1. (φ. 3 r -24 r ) <ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΕΑΣ>, Σύνοψις εἰσαγωγικωτέρα εἰς
γεωγραφίαν καὶ πρότερον εἰς θεωρίαν σφαιρικήν. – (φ. 3 r -4 r )
Ἐπιστολὴ Θεοφίλου Κορυδαλλέα πρὸς τὸν [Βλάσιο] Σκαρλάτο. Ἀρχ.
Δόγμα οὐχ ἧττον ἢ παλαιὸν αἷς ἔργον ψυχαῖς ἡ κάλλους τοῦ νοεροῦ
θεωρία. Τέλ. Εἴ τις εὐθυμῶν ἐῤῥωμένως τὸ λαμπρότατον κλέος
ἑλλήνων, τῶν ποτὲ εὐδαιμόνων, οὐχ ἧττον, ἢ καὶ σοφῶν. – (φ. 4 v )
«Προοίμιον». Ἀρχ. Πλάττει ταῖς μούσαις ὁ φυσικὸς μῦθος
συμπεπλεγμέναις μίαν μετ’ ἄλλην νὰ κάμνουσι χορόν. – (φ. 5 r -24 r )
«Ἀπαρίθμησις, καὶ τάξις τῶν μερῶν τοῦ κόσμου». Ἀρχ. Ὅλος οὗτος ὁ
αἰσθητὸς κόσμος εἶναι σχηματισμὸς στρογγυλός. Τέλ. Ἡ σύνοδος τῶν
καλῶν εἶναι καλὴ μετρίως τῶν κακῶν εἶναι πολλὰ κακή.
– Τὸ αὐτὸ κείμενο καὶ στὸν κώδ. Μουσείου Μπενάκη 93 (ΤΑ 250), φ.
8 r -21 v · Εὐριδίκη Λάππα-Ζιζήκα – Ματούλα Ρίζου-Κουρουποῦ,
Κατάλογος ἑλληνικῶν χειρογράφων τοῦ Μουσείου Μπενάκη (10ος-
16ος αἰ.), Ἀθήνα 2017 [ἠλεκτρ. ἔκδοση], σ. 328 [ἔντυπη ἔκδ., Ἀθήνα
1991]. Γιὰ τὸ κείμενο βλ. Β. Ι. Τσιότρας, Ἡ ἐξηγητικὴ παράδοση τῆς
Γεωγραφικῆς ὑφηγήσεως τοῦ Κλαυδίου Πτολεμαίου. Οἱ ἐπώνυμοι
σχολιαστές, διδακτ. διατριβή, Θεσσαλονίκη 1999, σ. 232-242· ὁ ἴδιος,
«Τρεῖς ἀνέκδοτες ἐπιστολὲς τοῦ Θεοφίλου Κορυδαλλέως καὶ οἱ
ἀριστοτελικὲς πηγές τους», Ὁ Ἐρανιστὴς 24 (2003) 11-12· πβ. ὁ ἴδιος,
«Κλαύδιος Πτολεμαίος και Θεόφιλος Κορυδαλλεύς: Τα αστρολογικά
κείμενα», Σιναϊτικά Ανάλεκτα, τ. Α΄, Αθήνα 2002, σ. 171-208.

(σ. 1-112) ΑΔΗΛΟΣ, Λογικὴ πραγματεία. Ἀρχ. Βουληθεὶς ὁ τῶν ὅλων Κύριος,
καὶ ποιητὴς τῶν ἁπάντων θεός. Τέλ. κολ. Ἐπὶ τῶν κατὰ ἀπόφασιν
λεγομένων, ὡς ὅταν λέγομεν τὸν λίθον ἀναιδῆς ἢ μὴ ὁρῶντα [.

Πρόκειται γιὰ τὸ ἔργο: Γενουηνσίου Στοιχεῖα τῆς Μεταφυσικῆς
ἐξελληνισθέντα μὲν ἐκ τῆς λατινίδος φωνῆς ὑπὸ … Εὐγενίου τοῦ Βουλγάρεως,
ἔκδοση τῶν Ζωσιμάδων, Βιέννη 1806· βλ. Ἠλιοὺ Α΄, 1806.13, καὶ Stiernon,
«Eugène Boulgaris», σ. 764, ἀρ. 53. Ἀποτελεῖ μετάφραση τοῦ ἔργου: Antonio
Genovesi, Disciplinarum metaphysicarum elementa, mathematicum in morem
adornata, τ. I-IV, Νάπολη 1747. Τὸ χειρόγραφο ἀκολουθεῖ πιστὰ τὴν ἔκδοση,
ὥστε προφανῶς ἀποτελεῖ ἀπόγραφό της.
(φ. 4 r ) Τίτλος: «Μεταφυσικὴ Ἀντωνίου Γεννουηνσίου ἐκλεκτικοῦ φιλοσόφου,
μεταφρασθεῖσα εἰς τὴν ἑλληνικὴν διάλεκτον ἀπὸ τῆς λατινίδος παρὰ
Εὐγενίου». Στὸ χειρόγραφο σχόλια marginalia. – (φ. 4 r ) «Στοιχεῖα τῆς
Μεταφυσικῆς. Πρόλογος». Ἀρχ. Τὴν μεταφυσικὴν εἰς δύο οἱ σοφοὶ
διαιροῦντες, δίχα αὖθις εκάτερον τῶν μερῶν ὑποτέμνουσι. – (φ. 4 r -47 v ) «Τῆς
Μεταφυσικῆς. Μέρος Α΄ περιέχον τὰς ἀρχὲς τῆς Ὀντοσοφίας, καὶ
Κοσμοσοφίας». Ἀρχ. Ὀντοσοφίαν ἀποκαλοῦμεν ἐπιστήμην καθόλου περί τε
τὸ ὄν, καὶ τὸ κατὰ γένος. Τέλ. Τὸ ἄρα μηδὲν ἐξεῖναι εἰδέναι, παιδιά ἐστιν, ἢ
μανία: Ἀρχὴ δε τοι τὸ ἥμισυ παντός. – (φ. 48 r -133 r ) «Τῶν Στοιχείων τῆς
Μεταφυσικῆς Μέρος Β΄. Προδιοίκησις». Ἀρχ. Τὸ περὶ ψυχῆς, καὶ ἀγγέλων,
καὶ θεοῦ τοῦ ὑπερτάτου πραγματευόμενον τῆς μεταφυσικῆς ἐν γένει. Τέλ. Eἰ
μέλλει κατ’ ἀρετὴν μορφωθῆναι καὶ αὐτοῖς τοῖς ἐξ ἐθνῶν μεμαρτύρητο. –
Κάποια φύλλα μὲ προεξοχὲς;σημειώσεων στὸ περιθώριο (αὐτιά).

(φ. 1 r -26 v ) ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΓΔΟΥΡΗΣ, Λογική. Τίτλος (φ. 1 r ) «Εἰς
ἅπασαν τὴν λογικὴν τοῦ Ἀριστοτέλους μέθοδον προδιοίκησηις ἤτοι
εἰσαγωγή, Γεωργίου Σουγδουρῆ τοῦ ἐξ Ἰωαννίνων». Ἀρχ. Ἡ περὶ τὴν
φιλοσοφίαν σπουδὴ ὑμᾶς ὑποδέχεται, νέοι φιλομαθέστατοι. Τέλ. ἐξ ἧς
πᾶσα σοφία, ᾖ δόξα εἰς τοὺς ἀτελευτήτους αἰῶνας ἀμήν. Ἔκδ.
Εἰσαγωγὴ Λογική, ἤτοι προδιοίκησις εἰς ἅπασαν τὴν λογικὴν μέθοδον
τοῦ Ἀριστοτέλους, συντεθεπισα μὲν παρὰ τοῦ σοφωτάτου ἐν
διδασκάλοις κυρίου Γεωργίου Σουγδουρῆ τοῦ ἐξη Ἰωαννίνων, τυπογρ.
Βαουμαϋστέρου, Βιέννη 1792.
2. (φ. 27 r -329 v ) <ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΕΑΣ>, ὑπόμνημα στὸ Φυσικὴ ἀκρόασις.
Κολοβό. Τίτλος (φ. 27 r ) «Εἰς φιλοσοφίαν προδιοίκησις. Προοίμιον,
ὁποῖον τὸ τῆς φιλοσοφίας ἀξίωμα». Ἀρχ. Τῶν ὅσων θηράσιμα πέφυκε
τοῖς ἀνθρώποις καλά. Τέλ. κολ. ἀδύνατον ἐν μεγέθει πεπερασμένῳ
εἶναι· ἀλλὰ δἐδεικται ὅτι [. (27 r -57 r ) Προδιοίκησις. – (57 v -141 r ) Βιβλίο
α΄. – (141 v -198 r ) Βιβλίο β΄. – (198 v -215 r ) Βιβλίο γ΄. – (215 r -231 v ) Βιβλίο
δ΄. – (231 v -252 r ) Βιβλίο ε΄. – (252 r -277 v ) Βιβλίο ϛ΄. – (277 v -294 v ) Βιβλίο
ζ΄. – (295 r -329 v ) Βιβλίο η΄. Ἔκδ. Εἴσοδος φυσικῆς Ἀκροάσεως κατ'
Ἀριστοτέλην συνερανισθεῖσα ὑπὸ τοῦ σοφωτάτου Θεοφίλου τοῦ
Κορυδαλέως, Βενετία 1779.
Σὲ ὁρισμένα φύλλα προεξοχές (αὐτιὰ) γιὰ σημειώσεις.

(φ. 1 r -64 v ) <Ἰωάννης> Ζωναρᾶς – <Νικόλαος Δοξαπατρῆς>, Σχόλια
στὰ Ἔπη τοῦ Γρηγορίου Ναζιανζηνοῦ (CPG 3049, 3048) – Νικήτας
Δαβίδ, Παράφραση τῶν ἐπιγραμμάτων τοῦ Γρηγορίου Ναζιανζηνοῦ
στὸν Μ. Βασίλειο (CPG 3046.2)· δύο ἐπιγράμματα στὸν Γρηγόριο
Ναζιανζηνό («Νικῆτα φιλοσόφου τοῦ καὶ Δ(αβ)ίδ, ἑρμηνεία εἰς τὰ
τετράστιχα τοῦ μεγάλου πατρὸς ἡμῶν Γρηγορίου τοῦ Ναζιανζηνοῦ·
τοῦ αὐτοῦ ἑρμηνεία εἰς τὰ μονόστιχα, τοῦ αὐτοῦ εἰς τὰ
ἐπιγράμματα τὰ εἰς τὸν μέγα Βασίλειον, παράφρασις»). Ἀντίγραφο
τῆς ἔκδ. Νικήτα ἑρμηνεία, φ. <1 r >, 3 r -56 r . Γιὰ τὸ κείμενο τοῦ
Γρηγορίου Ναζιανζηνοῦ βλ. CPG 3035. PG 37, 928-945A10 (ΛΓ΄),
908-910Α10 (Λ΄) [Ἔπη ἠθικά] καὶ CPG 3038. PG 38, 72-75Α8
[Ἐπιτάφιο ἐπίγραμμα ἀρ. 119]. (φ. 1 r -2 v ) « Προοίμιον τοῦ τὸ
σύγγραμμα ποιησαμένου (οὐ τὸ παρὸν) προσφώνησιν ἔχον πρὸς τὸν
ἀξιώσαντα ποιήσασθαι τὴν ἐξήγησιν τῶν τετραστίχων τοῦ Θεολόγου,
Ἰωάννου μοναχοῦ τοῦ Ζωναρᾶ.» (βλ. ἔκδ. φ. 3 r ). Ἀρχ. Εἰς σὴν χάριν
μακαριώτατε ἀδελφὲ τὸ πόνημά μου τοῦτο ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΩΝΑΡΑΣ, Σχόλια
στὰ «Γνωμικὰ τετράστιχα» τοῦ Γρηγορίου Ναζιανζηνοῦ (CPG 3049)
Ἀρχ. Εἰς σὴν χάριν μακαριώτατε ἀδελφέ τὸ ποίημά μου τοῦτο
πεπόνηται. Νικήτα φιλοσόφου… ἑρμηνεία εἰς τὰ τετράστιχα…
Γρηγορίου τοῦ Ναζιανζηνοῦ… ἐπιμ. Ζαχαρία Σκορδυλίου…, Βενετία
1563 (φ. 3 r -60 v ) ΝΙΚΗΤΑΣ ΣΕΡΡΩΝ, Νικήτα τοῦ καὶ Δαβὶδ δούλου
Ἰ(ησο)ῦ Χ(ριστο)ῦ τοῦ φιλοσόφου, ἑρμηνεία τῶν τετραστίχων τοῦ
μεγάλου πατρὸς ἡμῶν Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου. Μετὰ σημειώσεων
ἐπὶ τοῦ περιθωρίου. (φ. 60 v -64 v ) Τοῦ αὐτοῦ Γρηγορίου τοῦ
Θεολόγου, Ἐπιγράμματα ἐπικήδεια εἴτε ἐπιτάφεια εἰς τὸν μέγαν
Βασίλειον διὰ στίχων ἡρωελεγείων συντιθέμενα, συνταχθέντα καὶ
ἑρμηνευθέντα παρὰ Νικήτα φιλοσόφου τοῦ Παφλαγόνος,
δυοκαίδεκα τὸν ἀριθμόν ὄντα, ἅπερ ἐπάνω τοῦ τάφου τοῦ μεγάλου
Βασιλείου ὁ μέγας Γρηγόριος τέθηκεν. Ἀρχ. Ζαχαρίου ἱερέως οἶμαι
εἶναι καὶ ταύτην τὴν παράφρασιν καὶ οὐχ ἑρμηνείαν.
(φ. 64 v -77 v ) ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΕΩΜΕΤΡΗΣ, Παράδεισος. Z. SKORDYLIUS, Νικήτα
Φιλοσόφου (...) ἑρμηνεία εἰς τὰ τετράστιχα (...) τοῦ Γρηγορίου τοῦ
Ναζιανζηνοῦ (...) Ἰωάννου τοῦ Γεωμέτρου ἐπιγράμματα. Βενετία
1563.
(φ. 79 r -86 v ) <ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ> Ἀρχ. Ἀγαπῶ ἢ
ἀγαπῶμαι (σὲ δύο στῆλες)
(φ. 87r- μέχρι τέλους) <ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΑΥΡΙΚΙΟΣ ΕΚ ΖΑΓΟΡΑΣ,
ΦΡΑΣΑΡΙΟΝ> Ἀρχ. ἀκέφαλη …] προῄρημαι ἵνα μὴ τῷ λάθε βιώσας
περιπέσω ἀμαθεῖ τάχ᾽ ἴσως καὶ πονηρῷ. Τὸ ἴδιο κείμενο ἀπαντᾶ καὶ
στὰ χφφ. Δημόσιας Βιβλιοθήκης Ζαγορᾶς 93 καὶ Πατριαρχείου
Ἱεροσoλύμων 439. Γριτσόπουλος, ΝΕ 13, 455. Σημ. (φ. 87 r ) Λείπει/

1. (φ. 2 r -85 r ) Τίτλος (φ. 2 r ): «Ἡρωδιανοῦ τῆς μετὰ Μάρκον βασιλείας
ἱστοριῶν». – (φ. 2 r -16 r ) Βιβλίο α΄. Ἀρχ. Οἱ πλεῖστοι τῶν περὶ
συγκομιδὴν ἱστορίας ἀσχοληθέντων. – (φ. 16 r -29 v ) Βιβλίο β΄. – (φ. 30 r -
42 r ) Βιβλίο γ΄. – (φ. 42 r -52 r ) Βιβλίο δ΄. – (φ. 52 v -59 v ) Βιβλίο ε΄. – (φ. 59 v -
67 r ) Βιβλίο ϛ΄. – (φ. 67 v -77 v ) Βιβλίο ζ΄. – (φ. 78 r -85 r ) Βιβλίο η΄. – (φ. 2 r -
85 r ) Βιβλίο η΄. Ἔκδ. K. Stavenhagen, Herodiani ab excessu divi Marci
libri octo, ἐκδ. Teubner, Λειψία 1922 (ἀνατύπ. 1967). Πιθανῶς
ἀντίγραφο τοῦ κώδ. ΔΒΚ 65.

(φ. 31 r -147 r ) Νικηφόρου Καλλίστου τοῦ Ξανθοπούλου Ἐξήγησις εἰς τοὺς
ἀναβαθμοὺς τῆς Ὀκτωήχου, ὁ Πρόλογος πρὸς τὸν αἰτησάμενον
ἀρχιμανδρίτην τῆς τοῦ Κουζηνᾶ Μονῆς ἱερομόναχον κύριον Καλλίνικον.
Ἀρχ. Σὺ μὲν ὦ τοῦ θεοῦ ἄνθρωπε,τῇ πρὸς τὸ καλὸν σχέσει. Τέλ. ἀρκεῖν μοι
νομισθείη τοῦτο καὶ τῷ πόνῳ ἔστω ἀντιμισθία προσήκουσα ἐν Χ(ριστ)ῷ
Ἰησοῦ... ἀμήν.
(φ. 147 v -150 r ) Τὰ παρὰ τῶν λατίνων παρὰ τὴν ὀρθόδοξον πίστιν καὶ τὴν
ἐκκλησιαστικὴν συνήθειαν δοξαζόμενα καὶ τελούμενα, δι᾽ ἃ καὶ ἔχομεν
αὐτοὺς ἀκοινωνίαν. α΄-κε΄ (τὰ ὑπ᾽ ἀρ. α´-ιζ´ ἔχουν ἐκδοθεῖ στὸ Τὰ παρὰ τῶν
Φράγγων παρὰ τὴν ὀρθόδοξον πίστιν (καὶ) παρὰ τὴν ἐκκλησιαστικὴν
συνήθειαν δοξαζόμενα καὶ τελούμενα, δι’ ἃ καὶ ἔχομεν πρὸς αὐτοὺς
ἀκοινωνήτως, εἰσὶ ταῦτα
Ἀρχ. Λέγουσι τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον, μὴ ἐκ τοῦ Πατρὸς ἐκπορεύεσθαι μόνον,
ἀλλὰ Pavlov, Kritičeskie, 151–153. Τὰ ὑπόλοιπα ἀνέκδοτα.
(φ. 175 r -221 r ) Ἐκ τῶν ζητημάτων τῶν ἐπιλύσεων Θεοφάνους Κεραμέως καὶ
Ἰουστίνου φιλοσόφου. Θεοφάνους ἀρχιεπισκόπου Ταυρομενείας Σικελίας
τοῦ Κεραμέως ἀπορίαι καὶ λύσεις. Τέλ. τὰς αὐτοῦ τρίχας ἔσχηκεν ὁ
Σαμψών.
(φ. 222 r -339 r ) ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ, Ὀρθόδοξος ὁμολογία. – Τίτλος (φ. 222 r ):
Ὀρθόδοξος ὁμολογία ἤτοι πίστεως ἔκθεσις κατὰ τὴν τοῦ Χ(ριστο)ῦ ἁγί(αν)
καθολικὴν καὶ ἀποστολικὴν Ἀνατολικὴν ἐκκλησίαν. Ἀρχ. α ον Πιστεύω εἰς ἕνα
Θεόν, πνεῦμα ὄντα, καὶ νοῦν ὑπὲρ νοῦν. Πρώτη ἔκδοση τοῦ ἔργου,
Ἄμστερνταμ 1767 (ΘΠ, Ι, 1433). Νεώτερη (δεύτερη) ἔκδοση ἀπὸ τὸν
Νεόφυτο Μεταξᾶ, Αἴγινα 1828. Ἀνατύπωση τῆς β΄ ἔκδοσης στὸ Εὐγενίου
Βουλγάρεως ἔργα, ἐπιμ. Συμεὼν Πασχαλίδης, [Ἁγιορειτικὴ Ἑστία, Ἀθωνικὰ
Ἀνάλεκτα 6], Θεσσαλονίκη 2013, σ. 211-266. Γιὰ τὴ χρονολόγηση τῆς
συγγραφῆς τοῦ ἔργου βλ. καὶ ἀμέσως κατωτέρω.Τὸ αὐτὸ κείμενο καὶ στὸν
κώδ. Καυσοκαλυβίων 138, φ. 2 r -12 r (ἐκεῖ μὲ χρονολογία Φεβρ. 1761) βλ.
Stiernon, «Eugène Boulgaris», σ. 755 καὶ σημ. 168. Ἐπίσης καὶ στὸν κώδ.
ΒΡΑ 1121, φ. 3 r -14 v (ἔτ. 1795)· βλ. Χαρίτων Καρανάσιος, «Ἡ ‘προαγωγός’
Ἐπιτομὴ τῆς ‘δυσαντήτου’ Λογικῆς τοῦ Βούλγαρη ἀπὸ τὸν Ματθαῖο μοναχὸ
Γανοχωρίτη», [ὑπὸ ἔκδοση]. ΔΒΚ 6
Πατριαρχικὸ γράμμα ΣΕΡΑΦΕΙΜ Β΄ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ πρὸς τὸν Εὐγένιο Βούλγαρη, ἐπίτιτλο καὶ ἐνυπόγραφο, χρονολογημένο Φεβρουάριος 1761.
ᾳψξα ἐν μηνὶ φεβρουαρίῳ ἰνδικτιῶνος θ´. 1761. Ἀρχ. [Ὁσιώτατε ἐν
Ἱεροδιακόνοις … κὺρ Εὐγένιε … μετριότητος εἴη μετα σοῦ. ῎Ε(τους)
ᾳψξαωἘν μηνὶ Φεβρουαρι ἰουθκ ζω ἰνδ θ´. Ἀπὸ τὸ γράμμα ἀπουσιάζουν οὶ
ὑπογραφὲς τῶν δώδεκα συνοδικῶν ἀρχιερέων ποὺ παρατίθενται στὴν
ἔκδοση. – Ἔκδ. Ν. Π. Δελιαλῆς, «Δύο πατριαρχικὰ σιγίλλια Διονυσίου τοῦ
Δ΄ καὶ Γρηγορίου τοῦ Ε΄», Μακεδονικὰ 1 (1940) 121-122, βάσει τοῦ κώδ.
ΔΒΚ (Σιγάλας) 66, φ. 239 v -240 r , ὅπου ἡ ἡμερομηνία 9 Φεβρ. 1761. Τὸ αὐτὸ
γράμμα καὶ στὸν κώδ. Ἑλλ. ἐμπορικοῦ σχολείου Ὀδησσοῦ, 2, τ. 2, φ. 235 r -
240 r (ἐκεῖ μὲ ἡμερομηνία 1 Φεβρ. 1761)· βλ. Stiernon, «Eugène Boulgaris»,
σ. 755 καὶ σημ. 169. Ἐπίσης καὶ στὸν κώδ. ΒΡΑ 1121, φ. 1 r -2 r · βλ.
Καρανάσιος, «Ἡ ‘προαγωγός’ Ἐπιτομὴ τῆς ‘δυσαντήτου’ Λογικῆς τοῦ
Βούλγαρη», ὅ.π. Ἡ ἀνωτέρω πατριαρχικὴ ἐπιστολὴ εἶναι ἀπαντητικὴ τῆς
ἐπιστολῆς Βούλγαρη τῆς 1ης Φεβρ. 1761 πρὸς τὸν Σεραφεὶμ Β΄ (Ἀρχ. Ἐσμὸς
ἀγαθῶν ἐπὶ τῆς πανευκλεοῦς σου), μαζὶ μὲ τὴν ὁποία ὁ Βούλγαρης πρέπει
νὰ ἔστειλε καὶ τὸ κείμενο τῆς Ὁμολογίας στὸν Πατριάρχη· βλ. Καρανάσιος,
«Ἡ ‘προαγωγός’ Ἐπιτομὴ τῆς ‘δυσαντήτου’ Λογικῆς τοῦ Βούλγαρη», ὅ.π.

Ευαγγελικές περικοπές από την Κυριακή του Πάσχα μέχρι και
τη Μ. Εβδομάδα – (φ. 2 r -25 r ) Ἰω. – (φ. 26 v -34 r ) Ματθ. – (φ. 34 r -49 v )
Λουκ. – (φ. 49 v -67 v ) Σάββ. (πρό) Τελ. Φαρ. μέχρι καὶ Κυρ.
Πεντηκοστῆς. – Χάσμα μετὰ τὸ φ. 64 v , τὸ κείμενο φθάνει ἕως Ματθ. ιζ΄
17 Ὦ γενεὰ ἄπιστος καὶ [διεστραμμένη – (φ. 68 r -81 r ) Δευτέρα Ἁγ.
Πνεύματος μέχρι καὶ τὴν Παρασκευὴ α´ νηστειῶν, μετὰ τὴν ὁποία
παρατίθεται καὶ ἡ περικοπὴ τῆς ἑορτῆς τῶν Τεσσαράκοντα Μαρτύρων
(9ης Μαρτίου). – (φ. 82 r -92 v ) Σάββ. α´ νηστειῶν μέχρι καὶ Κυρ. Βαΐων.
– (φ. 92 v -144 v ) Μ. Ἑβδομάδος. – (φ. 114 v -132 v ) Ἁγ. Παθῶν. (Gregory, I,
344-363).

Εὐαγγελικὲς περικοπὲς ἀπὸ τὴν Κυριακὴ τοῦ Πάσχα μέχρι καὶ τὴ Μ. Ἑβδομάδα Τίτλος «Ἐυαγγέλιον σὺν θ(ε)ῷ τὸ τὸν (!) καθημερὶνο(ν) τοῦ ὅλου χρόνου».– (φ. 1r-34r) Ἰω. – (φ. 35r-66r) «Τῆ β´ μετ(ὰ) τὴν Ν Ἐυαγγέλι(α) τoῦ ὕφου(ς) κατ(ὰ) ματθ(αῖον)». – (φ. 67r-89v) «Εὐαγγέλια κατὰ Μάρκον» (χρυσογραφία) Μάρκ. Χάσμα μετὰ τὸ φ. 84v τὸ κείμενο φθάνει μέχρι τὸ Μάρκ. η´ 25 ἐπέθηκε τὰς χεῖρας ἐπὶ [τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ. – (φ. 85r) ἀκέφ. ἀπὸ Ματθ. κα´ 25 τὸ βάπτισ]μα Ἰωάννου πόθεν ἦν – (φ. 90r) «Τῆ Β τοῦ Νέου ἔτους ἀρχ(ὴ) τῆς ἣνδίκτου (!)» (χρυσογραφία) – (φ. 90r-166v) Λουκ. Χάσμα μετὰ τὸ φ. 120v, τὸ κείμενο φθάνει ἕως τὸ Σάβ. τῆς η´ ἑβδομάδος, καὶ σπαράσσει αὐτὸν μετὰ ἀφροῦ καὶ μό[γις (Λουκ. θ΄ 39) – φ. 121r Κυρ. η´ κολ. ἐξελθὼν,] ἐκβαλὼν δύο δηνάρια (Λουκ. ι´ 35). – (φ. 167r-203v) Σάββ. α΄ νηστειῶν μέχρι Μ. Σάββ. (Ἑσπερινὸς) Χάσμα μετὰ τὸ φ. 189v, τὸ κείμενο φθάνει ἕως τὸ Ἰωάν. ιβ´ 35 (Μ. Τετάρτης εἰς τὸν Ὄρθρον) καὶ ὁ περιπατῶν ἐν τῇ σκοτίᾳ οὐκ οἶ[δεν ποῦ ὑπάγει. – φ. 190r Μ. Πέμπτης εἰς τὸν Ὄρθρον, Λουκ. κβ΄ 1 39, ἄτιτλο, ἀλλὰ παραδίδεται ὡς κατὰ Ματθαῖον (Gregory, I, 344-363).