1. (φ. 3 r -24 r ) <ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΕΑΣ>, Σύνοψις εἰσαγωγικωτέρα εἰς
γεωγραφίαν καὶ πρότερον εἰς θεωρίαν σφαιρικήν. – (φ. 3 r -4 r )
Ἐπιστολὴ Θεοφίλου Κορυδαλλέα πρὸς τὸν [Βλάσιο] Σκαρλάτο. Ἀρχ.
Δόγμα οὐχ ἧττον ἢ παλαιὸν αἷς ἔργον ψυχαῖς ἡ κάλλους τοῦ νοεροῦ
θεωρία. Τέλ. Εἴ τις εὐθυμῶν ἐῤῥωμένως τὸ λαμπρότατον κλέος
ἑλλήνων, τῶν ποτὲ εὐδαιμόνων, οὐχ ἧττον, ἢ καὶ σοφῶν. – (φ. 4 v )
«Προοίμιον». Ἀρχ. Πλάττει ταῖς μούσαις ὁ φυσικὸς μῦθος
συμπεπλεγμέναις μίαν μετ’ ἄλλην νὰ κάμνουσι χορόν. – (φ. 5 r -24 r )
«Ἀπαρίθμησις, καὶ τάξις τῶν μερῶν τοῦ κόσμου». Ἀρχ. Ὅλος οὗτος ὁ
αἰσθητὸς κόσμος εἶναι σχηματισμὸς στρογγυλός. Τέλ. Ἡ σύνοδος τῶν
καλῶν εἶναι καλὴ μετρίως τῶν κακῶν εἶναι πολλὰ κακή.
– Τὸ αὐτὸ κείμενο καὶ στὸν κώδ. Μουσείου Μπενάκη 93 (ΤΑ 250), φ.
8 r -21 v · Εὐριδίκη Λάππα-Ζιζήκα – Ματούλα Ρίζου-Κουρουποῦ,
Κατάλογος ἑλληνικῶν χειρογράφων τοῦ Μουσείου Μπενάκη (10ος-
16ος αἰ.), Ἀθήνα 2017 [ἠλεκτρ. ἔκδοση], σ. 328 [ἔντυπη ἔκδ., Ἀθήνα
1991]. Γιὰ τὸ κείμενο βλ. Β. Ι. Τσιότρας, Ἡ ἐξηγητικὴ παράδοση τῆς
Γεωγραφικῆς ὑφηγήσεως τοῦ Κλαυδίου Πτολεμαίου. Οἱ ἐπώνυμοι
σχολιαστές, διδακτ. διατριβή, Θεσσαλονίκη 1999, σ. 232-242· ὁ ἴδιος,
«Τρεῖς ἀνέκδοτες ἐπιστολὲς τοῦ Θεοφίλου Κορυδαλλέως καὶ οἱ
ἀριστοτελικὲς πηγές τους», Ὁ Ἐρανιστὴς 24 (2003) 11-12· πβ. ὁ ἴδιος,
«Κλαύδιος Πτολεμαίος και Θεόφιλος Κορυδαλλεύς: Τα αστρολογικά
κείμενα», Σιναϊτικά Ανάλεκτα, τ. Α΄, Αθήνα 2002, σ. 171-208.