 παραγράφους. Ἀρχ. Ἀβρότονον. Εἶναι ἀρωματικόν, ὅμως ὀλίγον ἐν χρήσει. Τέλ. κολ. (§ 229) … Εἰς ἐλαφρά, καὶ μόλις ἐρεθίζοντα ἡπείως γαργαρίσματα καὶ καταπλά[σματα].
Ὅπως προκύπτει καὶ ἀπὸ τὸν τίτλο (χέρι Μεγδάνη), ὁ ἰατροφιλόσοφος Γεώργιος Σακελλάριος διάβασε τὸ χειρόγραφο, ἐνῶ προσέθεσε αὐτόγραφες ὑποσημειώσεις στὸ κείμενο, εἴτε σὲ σχέση μὲ τὶς φαρμακευτικὲς οὐσίες εἴτε περιστατικὰ ἀπὸ τὴν ἐμεπιρία του ὡς ἰατροῦ. Ὡς πρὸς τὸν τίτλο, ὁ Σακελλάριος πρότεινε ἀλλαγὴ στὴν ἀκολουθία τῶν λέξεων Φαρμακοποιΐα καὶ Φαρμακολογία, θέτοντας ἐπὶ τῆς πρώτης τὸ γράμμα β, ἐνῶ ἐπὶ τῆς δευτέρας τὸ γράμμα α, ὥστε κατ’ αὐτὸν ἡ ὀρθὴ ἀκολουθία εἶναι: Φαρμακολογία καὶ Φαρμακοποιΐα. Εἶναι βέβαια λογικότερο, καθὼς ἡ θεωρία προηγεῖται τῆς πράξεως. Ὁ συμβολικὸς τίτλος «Ἀκεσώ» παραπέμπει στὴ μυθικὴ θυγατέρα τοῦ Ἀσκληπιοῦ.
Ὡς πρὸς τὴ χρονολόγηση, στὸ φ. (ν.ἀρ.) 120v (παλαιὰ 174v) ἀναφέρεται περιστατικὸ αἱμόπτυσης νέου τὸ ἔτος 1803, ὥστε αὐτὸ τὸ ἔτος νὰ ἀποτελεῖ terminus post quem γιὰ τὴ συγγραφὴ τοῦ κειμένου· βλ. καὶ Μεγδάνης, Φαρμακολογία, σ. ΙΙ καὶ 142 (Βιβλ.).

Χαρίσιος Μεγδάνης

Φώτιος Κωνσταντινουπόλεως , Επιστολές

(φ. 2r-182r) «Φωτίου, Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως, ἐκ τῆς πρὸς Μιχαὴλ τὸν ἄρχοντα Βουλγαρίας ἐπιστολῆς. Τί ἐστὶν ἔργον τοῦ ἄρχοντος». Ἔκδ. B. Laourdas καὶ L.G. Westerink, Photii patriarchae Constantinopolitani Epistulae et Amphilochia, τόμοι 1-3 [Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana (BT) Λειψία Teubner, 1:1983; 2:1984; 3:1985. Ἡ σειρὰ τῶν ἐπιστολῶν ἐνίοτε διαφορετικὴ ἀπὸ τῆς ἐκδόσεως. Τὸ χφ. τελειώνει μὲ τὴν ἐπ. 248. Γεωργίῳ μητροπολίτῃ Νικομηδείας ἐπεὶ μὴ ἡδὺ νομίζει, περιττὸν ἐκρίθη ἡ παράθεσις. = τόμος B, σ. 183.

Φώτιος Α΄, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, π. 820-891 ή 897

Φώτιος Κωνσταντινουπόλεως

(φ. 1r-189v) Τίτλος «Τὰ Ἀμφιλόχια, ἢ λόγων ἱερῶν καὶ ζητημάτων ἱερολογία, πρὸς Ἀμφιλόχιον τὸν ὁσιώτατον Μ(ητ)ροπολίτην Κυζίκου, ἐν τῷ καιρῷ τῶν πειρασμῶν ζητημάτων διαφόρων εἰς ἀριθμὸν τριακοσίων συντεινόντων ἐπίλυσιν αἰτησάμενον». Τέλ. (κολ.) οὐδὲ τοῖς τῶν θηραμάτων ἴχνεσιν. (= Ἀμφιλόχια 80, 249, – Ἔκδ. L. G. Westerink, Photii patriarchae Constantinopolitani Epistulae et Amphilochia, τ. V, [Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana (BT) Λειψία 1986, σ. 119.

Φώτιος Α΄, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, π. 820-891 ή 897

Σύμμικτος φιλολογικός , με διάστιχες ἑρμηνεῖες λέξεων.

(φ. 1 r ) Πίναξ περιεχομένων.
(φ. 4 r -35 v ) ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ, Περὶ τῶν ἐπὶ μισθῷ συνόντων. Ἀρχ. Καὶ τί σοι
πρῶτον, ὦ φίλε. Τέλ. μέμνησο τοῦ σοφου λέγοντος, ὡς θεὸς ἀναίτιος
(φ. 38 r -67 r ) ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, Περὶ παίδων ἀγωγῆς. Ἔκδ. Sirinelli – Philippon,
Plutarque, τ. 1, 1, σ. 34-63.
(φ. 70 r – 94 v ) Τοῦ αὐτοῦ, Ἔκδ. Klaerr – Philippon – Sirinelli, Plutarque, σ.
36-62.
(φ. 95 r -112 v ) Τοῦ αὐτοῦ, Περὶ πολυπραγμοσύνης, Dumortier – Defradas,
Plutarque, σ. 266-284.
(φ. 113 r -133 v ) ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ, Ὁμιλία πρὸς τοὺς νέους ὅπως ἂν ἐξ
ἑλληνικῶν ὠφελοῖντο λόγων (CPG 2867). PG 31, 564-589. Ἔκδ. Boulenger,
Saint Basile, σ. 41-61. Κείμενο μὲ διάστιχη ψυχαγωγικὴ ἑρμηνεία.
(φ. 134 r -153 r ) ΘΕΜΙΣΤΙΟΣ Θεμιστίου, φιλοσόφου τοῦ ἐπικληθέντος εὐφραδοῦς,
Περὶ φιλίας.
(φ. 154 r -161 v ) ΔΙΩΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ, Δίωνος τοῦ Χρυσοστόμου, Λόγος Διογένους
ἢ περὶ ἀρετῆς.
(165 r -205 r ) ΣΥΝΕΣΙΟΣ ΚΥΡΗΝΗΣ, Εἰς τὸν αὐτοκράτορα Ἀρκάδιον περὶ
βασιλείας. Ἔκδοση στό: PG 66, 1053-1108· Lamoureux, Synésios, τ. 5, σ. <84>-141.
(φ. 208 r -215 v ) ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ, Ὀλυνθιακὸς λόγος α´.
(φ. 216 r -232 v ) Τοῦ αὐτοῦ, Ὀλυνθιακὸς δεύτερος.
(φ. 233 r -265 r ) Τοῦ αὐτοῦ, Κατὰ Φιλίππου λόγος ά.
(φ. 266 r -278 r ) ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΑΖΙΑΝΖΗΝΟΣ, Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, Εἰς τὸν
ἐξισωτὴν Ἰουλιανόν.
(φ. 278 v -285 r ) Τοῦ αῦτοῦ, Λόγος εἰς τοὺς Μακκαβαίους (μόνον, τρεῖς
στίχοι). … περὶ τῶν πατρίων ἡ καρτερία. Κατόπιν σημείωμα κτητ.: Ἐκ τῶν
τοῦ Κωνσταντίνου Γκέου ἐκ τοῦ ἐκ Μισίας.

Μέγας, Βασίλειος Φ.

Σύμμικτος φιλολογικός κώδικας .

1. (φ. 7r-20v) ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΨΑΛΙΔΑΣ, «Πραγματεία περὶ τῶν ἑλληνικῶν συγγραφέων ὑπὸ Ἀθανασίου Πέτρου Ψαλίδα τοῦ ἐξ Ἰωαννίνων. 1797: νοεμβρ[ίου] 25» (σὲ ἁπλὴ γλώσσα). Ἀρχ. Οἱ τῶν Ἑλλήνων συγγραφεῖς ἠμποροῦν ὡσὰν τὰ μέταλλα κατὰ τὴν ποιότητα νὰ θεωρηθοῦν. – Ἀνέκδοτο.
2. (21r-111r) «Μέρος τρίτον. Περὶ συντάξεως», § 1-454 (σὲ ἁπλὴ γλώσσα). Ἀρχ. Ἀφ’ οὗ λοιπὸν εἴπαμεν εἰς τὸ πρῶτον καὶ δεύτερον μέρος περὶ ἐτοιμολογίας (!) καὶ ὀρθογραφίας τῶν ὀκτὼ μερῶν τοῦ λόγου. Μετὰ τὸ πέρας τοῦ κειμένου: Τέλος τοῦ περὶ συντάξεως συντακτικοῦ τρίτου μέρους τῆς γραμματικῆς.
3. (112r-169v) «Ξενοφῶντος Κύρου ἀνάβασις. Ἱστοριῶν Βιβλίο α΄ κεφ. α΄» (σὲ ἁπλὴ γλώσσα). Ἀρχ. Δύω υἱοὶ ἦτον τοῦ Δαρείου τοῦ βασιλέως τῶν Περσῶν ὁποῦ ἐπωνομάζετο νόθος καὶ τῆς βασιλίσσης, συζύγου τε Παρυσάτιδος.
Στὸ φ. 1r σημείωμα περὶ τῶν περιεχομένων (ἄνω ἀριστερά): ὅσα ἐμπεριέχονται ταύτῃ τῇ βίβλῳ. | Ἐξήγησις εἰς τὸ τέταρτον τοῦ Γαζῆ | Ξενοφῶντος περὶ ἀναβάσεως Κύρου.

Ψαλίδας, Αθανάσιος Π., 1767-1829

Σύμμικτος Φιλολογικός

(φ. 5 r -15 v ) ΛΟΓΓΙΝΟΣ, Ἐκ τοῦ Λογγίνου φιλοσόφου Τὰ προλεγόμενα εἰς τὸ
τοῦ Ἡφαιστίωνος ἐγχειρίδιον περὶ μέτρων στίχων. Τέλ. κολ. 2.21: οὕτω
τοίνυν ὁ Ἡφαιστίων αὐτὴν ὁρίζεται [ . M. Consbruch, Hephaestionis
enchiridion cum commentariis veteribus, Leipzig: Teubner, 1906: 81-89. Τέλ.
καὶ εἰς ὅλα, ὡς εἴπομεν, εἶναι παρόμοιος ὁ μικρὸς κόσμος μὲ τὸν μεγάλον.
(φ. 21 r -55 r ) ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ Ο ΘΡΑΞ, Τέχνη γραμματική, 1. Τέλ. Τινὲϲ δὲ
προϲτιθέαϲι καὶ ἐναντιωματικούϲ, οἷον ἔμπηϲ ὅμωϲ. 100.2, G.
Uhlig, Grammatici Graeci, vol. 1.1, Leipzig: Teubner, 1883 (repr. Hildesheim:
Olms, 1965): 5-100.
(φ. 61 r -263 ν ) ΜΙΧΑΗΛ ΨΕΛΛΟΣ, Διδασκαλία παντοδαπή. Τέλ. ἐξήνεγκε καὶ
ἀπωχέτευσεν. 193. 13, ἐκδ. L.G. Westerink, Michael Psellus, De omnifaria
doctrina, Nijmegen: Centrale Drukkerij N.V., 1948: 17-108.
4 (φ. 267 r -342 v ) ΑΔΗΛΟΣ, «Περὶ τοῦ μικροκόσμου καὶ τῆς κυκλοφορίας
αὐτοῦ καὶ πῶς γένηται;». «Ἡ κυκλοφερὴς κίνησις τοῦ αἵματος ὀλίγα
τινά». Ἀρχ. Ὁ κόσμος σύγκειται ἐξ οὐρανοῦ καὶ γῆς. Τέλ. διὰ τὰ
ὁποῖα ἀρκετῶς ἐβαρύναμεν τὴν ἀκοήν της.
(φ. 350 r -353 v ) πυθαγορας, Χρυσᾶ ἔπη. Ἀρχ. Ἀθανάτους μὲν πρῶτα
θεοὺς νόμῳ ὡς διάκριται. D. Young (post E. Diehl), Theognis,
Leipzig: Teubner, 1971, σ. 86-94.
(φ. 354 r -362 r ) Ἑκ τοῦ αὐτοῦ Ἱεροκλέους εἰς τὸ, Τετρακτὺν παγὰν
ἀενάου φύσεως. Ἀρχ. Πηγὴ λέγεται τῆς ἀενάου φύσεως. Τέλ. ἐν τῷ
πνευματικῷ αὐτῆς ὀχήματι.
(φ. 366 r -368 v ) ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΡΜΕΝΟΠΟΥΛΟΣ, Ἐπιτομὴ τῶν θείων καὶ
ἱερῶν κανόνων. Προθεωρία. PG 150, 45-49.
(φ. 369 r -371 v ) ΑΓΑΠΙΟΣ, Τίτλος «Ἐκπληκτικὴ καὶ νουθετικὴ ἐπιστολή
τοῦ αὐτοῦ Ἀγαπί(ου)», Ἀρχ. Ἀγάπιος κυρίῳ Ἰωάννῃ τῷ Καπελλέτῳ.
Ἀνάγκην ἔχω καὶ χρέος. Τέλ. δεύτερον εἰς τὸ αὐτὸ μὴ ἐμπίπτοντες.
(φ. 372 r -373 r ) «Ἀπόκρισις τοῦ κὺρ Ἀγαπίου ἡ ἀπάντησις». Ἀρχ. Ἔγραψάς
μοι ἐπιταχῦναι εἰς τὰ αὐτόθι τὸν πλοῦν. Τέλ. καὶ ταῦτα πρὸς σέ. Μετὰ ὁ
γραφέας προσθέτει: φ. 373 r Ἀγάπιος τῷ Δημητρίῳ ἔτι ἐν Ὁσπηταλίοις ὄντι
ἔγραψε ταύτην.
9. (φ. 374 r ) ΜΑΝΟΣ Ο ΠΕΡΣΗΣ, «Ἐκ τῆς πρὸς Ζεβηνᾶν αὐτοῦ Ἐπιστολῆς».
F. Diekamp, Doctrina patrum de incaranatione verbi, σ. 306, κεφ. 41.
XV.

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΚΟΖΑΝΗΣ

 100 

(φ. 375 v ) «Πρὸς Σκυθιανόν, ἑτέροις δὲ Μαλεντίνου τοῦ διδασκάλου
Μάνεντος ἐπιγέγραπται». (φ. 375 v ) «Τοῦ αὐτοῦ, Ἐκ τῆς πρὸς Κούδαρον
Σαρακινὸν ἐπιστολῆς». (φ. 376 r -377 r ) «Τοῦ αὐτοῦ, Ἐκ τῆς πρὸς Ὀδὰν
ἐπιστολῆς». Ἔκδ. Johannes Fabricius, Bibliotheca Graeca, τ. 7, Ἁμβοῦργο,
1801, σ. 315-316.

Λογγίνος, Διονύσιος

Αποτελέσματα 1 έως 10 από 101