Νικηφόρος Καλλίστου Ξανθόπουλος – Ευγένιος Βούλγαρης .
Add to clipboard
(φ. 31 r -147 r ) Νικηφόρου Καλλίστου τοῦ Ξανθοπούλου Ἐξήγησις εἰς τοὺς ἀναβαθμοὺς τῆς Ὀκτωήχου, ὁ Πρόλογος πρὸς τὸν αἰτησάμενον ἀρχιμανδρίτην τῆς τοῦ Κουζηνᾶ Μονῆς ἱερομόναχον κύριον Καλλίνικον. Ἀρχ. Σὺ μὲν ὦ τοῦ θεοῦ ἄνθρωπε,τῇ πρὸς τὸ καλὸν σχέσει. Τέλ. ἀρκεῖν μοι νομισθείη τοῦτο καὶ τῷ πόνῳ ἔστω ἀντιμισθία προσήκουσα ἐν Χ(ριστ)ῷ Ἰησοῦ... ἀμήν. (φ. 147 v -150 r ) Τὰ παρὰ τῶν λατίνων παρὰ τὴν ὀρθόδοξον πίστιν καὶ τὴν ἐκκλησιαστικὴν συνήθειαν δοξαζόμενα καὶ τελούμενα, δι᾽ ἃ καὶ ἔχομεν αὐτοὺς ἀκοινωνίαν. α΄-κε΄ (τὰ ὑπ᾽ ἀρ. α´-ιζ´ ἔχουν ἐκδοθεῖ στὸ Τὰ παρὰ τῶν Φράγγων παρὰ τὴν ὀρθόδοξον πίστιν (καὶ) παρὰ τὴν ἐκκλησιαστικὴν συνήθειαν δοξαζόμενα καὶ τελούμενα, δι’ ἃ καὶ ἔχομεν πρὸς αὐτοὺς ἀκοινωνήτως, εἰσὶ ταῦτα Ἀρχ. Λέγουσι τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον, μὴ ἐκ τοῦ Πατρὸς ἐκπορεύεσθαι μόνον, ἀλλὰ Pavlov, Kritičeskie, 151–153. Τὰ ὑπόλοιπα ἀνέκδοτα. (φ. 175 r -221 r ) Ἐκ τῶν ζητημάτων τῶν ἐπιλύσεων Θεοφάνους Κεραμέως καὶ Ἰουστίνου φιλοσόφου. Θεοφάνους ἀρχιεπισκόπου Ταυρομενείας Σικελίας τοῦ Κεραμέως ἀπορίαι καὶ λύσεις. Τέλ. τὰς αὐτοῦ τρίχας ἔσχηκεν ὁ Σαμψών. (φ. 222 r -339 r ) ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ, Ὀρθόδοξος ὁμολογία. – Τίτλος (φ. 222 r ): Ὀρθόδοξος ὁμολογία ἤτοι πίστεως ἔκθεσις κατὰ τὴν τοῦ Χ(ριστο)ῦ ἁγί(αν) καθολικὴν καὶ ἀποστολικὴν Ἀνατολικὴν ἐκκλησίαν. Ἀρχ. α ον Πιστεύω εἰς ἕνα Θεόν, πνεῦμα ὄντα, καὶ νοῦν ὑπὲρ νοῦν. Πρώτη ἔκδοση τοῦ ἔργου, Ἄμστερνταμ 1767 (ΘΠ, Ι, 1433). Νεώτερη (δεύτερη) ἔκδοση ἀπὸ τὸν Νεόφυτο Μεταξᾶ, Αἴγινα 1828. Ἀνατύπωση τῆς β΄ ἔκδοσης στὸ Εὐγενίου Βουλγάρεως ἔργα, ἐπιμ. Συμεὼν Πασχαλίδης, [Ἁγιορειτικὴ Ἑστία, Ἀθωνικὰ Ἀνάλεκτα 6], Θεσσαλονίκη 2013, σ. 211-266. Γιὰ τὴ χρονολόγηση τῆς συγγραφῆς τοῦ ἔργου βλ. καὶ ἀμέσως κατωτέρω.Τὸ αὐτὸ κείμενο καὶ στὸν κώδ. Καυσοκαλυβίων 138, φ. 2 r -12 r (ἐκεῖ μὲ χρονολογία Φεβρ. 1761) βλ. Stiernon, «Eugène Boulgaris», σ. 755 καὶ σημ. 168. Ἐπίσης καὶ στὸν κώδ. ΒΡΑ 1121, φ. 3 r -14 v (ἔτ. 1795)· βλ. Χαρίτων Καρανάσιος, «Ἡ ‘προαγωγός’ Ἐπιτομὴ τῆς ‘δυσαντήτου’ Λογικῆς τοῦ Βούλγαρη ἀπὸ τὸν Ματθαῖο μοναχὸ Γανοχωρίτη», [ὑπὸ ἔκδοση]. ΔΒΚ 6 Πατριαρχικὸ γράμμα ΣΕΡΑΦΕΙΜ Β΄ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ πρὸς τὸν Εὐγένιο Βούλγαρη, ἐπίτιτλο καὶ ἐνυπόγραφο, χρονολογημένο Φεβρουάριος 1761. ᾳψξα ἐν μηνὶ φεβρουαρίῳ ἰνδικτιῶνος θ´. 1761. Ἀρχ. [Ὁσιώτατε ἐν Ἱεροδιακόνοις … κὺρ Εὐγένιε … μετριότητος εἴη μετα σοῦ. ῎Ε(τους) ᾳψξαωἘν μηνὶ Φεβρουαρι ἰουθκ ζω ἰνδ θ´. Ἀπὸ τὸ γράμμα ἀπουσιάζουν οὶ ὑπογραφὲς τῶν δώδεκα συνοδικῶν ἀρχιερέων ποὺ παρατίθενται στὴν ἔκδοση. – Ἔκδ. Ν. Π. Δελιαλῆς, «Δύο πατριαρχικὰ σιγίλλια Διονυσίου τοῦ Δ΄ καὶ Γρηγορίου τοῦ Ε΄», Μακεδονικὰ 1 (1940) 121-122, βάσει τοῦ κώδ. ΔΒΚ (Σιγάλας) 66, φ. 239 v -240 r , ὅπου ἡ ἡμερομηνία 9 Φεβρ. 1761. Τὸ αὐτὸ γράμμα καὶ στὸν κώδ. Ἑλλ. ἐμπορικοῦ σχολείου Ὀδησσοῦ, 2, τ. 2, φ. 235 r - 240 r (ἐκεῖ μὲ ἡμερομηνία 1 Φεβρ. 1761)· βλ. Stiernon, «Eugène Boulgaris», σ. 755 καὶ σημ. 169. Ἐπίσης καὶ στὸν κώδ. ΒΡΑ 1121, φ. 1 r -2 r · βλ. Καρανάσιος, «Ἡ ‘προαγωγός’ Ἐπιτομὴ τῆς ‘δυσαντήτου’ Λογικῆς τοῦ Βούλγαρη», ὅ.π. Ἡ ἀνωτέρω πατριαρχικὴ ἐπιστολὴ εἶναι ἀπαντητικὴ τῆς ἐπιστολῆς Βούλγαρη τῆς 1ης Φεβρ. 1761 πρὸς τὸν Σεραφεὶμ Β΄ (Ἀρχ. Ἐσμὸς ἀγαθῶν ἐπὶ τῆς πανευκλεοῦς σου), μαζὶ μὲ τὴν ὁποία ὁ Βούλγαρης πρέπει νὰ ἔστειλε καὶ τὸ κείμενο τῆς Ὁμολογίας στὸν Πατριάρχη· βλ. Καρανάσιος, «Ἡ ‘προαγωγός’ Ἐπιτομὴ τῆς ‘δυσαντήτου’ Λογικῆς τοῦ Βούλγαρη», ὅ.π.