Χειρόγραφα

Ταξονομία

Κώδικας

Σημείωση περιεχομένου

Σημείωση(εις) πηγής

Display note(s)

Ιεραρχημένοι όροι

Χειρόγραφα

Equivalent terms

Χειρόγραφα

Σχετικοί όροι

Χειρόγραφα

105 Αρχειακή περιγραφή results for Χειρόγραφα

Ascending

105 results directly related Exclude narrower terms

Ευαγγελιστάριον με Εκφωνητικά Σημάδια .

Εὐαγγελικὲς περικοπὲς ἀπὸ τὴν Κυριακὴ τοῦ Πάσχα μέχρι καὶ τὴ Μ. Ἑβδομάδα Τίτλος «Ἐυαγγέλιον σὺν θ(ε)ῷ τὸ τὸν (!) καθημερὶνο(ν) τοῦ ὅλου χρόνου».– (φ. 1r-34r) Ἰω. – (φ. 35r-66r) «Τῆ β´ μετ(ὰ) τὴν Ν Ἐυαγγέλι(α) τoῦ ὕφου(ς) κατ(ὰ) ματθ(αῖον)». – (φ. 67r-89v) «Εὐαγγέλια κατὰ Μάρκον» (χρυσογραφία) Μάρκ. Χάσμα μετὰ τὸ φ. 84v τὸ κείμενο φθάνει μέχρι τὸ Μάρκ. η´ 25 ἐπέθηκε τὰς χεῖρας ἐπὶ [τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ. – (φ. 85r) ἀκέφ. ἀπὸ Ματθ. κα´ 25 τὸ βάπτισ]μα Ἰωάννου πόθεν ἦν – (φ. 90r) «Τῆ Β τοῦ Νέου ἔτους ἀρχ(ὴ) τῆς ἣνδίκτου (!)» (χρυσογραφία) – (φ. 90r-166v) Λουκ. Χάσμα μετὰ τὸ φ. 120v, τὸ κείμενο φθάνει ἕως τὸ Σάβ. τῆς η´ ἑβδομάδος, καὶ σπαράσσει αὐτὸν μετὰ ἀφροῦ καὶ μό[γις (Λουκ. θ΄ 39) – φ. 121r Κυρ. η´ κολ. ἐξελθὼν,] ἐκβαλὼν δύο δηνάρια (Λουκ. ι´ 35). – (φ. 167r-203v) Σάββ. α΄ νηστειῶν μέχρι Μ. Σάββ. (Ἑσπερινὸς) Χάσμα μετὰ τὸ φ. 189v, τὸ κείμενο φθάνει ἕως τὸ Ἰωάν. ιβ´ 35 (Μ. Τετάρτης εἰς τὸν Ὄρθρον) καὶ ὁ περιπατῶν ἐν τῇ σκοτίᾳ οὐκ οἶ[δεν ποῦ ὑπάγει. – φ. 190r Μ. Πέμπτης εἰς τὸν Ὄρθρον, Λουκ. κβ΄ 1 39, ἄτιτλο, ἀλλὰ παραδίδεται ὡς κατὰ Ματθαῖον (Gregory, I, 344-363).

Ευαγγελιστάριον

Ευαγγελικές περικοπές από την Κυριακή του Πάσχα μέχρι και
τη Μ. Εβδομάδα – (φ. 2 r -25 r ) Ἰω. – (φ. 26 v -34 r ) Ματθ. – (φ. 34 r -49 v )
Λουκ. – (φ. 49 v -67 v ) Σάββ. (πρό) Τελ. Φαρ. μέχρι καὶ Κυρ.
Πεντηκοστῆς. – Χάσμα μετὰ τὸ φ. 64 v , τὸ κείμενο φθάνει ἕως Ματθ. ιζ΄
17 Ὦ γενεὰ ἄπιστος καὶ [διεστραμμένη – (φ. 68 r -81 r ) Δευτέρα Ἁγ.
Πνεύματος μέχρι καὶ τὴν Παρασκευὴ α´ νηστειῶν, μετὰ τὴν ὁποία
παρατίθεται καὶ ἡ περικοπὴ τῆς ἑορτῆς τῶν Τεσσαράκοντα Μαρτύρων
(9ης Μαρτίου). – (φ. 82 r -92 v ) Σάββ. α´ νηστειῶν μέχρι καὶ Κυρ. Βαΐων.
– (φ. 92 v -144 v ) Μ. Ἑβδομάδος. – (φ. 114 v -132 v ) Ἁγ. Παθῶν. (Gregory, I,
344-363).

Ευαγγελιστάριον

(φ. 1r-114r) Εὐαγγελικὲς περικοπὲς ἀπὸ τὴν Κυριακὴ τοῦ Πάσχα μέχρι καὶ τὴ Μ. Ἑβδομάδα (μὲ σημαντικὰ κενά, λόγῳ ἀπώλειας φύλλων). – (φ. 1r-10v) Ἰω. μέχρι καὶ Κυρ. Μυροφόρων (κολ. ἕως καὶ Ἰω. ις´ 1, καὶ Μαρία ἡ τοῦ Ἰακώβου καὶ Σαλώμη ἠγόρα[σαν ἀρώματα] Στὸ Σάββ. τῆς β´ ἑβδομ. παρατίθεται μόνο ὁ τίτλος, ἐνῶ ὁ χῶρος τῆς περικοπῆς παρέμεινε κενός, ἀλλὰ συμπληρώνεται στὸ ἑπόμενο φύλλο (φ. 10r-v). – (φ. 11r-28v) Ἰω. ἀπὸ Κυρ. Σαμαρείτιδος (ἀκέφ. πόθεν οὖν ἔχεις τὸ ὕδωρ τὸ ζῶν; Ἰω. δ´ 11.) μέχρι καὶ Κυρ. Πεντηκοστῆς. – (φ. 28v) Σημείωμα ἀνορθόγραφο ἀπὸ τὸν γραφέα ἐπληρώθει σὺν θ(ε)ῶ Ἰωάνις εὐαγγελησάμενος ἀπὸ τὸ πάσχα ἕως τὴν πενικοστίν. – (φ. 29r-114r). – (φ. 29r-47v) Ματθ. μέχρι Σάβ. κς´ (κολ. ἀπεκρίθησαν δὲ αἱ φρόνιμοι [λέγουσαι]·Ματθ. κε´ 9) ἡ σειρὰ τῶν φύλλων ἔχει διαταραχθεῖ·σὲ πολλὰ σημεῖα· συνεχίζει τὸ κείμενο κανονικὰ στὸ φ. 114r κ. ἑξ. – Συνέχεια ἀπὸ τὸ φ. 121v (φ. 48r-59v) Λουκ. ἀκέφ. ἀπὸ Κυρ. ς´ Λουκ. ὅτι δαιμόνια πολλὰ εἰσῆλθεν εἰς αὐτόν· (Λουκ. η´ 30) – (φ. 59v-74v) μέχρι καὶ Κυρ. Βαΐων. – (φ. 74v-98v) Μ. Ἑβδομάδος. – (φ. 98v-113v) Ἁγ. Παθῶν. κολ. μέχρι Εὐαγγέλιον. ζ´ καὶ πολλὰ σώματα τῶν κεκοιμημένων ἁγίων ἠγέρθη καὶ ἐ[ξελθόντες (Ματθ. κζ´ 52) συνεχίζει τὸ κείμενο κανονικὰ στὸ φ. 122r – Συνέχεια ἀπὸ τὸ φ. 47v: (φ. 114r) <Σάββ. ιζ´ Ματθ.> ἀκέφ. ἀπεκρίθησαν δὲ αἱ φρόνιμοι] λέγουσαι· μήποτε οὐκ ἀρκέσῃ ἡμῖν καὶ ὑμῖν (Ματθ. κε´ 9-13) – (φ. 114r-121v) Λουκ. μέχρι Κυρ. ς΄ Λούκ κολ. Τί σοί ἐστιν ὄνομα; ὁ δὲ εἶπε· Λεγεών (Λουκ. η΄ 30) – συνεχίζει τὸ κείμενο κανονικὰ στὸ φ. 48r κ. ἑξ. – Συνέχεια ἀπὸ τὸ φ. 113v (φ. 122r-136r) ἀπὸ Ἁγ. Παθῶν. Εὐαγγέλιον ζ´ ἀκέφ. ἠγέρθη καὶ ἐ]ξελθόντες ἐκ τῶν μνημείων (Ματθ. κζ´ 52) μέχρι καὶ Μ. Σάβ (Ἑσπερινὸς) (Gregory, I, 344-363).

Ισίδωρος Πηλουσιώτης , Επιστολές .

(φ. IIIr) Τίτλος γραμμένος πιθανὸν ἀπὸ τὸν κτήτορα καὶ ἀνακαινιστὴ τοῦ χφ. Χρύσανθο Ὀλύμπιο Ὡρολόγο τὸ ἔτος 1792 «ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΦΟΡΟΥ Π(ΑΤ)Ρ(Ο)Σ ΗΜΩΝ (μὲ τόνους καὶ πνεύματα) Ἰσιδώρου τοῦ Πηλουσιώτου, Ἑρμηνεία δι᾽ ἐπιστολῶν, ἐν ἐπιτόμῳ τῶν ἀπόρων τῆς νέας διαθήκης, ἤτοι τῶν Ἱερῶν Εὐαγγελίων, εἶτα τῶν ἀποστολικῶν πράξεων, καὶ καθ᾽ ἑξῆς τῶν Καθολικῶν ἐπιστολῶν: εἶθ᾽ οὗτων (!) τῶν ἐπιστολῶν τοῦ μακαρίου Παύλου» – (φ. 1r-5v) Πίνακας περιεχομένων ἀπὸ τὸν ἀρχικὸ γραφέα, Τίτλος «ΠΙΝΑΞ ΣΥΝ Θ(Ε)Ω Τ(Η)Σ ΠΑΡΟΥΣΗΣ ΠΥΚΤΙΔΟΣ» (σὲ μεγαλογράμματη ἐπιγραφικὴ γραφὴ «epigraphische Auszeichnungsmajuskel») πε(ρὶ) τῶν τῆς Καινῆς διαθήκης στὴ συνέχεια «ΑΡΧΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΩΝ ΤΙΤΛΟΙΣ ΙΣΤ´ ΚΕΦΑΛΑΙΟΙΣ ΡΛΓ´ ΕΠΙΣΤΟΛΑΙΣ ΡΠ´» (σὲ μεγαλογράμματη ἐπιγραφικὴ γραφὴ «epigraphische Auszeichnungsmajuskel»). Στὸν πίνακα περιεχομένων τῶν ἑρμηνειῶν τῶν εὐαγγελίων διακόπτονται οἱ τίτλοι στὸ κεφ. με´ (φ. 2v), ἐνῶ τὰ ὑπόλοιπα φύλλα μέχρι καὶ τὸ κεφ. ρλγ´ ἔχουν ἐκπέσει. – (φ. 3r) (ἀκέφ.) Ἐπιστολὲς Ἰακώβου, Πέτρου, Ἰωάννου, Ἰούδα. – (φ. 3r-5v) Ἐπιστολὲς Παύλου μέχρι καὶ Ἑβραίους, Τίτλος «ΤΩΝ ΕΠΙΣΤΟΛΩΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΠΡΟΣ ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ ΤΙΤΛΟΙ Θ´ ΚΕΦΑ(ΛΑΙΑ) ΕΠΙΣΤΟΛΩΝ». – (φ. 6r-152v) ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΠΗΛΟΥΣΙΩΤΗΣ, ΕΠΙΣΤΟΛΑΙ 133 (CPG 5557) Τίτλος «Τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Ἰσιδώρου τοῦ Πηλουσιώτου ἑρμηνείαι δι᾽ ἐπιστολῶν ἐν ἐπιτόμῳ τῶν ἀπόρων τῆς νέας διαθήκης· ἀρχὴ τῶν ἁγίων εὐαγγελίων· τοῦ Κ(υρίο)υ καὶ Θ(εο)ῦ καὶ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ· εἰς τὸ ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ λόγος· καὶ ὁ λόγος ἦν πρὸς τὸν Θεὸν· καὶ θεὸς ἦν ὁ λόγος.» Ἀρχ. (6r) Ἠλία διακόνω·ᾳψλη´ Τὴν ἄχρονον καὶ ἀΐδιον καὶ ἀμεσίτευτον. (ὁ Σιγάλας, ὅ. π. σ. 12-13 ἀφήνει νὰ ἐννοηθεῖ ὅτι τὸ ᾳψλη´ ἐδῶ (= 1738) δηλώνει ἡμερομηνία, κάτι ποὺ ἀσφαλῶς δὲν ἰσχύει· ἁπλῶς πρόκειται περὶ ἀρίθμησης τῆς ἐπιστολῆς, βλπ. ἔκδ. –ἀντίστοιχη ἀρίθμηση ὑπάρχει καὶ στὶς ὑπόλοιπες ἐπιστολὲς τοῦ χφ). Τέλ. (φ. 152v) ἀλλὰ διὰ μέγεθος πραγμάτων – (φ. 152v-167r) Πράξ. Τίτλος «ἐκ τῶν ἀποστολικῶν Πράξεων περὶ τῆς καθόδου τοῦ ἁγίου πνεύματος» Ἀρχ. (φ. 152v) Ἀρχίᾳ. Κεφά(λαιον). φ. Τὸ θεῖον καὶ προσκυνούμενον. Τέλ. (φ. 167r) σοφίας χορηγόν τε καὶ πρύτανιν. Ἰακώβου – (φ. 167r-170r) Τίτλος «Τῆς Καθολικῆς ἐπιστολῆς Ἰακώβου εἰς τὸ ἡ γλῶσσα πῦρ ὁ κόσμος τῆς ἀδικίας». Ἀρχ. Μαρτινιανῷ·, Ζωσίμῳ, Μαρίνῳ, Εὐσταθίῳ χνη´ Οὐ συνάδει ὦ βέλτιστοι … Τέλ. (φ. 170r) τῷ γυναικείῳ ἀπονέμειν τιμήν. – (φ. 170r-171v) Πέτρου Τίτλος «Τῆς Καθολικῆς ἐπιστολῆς Πέτρου ὅτι οὐκ ἐναντιοῦται τῷ δεσπότου ῥήματι φήσαντι μὴ μεριμνήσητε πῶς ἢ τί ἀπολογήσησθε, τὸ εἰρημένον ὑπὸ τοῦ ἁγίου ἀποστόλου Πέτρου ἕτοιμοι εἶτε (!) πρὸς ἀπολογίαν παντὶ τῷ αἰτοῦντι ὑμᾶς λόγον» – Ἀρχ. Οὐάλεντι πρεσβυτέρῳ ᾳϡλζ´ Ἐπειδὴ θαυμάζειν ἐφη πῶς ὁ μὲν σωτήρ Τέλ. (φ. 171r) οἱ τῆς σοφίας φοιτηταί. – (φ. 171r) Ἰωάννου, Τίτλος ««Τῆς Καθολικῆς Ἐπιστολῆς Ἰωάννου· εἰς τὸ γεραμμένον βλέπετε μὴ ἀπολέσητε ἃ εἰργάσασθε» Ἀρχ.Θεοδώρῳ Σχολαστικῷ ω´ Πᾶν μὲν ἔργον λάμπει θεραπευθὲν Τέλ. (φ. 171v) ῥαθυμίαν ἀφανίσει.– (φ. 171v-178v) Ἰούδα, Τίτλος «Τῆς Καθολικῆς Ἐπιστολῆς Ἰούδα· τί ἐστί τὸ γεγραμμένον ἀστέρες πλανῆται οἷς ὁ ζόφος τοῦ σκότους εἰς αἰῶνα τετήρηται» Ἀρχ. Ἰωάννῃ Διακόνῳ ᾳυλε Εἰ μὲν αὐτὸς μόνος Τέλ. (φ. 178v) εἰς τοὺς περὶ ὧν ἦν ὁ λόγος ἐτελεύτησεν. – (φ. 178v-266r) Ῥωμαίους, Τίτλος «Ἐκ τῶν Ἐπιστολῶν τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Παύλου ἐκ τῆς πρὸς Ῥωμαίους. Πῶς εἴρηται φάσκοντες εἶναι σοφοὶ ἐμωράνθησαν» Ἀρχ. Πέτρῳ πρεσβυτέρῳ ψιγ´ φάσκοντες εἶναι σοφοὶ ἐμωράνθησαν Τέλ. (φ. 266r) ἐπιτρέψαντι τὴν ψῆφον.– (φ. 266v-267r) Τιμόθεον β´, Τίτλος «Εἰς τὸ Πρὸς Τιμόθεον δευτέρας <ἐπιστολῆς> πῶς μέλλει ζῶντας καὶ νεκροὺς κρίνειν ὁ Κύριος» Ἀρχ. Ἰσιδώρῳ Πρεσβυτέρῳ σκβ´ Τὸ κρίνεσθαι ζῶντας Τέλ. (φ. 267r) τοὺς ἤδη πρὸς αὐτὸν κοιμηθέντας – (φ. 267r-269r) Τίτον, Τίτλος «Εἰς τὸ πρὸς Τίτον ἐπιστολῆς τί ἐστι τὸ θεὸν ὁμολογοῦσιν ἰδέναι τοῖς δὲ ἔργοις ἀρνοῦνται» Ἀρχ. Θεοφίλῳ φξδ´ Ἐκεῖνοι εἰσὶν οἱ Θεὸν ὁμολογοῦντες Τέλ. (φ. 269r) δυνήσεται τοὺς ἀκούοντας πεῖσαι. – (φ. 269r-270v) Ἑβραίους, Τίτλος «Εἰς τὸ πρὸς Ἑβραίους εἰς τὸ γεγραμμένον περὶ τοῦ Κυρίου, ὃς ὢν ἀπαύγασμα τῆς δόξης καὶ χαρακτὴρ τῆς ὑποστάσεως τῆς πατρικῆς Ἀρχ. Ἀγάθῳ πρεσβυτέρῳ ωιν´ Ὁ θειότατος τοῦ πατρὸς Τέλ κολ. (φ. 270v) διατί εἶπεν παῦλος, καὶ.

Ισίδωρος Πηλουσιώτης

Νομοκανονικά κείμενα, Μιχαήλ Ψέλλος.

(φ. 1r-38r): «Κανόνες τῶν ἱερῶν καὶ θείων ἀποστόλων». Ἀρχ. Δύο ἢ τρεῖς ἐπίσκοποι χειροτονοῦσιν Ἐπίσκοπον. Τέλ. κατ' εἰκόνα καὶ ὁμοίωσιν ἐργάζονται θεοῦ.
(φ. 1r-1v) Οἱ περιλήψεις τῶν Κανόνων ποὺ προτάσσει ὁ Ἀλέξιος Ἀριστηνὸς στοὺς ἀποστολικοὺς κανόνες- μὲ κάποιες παραλλαγές. Ἀντιγράφονται μόνο οἱ περιλήψεις τοῦ Ἀριστηνοῦ, ὄχι ὅμως καὶ τὰ σχόλιά του. Βλ. Γ. Α. Ράλλη- Μ. Ποτλῆ, Σύνταγμα τῶν θείων καὶ ἱερῶν Κανόνων, τ. 2, Ἀθῆναι 1852, σ. 1-112. Κανόνες τῶν ἱερῶν καὶ θείων ἀποστόλων. Ἀρχ. Δύο ἢ τρεῖς ἐπίσκοποι χειροτονοῦσιν Ἐπίσκοπον... Τέλ. συγγενεῖς εἰ μή. Περιλήψεις στοὺς κανόνες α´-ιβ´ (οἱ περιλήψεις τῶν ι´-ια´ κανόνων εἶναι ἑνοποιημένες στὸ χφ: Ὁ συνευχόμενος ἀκοινωνήτῳ ἢ καθῃρημένῳ αὐτοκατάκριτος), παραλ. ιγ´, ιδ´-κβ´ (παραλείπεται στὸν κ´ κανόνα ἡ φράση: δοὺς δέ, καθαιρεῖται), παραλ. κγ´-κδ´, κε´, παραλ. κς´-κζ´ καὶ κη´-λη´. τέλ. συγγενεῖς εἰ μὴ (καν. λη´).
(φ. 2r-12v) <ΜΙΧΑΗΛ ΨΕΛΛΟΣ Ἀποκρίσεις συνοπτικαὶ καὶ ἐξηγήσεις πρὸς ἐρωτήσεις διαφόρους καὶ ἀπορίας γραφεῖσαι πρὸς τὸν βασιλέα κυρὸν Μιχαὴλ τὸν Δούκαν, De omifaria doctrina>, Iter Psellianum [890] PHI.167 Ἀρχ. ἀκέφ: …] τόπων πνέοντες ἄνεμοι (= Περὶ ἐκνεφίου, κεφ. 148, 10, ἔκδ. Westerink). Στὸ χφ σώζεται διαφορετικὴ ἀρίθμηση· τὸ ἀκέφαλο τμῆμα μᾶλλον θὰ εἶχε ἀρίθμηση ρμς´, ὅπως μποροῦμε νὰ εἰκάσουμε ἀπὸ τὴν ἀρίθμηση τῶν κεφαλαίων ρμζ´-ρϞν´, ποὺ εἶναι τὰ κεφάλαια 149-152 ἀπὸ αὐτὴ τῆς ἔκδοσης Westerink. Ὁ ἀντιγραφέας ἔκανε σφάλμα στὴν ἀρίθμηση τοῦ κεφαλαίου ρνα´, τὸ ὁποῖο φέρει τὸν ἀριθμὸ ρνβ´. (= κεφ. 153, ἔκδ. Westerink), κεφ. ρνγ΄-ρπβ΄ (= κεφ. 154-183, ἔκδ. Westerink)- καὶ πάλι ὑπάρχει σφάλμα στὴν ἀρίθμηση· τὸ κεφ. ρνδ´ παρατίθεται ὡς ρδ´.
(φ. 1Ar) πολλαπλῶς κατεστραμμένο, τὸ κείμενο σὲ συμπλήρωση τοῦ Τσολάκη, μὲ μικρὲς τροποποιήσεις, 325:
Τὸ ἀποκ[ρινόμενον] [Τίτλος]
σπέρμ[α ἢ ἀπὸ τοῦ ἀνδρὸς ἢ ἀπὸ τῆς γυναικός·]
τὸ μὲν [ἀπὸ τοῦ ἀνδρὸς λόγους ἔχει τῶν ἐν αὐτῷ ἠθῶν]
καὶ [τρόπων καὶ τῆς μορφῆς, καὶ τὸ ἀπὸ τῆς μητρὸς δὲ ὡσαύτως.]
ὅ[ταν οὖν ἄμφω …] (ἔκδ. Westerink, Κεφ. 114, Πόθεν γίνονται τῶν γονέων αἱ ὁμοιώσεις καὶ αἱ πρὸς
τούτους ἀνομοιότητες, στ. 1-5)
(φ. 1Av)
[Πολλαὶ τῶν ὀνείρων εἰσὶν αἱ αἰτίαι. οἱ μὲν γ]ὰρ αὐτῶν
[εἰσὶ θεόπνευστοι ἄνωθεν διὰ μέσου τοῦ νοῦ] τῇ λογι-
[κῇ ψυχῇ ἡμῶν ἐγγινόμενοι· οἱ δὲ οἶον ἀπη]χήματα
[εἰσὶ τῶν ἡμερινῶν πράξεων· οἱ δὲ ἀπὸ τῆς φαν]τα-
[στικῆς ἐντυποῦνται δυνάμεως …] (ἔκδ. Westerink, Κεφ. 116, Πῶς ὄνειροι γίνονται, στ. 2-5)
(φ. 1Br)
τροπῆς [ἄρχονται πνεῖν, τοῦ ἡλίου ὄντος ἐν ἰχθύσι]
καὶ ἀπ[ὸ μὲν τῆς ἰσημερινῆς δύσεως πνεῖ ὁ ζέφυρος]
ἀπὸ δ[ὲ τῆς ἀνατολικῆς ἰσημερίας πνεῖ ὁ ἀπηλιώτης.]
Καὶ [αὖθις ἀπὸ μὲν τοῦ ἀρκτικοῦ πόλου πνεῖ ὁ]
ἀπ[αρκτίας, ἀπὸ δὲ τοῦ νοτίου πόλου πνεῖ ὁ νότος …] (ἔκδ. Westerink, Κεφ. 146, Περὶ ἀνέμων, στ. 34-37)
(φ. 1Bv)
[παχύνει τὴν ἀτμίδα πρὶν ἢ ἀποσοβῆσαι τὸ νέφ]ος καὶ
[ποιεῖ ὑετόν. καὶ οἱ μὲν κατ’ ἀντικρὺ ἄνεμοι οὐ δύναντα]ι ἅμα
[πνεῖν, οἱ δὲ μὴ κατ’ ἀντικρὺ δύνανται. ὁ δὲ καθ’ ἡμᾶς νότος
οὐκ ἀπὸ τοῦ νότου τοῦ παν]τὸς πνεῖ,
ἀλλ’ ἀπὸ τοῦ θερινοῦ τροπικοῦ.] (ἔκδ. Westerink, Κεφ. 146, Περὶ ἀνέμων, στ. (59-62)
[Περὶ τυφῶνο]ς
[Ὁ τυφὼν ἄνεμος ἐστίν, ὃν ὁ μὲν Ὅμηροςθύελλαν ὀνομά]ζει, [ὁ δὲ Ἀριστοτέλης ἀπὸ τοῦ παχὺ εἶναι τὸ πνεῦμα καὶ] οἶ[ον τύπτειν τὸ παρατυχόν, τυφῶνα…] (ἔκδ. Westerink, Κεφ. 147, Περὶ τυφῶνος, στ. 2-3)
(φ. 13r-25r) ΣΥΜΕΩΝ ΣΗΘ, Τίτλ. «Τοῦ αὐτοῦ ἐπιλύσεις ἕτεραι σύντομοι φυσικῶν ζητημάτων». ἔκδ. A. Delatte, Συμεὼν μαγίστρου τοῦ σὴθ Σύνοψις τῶν φυσικῶν, Anecdota Atheniensia et alia 2, Liège, Paris: Faculté de Philosophie et Lettres, 1939: 17-89.
(φ. 25r-38r) ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΡΠΑΘΙΟΣ, ΚΕΦΑΛΑΙΑ, «Τοῦ μακαρίου Ἰωάννου τοῦ Καρπαθίου Κεφάλαια. Περὶ ἀγεννήτου καὶ γεννητῶν καὶ ἀγαθοῦ καὶ καλῶν φυσιολογία, ἀσκητική», CPG 7856, ἔκδ. D. Balfour καὶ M. Cunningham, A Supplement to the Philocalia: The Second Century of Saint John of Karpathos [The Archbishop Iakovos Library of Ecclesiastical and Historical Sources 16. Brookline, Mass.: Hellenic College Press, 1994]: 42-124.

2. 16ος αἰ. Χαρτὶ 200130 χιλ. φ. 38v-62r, στ. 2.

(φ. 38v): <ΜΑΝΟΥΗΛ ΦΙΛΗΣ, Στίχοι διάφοροι ἰαμβικοί>. ἔκδ. Κοτζάμπαση, σ. 360. Ἀρχ. Τὸ πνεῦμα τὸ ζῶν ἡ θεόδροσος χύσις. Τέλ. ὡς ὑπὸ ληστῇ τῷ φθορεῖ πάντα φθόνον.

3. 16ος αἰ. Χαρτὶ 185120 χιλ. φ. 63r-97r

Βασιλείου τοῦ Μεγάλου, Ἐπιστολαὶ πρὸς Εὐστάθιον τὸν φιλόσοφον τὸν ἀπὸ Ἀντιοχείας «πρὸ τοῦ πρεσβύτερον κατασταθῆναι». Ἀρχ. Ἀπειρηκότα μὲν ἤδη πρὸς τὰς παρὰ τῆς τύχης ἐπηρεἰας. Τέλ. (κολοβὸν) καὶ παρὰ σοῦ τινὰ εὑρέσθαι.
4. 18ος αἰ. Χαρτὶ 225158 χιλ. φ. 98r-118r
Ἀρχ. ἀκεφ. μακρὰν ταῦτα διὰπορθμάσαν. Τέλ. οὕτω δεκτὸς εἶναι τῇ τοῦ ἀγαθοῦ αἰωνίως.

Ψελλός, Μιχαήλ, 1018-π. 1096

Μαθηματάριο

1. (φ. 1r) Τμῆμα κειμένου εκκλησιαστικοῦ περιεχομένου: Καὶ ἡ ποίμνη πρὸς τὸν ποιμένα τῶν σχετικῶν ἐστὶ ... ἐν τῷ ἱερῷ κώδικι τῆς τοῦ χριστοῦ μεγάλης ἐκκλησίας. ἐν ἔτει σωτηρίῳ ᾳχξβ´ μηνὶ ἰουλίῳ (ν;) ἰνδικτιῶνος ιε´
2. (φ. 6v-178 r) Συνεσίου Κυρήνης, Μητροπολίτου Πτολεμαΐδος. Ἐπιστολαί. Ἀρχ. Ἔστι δὲ οὗτος ὁ Συνέσιος τὴν φρᾶσιν ὑψηλός.
3. (φ. 179r-218r) 'Ιουλιανοῦ αὐτοκράτορος Ἐπιστολαί.
4. (φ. 221r-238v) Βασιλείου τοῦ μεγάλου, Πρὸς τοὺς νέους.
5. (φ. 239r-261r) Τοῦ αὐτοῦ, Εἰς Εὐαγόραν ἐγκώμιον.
6. (φ. 263r-291v) Πλουτάρχου, Περὶ παίδων ἀγωγῆς.
7. (φ. 292r-309v) Προς Νιγρῖνον ἢ περὶ φιλοσόφου ἤθους.
8. (φ. 312r-318r) «Περὶ πένθους λόγος ιβ.» Ἄξιόν γε παρατηρεῖν τὰ ὑπὸ
τῶν πολλῶν ἐν τοῖς πένθεσι γιγνόμενα καὶ λεγόμενα. Τέλ. διὰ τὸ τοὺς πολλοὺς τῶν κακών τι μέγιστον τὸν θάνατον ὁρᾶσθαι.
9. (φ. 319r-372v) Εὐριπίδου, Ἑκάβη.
10. (φ. 375r-400r) Ἰλιάδος Α.
11. (φ. 402r-416r) Κάτωνος, Γνῶμαι παραινετικαὶ δ', Ἀναπολήσας ἐγὼ κατὰ νοῦν, ὡς oἱ πλεῖστοι . . . Τέλ. διπλοῖς τοῦτο δὲ νοῦν βραχύτις δρᾷ μὲν δύο ταῦτα τιθεῖσα.
12. (φ. 417r-439v) Λόγοι διάφοροι ἐπὶ τοῦ Εὐαγγελίου εἰς ἁπλῆν
γλῶσσαν. Βίβλος γενέσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ υἱοῦ Δαβίδ, υἱοῦ Ἀβραάμ. Κ(εφάλαι)ον
πρῶτον τοῦ Ματθαίου. Οὐδὲ καμμίαν ἄλλην φορὰν φαίνεται νὰ ἔλαβεν ὁ κόσμος
οὗτος οὔτε βιβλιον πλέον εὐφρόσυνον ἀπὸ τὸ σημερινόν, οὔτε μάθημα πλέον
εὐφρόσυνον ἀπὸ τὸ σημερινόν, οὔτε μάθημα πλέον ὑψηλότερον. Τέλ, ἐγὼ διὰ
νὰ σᾶς εὐγάλω καὶ ἀπὸ αὐτὸν τὸν κόπον σᾶς λέγω, ὦ ἀκροαταί, οἱ ἀπόστολοι ἐφώναζαν εἰς τοὺς προπάτοράς σας τὸν παλαιὸν καιρὸν πίστιν, πίστιν, ἐγὼ τώρα φωνάζω εἰς ἐσᾶς ἔργα, ἔργα.
(φ. 444r) + τὰ ἐναντία τῶν βρεττανῶν καὶ εἰς μερικὰ ζητήματα ὁποῦ θέλουσι συγκατάβασιν καὶ εἰς μερικὰ ὁποῦ διστάζουσι.
13. (φ. 444v) Ἀντίγραφον ἐπιστολῆς. Ὁ Ἀδριανουπόλεως ὑπέρτιμος
καὶ ἔξαρχος ... Τὸ τέλος ἐπὶ τῆς ἐσωτερικῆς πλευρᾶς τοῦ ὀπισθίου περιβλήματος, ὅπου ὑπάρχουν καὶ ἄλλες μεταγενέστερες σημειώσεις.

Δωρόθεος, εξήγηση στον περί βασιλείας λόγο Συνέσιου .

(φ. 1r-50 «Δωροθέου Ἐξήγησις εἰς τὸν περὶ βασιλείας λόγον Συνεσίου πρὸς τὸν Αὐτοκράτορα Ἀρκάδιον» (ἐρυθρογραφία) σὲ ἁπλὴ γλώσσα, Ἀρχ. (φ. 1r) Τάχα ὡς ἔοικε, καθὼς φαίνεται, ἀνίσως καὶ κανένας διδάσκαλος φιλόσοφος. Τέλ. (φ. 50r) καὶ ὁ Ὑφικράτης καὶ ὁ Περι<κλῆς> οἱ στρατηγοί […].

Δωρόθεος

Σύμμικτος Φιλολογικός

(φ. 5 r -15 v ) ΛΟΓΓΙΝΟΣ, Ἐκ τοῦ Λογγίνου φιλοσόφου Τὰ προλεγόμενα εἰς τὸ
τοῦ Ἡφαιστίωνος ἐγχειρίδιον περὶ μέτρων στίχων. Τέλ. κολ. 2.21: οὕτω
τοίνυν ὁ Ἡφαιστίων αὐτὴν ὁρίζεται [ . M. Consbruch, Hephaestionis
enchiridion cum commentariis veteribus, Leipzig: Teubner, 1906: 81-89. Τέλ.
καὶ εἰς ὅλα, ὡς εἴπομεν, εἶναι παρόμοιος ὁ μικρὸς κόσμος μὲ τὸν μεγάλον.
(φ. 21 r -55 r ) ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ Ο ΘΡΑΞ, Τέχνη γραμματική, 1. Τέλ. Τινὲϲ δὲ
προϲτιθέαϲι καὶ ἐναντιωματικούϲ, οἷον ἔμπηϲ ὅμωϲ. 100.2, G.
Uhlig, Grammatici Graeci, vol. 1.1, Leipzig: Teubner, 1883 (repr. Hildesheim:
Olms, 1965): 5-100.
(φ. 61 r -263 ν ) ΜΙΧΑΗΛ ΨΕΛΛΟΣ, Διδασκαλία παντοδαπή. Τέλ. ἐξήνεγκε καὶ
ἀπωχέτευσεν. 193. 13, ἐκδ. L.G. Westerink, Michael Psellus, De omnifaria
doctrina, Nijmegen: Centrale Drukkerij N.V., 1948: 17-108.
4 (φ. 267 r -342 v ) ΑΔΗΛΟΣ, «Περὶ τοῦ μικροκόσμου καὶ τῆς κυκλοφορίας
αὐτοῦ καὶ πῶς γένηται;». «Ἡ κυκλοφερὴς κίνησις τοῦ αἵματος ὀλίγα
τινά». Ἀρχ. Ὁ κόσμος σύγκειται ἐξ οὐρανοῦ καὶ γῆς. Τέλ. διὰ τὰ
ὁποῖα ἀρκετῶς ἐβαρύναμεν τὴν ἀκοήν της.
(φ. 350 r -353 v ) πυθαγορας, Χρυσᾶ ἔπη. Ἀρχ. Ἀθανάτους μὲν πρῶτα
θεοὺς νόμῳ ὡς διάκριται. D. Young (post E. Diehl), Theognis,
Leipzig: Teubner, 1971, σ. 86-94.
(φ. 354 r -362 r ) Ἑκ τοῦ αὐτοῦ Ἱεροκλέους εἰς τὸ, Τετρακτὺν παγὰν
ἀενάου φύσεως. Ἀρχ. Πηγὴ λέγεται τῆς ἀενάου φύσεως. Τέλ. ἐν τῷ
πνευματικῷ αὐτῆς ὀχήματι.
(φ. 366 r -368 v ) ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΡΜΕΝΟΠΟΥΛΟΣ, Ἐπιτομὴ τῶν θείων καὶ
ἱερῶν κανόνων. Προθεωρία. PG 150, 45-49.
(φ. 369 r -371 v ) ΑΓΑΠΙΟΣ, Τίτλος «Ἐκπληκτικὴ καὶ νουθετικὴ ἐπιστολή
τοῦ αὐτοῦ Ἀγαπί(ου)», Ἀρχ. Ἀγάπιος κυρίῳ Ἰωάννῃ τῷ Καπελλέτῳ.
Ἀνάγκην ἔχω καὶ χρέος. Τέλ. δεύτερον εἰς τὸ αὐτὸ μὴ ἐμπίπτοντες.
(φ. 372 r -373 r ) «Ἀπόκρισις τοῦ κὺρ Ἀγαπίου ἡ ἀπάντησις». Ἀρχ. Ἔγραψάς
μοι ἐπιταχῦναι εἰς τὰ αὐτόθι τὸν πλοῦν. Τέλ. καὶ ταῦτα πρὸς σέ. Μετὰ ὁ
γραφέας προσθέτει: φ. 373 r Ἀγάπιος τῷ Δημητρίῳ ἔτι ἐν Ὁσπηταλίοις ὄντι
ἔγραψε ταύτην.
9. (φ. 374 r ) ΜΑΝΟΣ Ο ΠΕΡΣΗΣ, «Ἐκ τῆς πρὸς Ζεβηνᾶν αὐτοῦ Ἐπιστολῆς».
F. Diekamp, Doctrina patrum de incaranatione verbi, σ. 306, κεφ. 41.
XV.

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΚΟΖΑΝΗΣ

 100 

(φ. 375 v ) «Πρὸς Σκυθιανόν, ἑτέροις δὲ Μαλεντίνου τοῦ διδασκάλου
Μάνεντος ἐπιγέγραπται». (φ. 375 v ) «Τοῦ αὐτοῦ, Ἐκ τῆς πρὸς Κούδαρον
Σαρακινὸν ἐπιστολῆς». (φ. 376 r -377 r ) «Τοῦ αὐτοῦ, Ἐκ τῆς πρὸς Ὀδὰν
ἐπιστολῆς». Ἔκδ. Johannes Fabricius, Bibliotheca Graeca, τ. 7, Ἁμβοῦργο,
1801, σ. 315-316.

Λογγίνος, Διονύσιος

Πλούταρχος

(σ. 1-92) Τίτλος: ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ ΧΑΙΡΩΝΕΩΣ, Περὶ παίδων ἀγωγῆς· μὲ (ἀνώνυμες) διάστιχες ἑρμηνευτικὲς σημειώσεις (γλῶσσες). (ἔκδ. F. C. Babbitt, Plutarch's moralia, vol. 1, Cambridge, Mass.: Harvard University Press, 1927 (ἐπανέκδ. 1969), 4-68). Ἀρχ. (σ. 1) Τί τις ἂν ἔχοι εἰπεῖν περὶ τῆς τῶν ἐλευθέρων παίδων αγωγῆς. Τέλ. (σ. 92) ἀνυστὸν δ' οὖν ἀνθρωπίνῃ φύσει καθέστηκεν.

Σύμμικτος φιλολογικός , με διάστιχες ἑρμηνεῖες λέξεων.

(φ. 1 r ) Πίναξ περιεχομένων.
(φ. 4 r -35 v ) ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ, Περὶ τῶν ἐπὶ μισθῷ συνόντων. Ἀρχ. Καὶ τί σοι
πρῶτον, ὦ φίλε. Τέλ. μέμνησο τοῦ σοφου λέγοντος, ὡς θεὸς ἀναίτιος
(φ. 38 r -67 r ) ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, Περὶ παίδων ἀγωγῆς. Ἔκδ. Sirinelli – Philippon,
Plutarque, τ. 1, 1, σ. 34-63.
(φ. 70 r – 94 v ) Τοῦ αὐτοῦ, Ἔκδ. Klaerr – Philippon – Sirinelli, Plutarque, σ.
36-62.
(φ. 95 r -112 v ) Τοῦ αὐτοῦ, Περὶ πολυπραγμοσύνης, Dumortier – Defradas,
Plutarque, σ. 266-284.
(φ. 113 r -133 v ) ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ, Ὁμιλία πρὸς τοὺς νέους ὅπως ἂν ἐξ
ἑλληνικῶν ὠφελοῖντο λόγων (CPG 2867). PG 31, 564-589. Ἔκδ. Boulenger,
Saint Basile, σ. 41-61. Κείμενο μὲ διάστιχη ψυχαγωγικὴ ἑρμηνεία.
(φ. 134 r -153 r ) ΘΕΜΙΣΤΙΟΣ Θεμιστίου, φιλοσόφου τοῦ ἐπικληθέντος εὐφραδοῦς,
Περὶ φιλίας.
(φ. 154 r -161 v ) ΔΙΩΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ, Δίωνος τοῦ Χρυσοστόμου, Λόγος Διογένους
ἢ περὶ ἀρετῆς.
(165 r -205 r ) ΣΥΝΕΣΙΟΣ ΚΥΡΗΝΗΣ, Εἰς τὸν αὐτοκράτορα Ἀρκάδιον περὶ
βασιλείας. Ἔκδοση στό: PG 66, 1053-1108· Lamoureux, Synésios, τ. 5, σ. <84>-141.
(φ. 208 r -215 v ) ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ, Ὀλυνθιακὸς λόγος α´.
(φ. 216 r -232 v ) Τοῦ αὐτοῦ, Ὀλυνθιακὸς δεύτερος.
(φ. 233 r -265 r ) Τοῦ αὐτοῦ, Κατὰ Φιλίππου λόγος ά.
(φ. 266 r -278 r ) ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΑΖΙΑΝΖΗΝΟΣ, Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, Εἰς τὸν
ἐξισωτὴν Ἰουλιανόν.
(φ. 278 v -285 r ) Τοῦ αῦτοῦ, Λόγος εἰς τοὺς Μακκαβαίους (μόνον, τρεῖς
στίχοι). … περὶ τῶν πατρίων ἡ καρτερία. Κατόπιν σημείωμα κτητ.: Ἐκ τῶν
τοῦ Κωνσταντίνου Γκέου ἐκ τοῦ ἐκ Μισίας.

Μέγας, Βασίλειος Φ.

Αποτελέσματα 1 έως 10 από 105

  • Αποτελέσματα

  • 105

  • No. narrower terms

  • 0