1. (φ. 1r-11v) Παράφραση της <ψευδο>-Ὁμήρου, Βατραχομυομαχίας. «Ὁμήρου Βατραχομυομαχία». Ἀρχ. Κατὰ τὴν πρώτην ἀρχήν· κατὰ τὸ προοίμιον τῆς ἱστορίας μου. Τέλ. εἰς μίαν μόνην ἡμέραν: ἐτελειώθη ἐγινε. Τέλος τῆς Ὁμήρου Βατραχομυομαχίας.
2. (φ. 13r-21v) Παράφραση Λουκιανοῦ, Περὶ τοῦ ἐνυπνίου, ἤτοι βίος Λουκια-νοῦ. «Λουκιανοῦ Σαμωσατέως, Περὶ τοῦ ἐνυπνίου, ἤτοι βίος Λουκιανοῦ». Ἀρχ. Ἔναγχος πρόσφατος πρὸ μικροῦ πρὸ ὀλίγου. Τέλ. ἄδοξος καταφρονεμένος.
3. (φ. 22r) Ἐπιστολὴ Σουλτάνου πρὸς τὸν αὐτοκράτορα Λεοπόλδο. «Τὸ ἴσον τῆς ἐπιστολής ὁποῦ ἔστειλεν ὁ βασιλεὺς τῶν Τουρκῶν πρὸς τὸν αὐτοκράτορα Λεοπόλδον φανερώνοντάς του τὴν μάχην εἰς τοὺς 1663: μεταγλωττισθείσης ἀπὸ τὸ λατινικὸν εἰς ἡμετέραν γλῶτταν». Ἀρχ. Μωαμέτης ὁ υἱὸς τῆς πλέον περιφήμου φήμης. Τέλ. ἀτελ. βασιλεὺς ὅλου τοῦ κόσμου.
4. (φ. 25r-56r) <Παράφραση τοῦ Λουκιανοῦ, Τίμων ἢ μισάνθρωπος>. Ἀρχ. Ὦ θεὲ Ζεῦ εὔφορε δεφεντευτὰ ὑπερασπιστὰ τῶν φίλων καὶ τῶν ξένων. Τέλ. μήτε χωρὶς τραύματος μώλωπας λαβώματα πληγώματα σακατλήκια.
5. (φ. 60r-76v) Παράφραση τοῦ Λουκιανοῦ, Περὶ τοῦ μὴ πιστεύειν ραδίως τῇ διαβολῇ. Ἀρχ. Ἔστι φρικτὸν τρομακτικὸν τῇ ψυχῇ τοῦ ἀνθρώπου. Τέλ. δὲν ἐκακούργησε δὲν ἐποίησε τὸ χαλοιπὸν ἀπὸ τὸν Ἀριστείδην.
6. (φ. 78r-79v) Λεξικογραφικά. Ἀρχ. Ὑπάρχει εὑρίσκεται τινάς. Τέλ. τὰ πράγματα αἱ γνῶμαι: ἀπὸ τὴν ἀλήθειαν.
7. (φ. 80r-119r) Εἰσαγωγικὰ στὴν παράφραση Λουκιανοῦ, Τόξαρις ἢ φιλία, «Ἐν τῷ παρόντι λόγῳ ὁπόσον ἡ φιλία περισπούδαστον διέξησι, καὶ ἐξ ἱστορίας ἐπιδείκνυνται. Φίλου πιστοῦ μηδὲν εἶναι ἀντάλλαγμα τοῦ λεγομένου». Ἀρχ. Ὀρέστης υἱὸς Ἀγαμέμνονος. Τέλ. ἐπανῆλθον εἰς τὴν Ἑλλάδα. (φ. 80v-119r) Παράφραση: Ἀρχ. Τί λέγεις ὦ Τόξαρι. Τέλ. ὤφθης ἔδοξες: εἰς ἡμᾶς διὰ τῆς διαλέξεως ταύτης.
8. (φ. 123r-134v) «Στίχοι ἴαμβοι χρηστοηθείας πλήρεις, παραφρασθέντες Δανιὴλ τῷ Πατμίῳ χάριτι μέτρου εἰσαγωγικῶν χάριν». Πβ. ΕΒΕ 1117, καὶ Παπάζογλου, 148: α) (φ. 123r) «Προοίμιον». Ἀρχ. Ψυχὴ καὶ σῶμα οὐσία βροτῶν πέλει. Τέλ. σεμνοῦ βίου ὅσα πρὸς φίλτρον δὴ νύξει. – β) (123r-124r) «Περὶ προσευχῆς». Ἀρχ. Ὡς εὐσεβὲς καὶ βιωφελὲς πέλει. Τέλ. ἀλλ᾽ ἐκκαλύπτειν χρῆ ἐν καιρῷ καὶ τότε. – Γ) (φ. 124r-128v) «Περὶ τῆς ἐν ταῖς ἀναστροφαῖς εὐταξίας». Ἀρχ. Ἀεὶ μὲν οὐχ ἦττον δ᾽ ἐν ταῖς ἀναστροφαῖς. Τέλ. φεύγειν ἀνάγκη οἷς φρονεῖν δοκεῖν μέλλει. – Δ) (φ. 128v-129r) «Περὶ παραινέσεως». Ἀρχ. Παραίνεσις καιροῦ τυχοῦσα ἰσχύει. Τέλ. φίλτρῳ δὲ μᾶλλον, καὶ φειδοῖ τῆς τῶν πέλας. – Ε) (φ. 129r-129v) «Περὶ κόσμου». Ἀρχ. Ἀποτρόπαιον μὲν καὶ σεπτὸν ὑπάρχει. Τέλ. μόνοις φίλοι τοῖς ζηλωταῖς Γανυμήδους. – ΣΤ) (φ. 129v) «Περὶ περιπάτου». Ἀρχ. Περιπάτῳ δὲ χρῶ μήδ᾽ ἄγαν σπουδαίως. Τέλ. οὐ σωφρονούντων δήπου τυγχάνει ἔθη. – Ζ) (φ. 129v-130r) «Περὶ τοῦ καθῆσθαι». Ἀρχ. Περὶ καθέδραν χρῆσθαι δεῖ ἀναγκαίως. Τέλ. ποιεῖσθαι δήπου τὴν καθέδραν εἰς γόνυ. – Η) (φ. 130r-133r) Περὶ τραπέζης (in marg.) Ἀρχ. Πρὸ τῆς τραπέζης τὰς χεῖρας νίπτειν πρέπει. Τέλ. δίδωσιν ἀμείβεσθαι χωρὶς αἰσχύνης. – Θ) (φ. 133r-134r) «Περὶ εὐεργεσίας». Ἀρχ. Ἄξιός ἐστι χαρίτων δήπου μόνος. Τέλ. ἔδοξεν ὄψιν αἰσχρὰν ὡς νηρηΐδα. – (φ. 134r-134v) «Περὶ ἐπιμελείας». Ἀρχ. Πόνων ἑκουσίων τριβὴ ἀναγκαία. Τέλ. οἴσει τὸ εἶναι πάντως ἐπεφευγέναι.
9. (φ. 135r- 156r, 158r) Ἀρχ. Ἡ λογικὴ ψυχή: καὶ τὸ ὑλικὸν σῶμα: τὸ εἶναι ἡ ὕπαρξις ἡ ὀντότης. Τέλ. ὅ τι ἔφυγεν, ἔλειπεν ἀπὸ ἐκείνους.
10. (φ. 161r-207v) Διάφορα τεμάχια κειμένων γραμματικοῦ περιεχομένου. «Τοῖς ἐντυγχάνουσι». Ἀρχ. Τῶν ἐννόμων μὲν ὅπως ἕκαστος ἔχει τοὺς πλησίον. Τέλ. τῶν ἀποῤῥήτων χαρισμάτων.
11. (φ. 208r-262v) Παραφράσεις: (φ. 208r-217r) Δημοσθένους Ὀλυνθιακὸς Λόγος α´. Ἀρχ. Ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ἐγὼ φρονῶ πέπεισμαι ἀκριβῶς οἶδα. Τέλ. διὰ κάθε τῶν προειρημένων ἢ διὰ κάθε αἴτιον. (φ. 217r-227r) Τοῦ αὐτοῦ λόγος β´. Ἀρχ. Ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, φαίνεται εἰς ἐμένα. Τέλ. πρὸς ὑμᾶς, ἐπειδὴ θέλει διάκειται. (φ. 227v-239r) Τοῦ αὐτοῦ Γος. Ἀρχ. Ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ὅμοια οὐκ ἐπέρχεταί μοι.
12. Θεματογραφικὲς Ἀσκήσεις στοὺς 'Ολυνθιακοὺς καὶ Φιλιππικοὺς λόγους τοῦ Δημοσθένη.
13. (φ. 268r-301v) Γραμματικά. Τί ἐστί τὸ εὖ συντάττειν.
14. (φ. 304r-375v) Εἰς τὸ πρῶτον εἶδος θέμα κατὰ Θεόδωρον παρὰ τοῦ Δανιὴλ Πατμίου.
15. (φ. 377r-392v) Νεοφύτου Ἱεροδιακόνου. Θέματα (ἐν τῇ κατὰ τὸ ἁγιώνυμον ὄρος σχολῇ ἐκδοθέντα). Ἀρχ. Ἀναγκαία μὲν εἶναι καὶ ἡ ἁρμοδία ὕλη εἰς κάθε τεχνίτην. Τέλ. κολυμβητοῦ γὰρ δεῖται δηλίου τὰ γραφέντα. Ἔρρωσο.