Ὕλη Χαρτὶ ὑποκίτρινο, λεπτό, ἐλαφρῶς τραχὺ καὶ σκληρό· πυκνότατες ὑδατογραμμές.
Χαράκωση:βαθιά, ἐπὶ τοῦ verso· γραφὴ κρέμεται, ἀλλὰ ἐλαφρῶς καὶ ἐπὶ τῆς
γραμμῆς χαράκωσης.
Τχ 1´4-1 (τὸ 2 ο φ. ψαλιδισμένο· τὸ 1 ο φ. ἐπικολλημένο στὸ ἔσω κάλυμμα), 1´6 (8),
6´4 (32), 1´6-1 (37· τὸ 1 ο φ. ψαλιδισμένο), 10´4 (77), 1´2 (79), 43´4 (249), 1´2
(251), 9´4 (291), 5´8 (331), 1´4 (335), 9´8 (407), 1´6 (413), 8´8 (484·μετὰ τὸ φ.
471 ὑπάρχει καὶ τὸ 471 bis), 1´8-1 (490· τὸ 7ο φύλ. ἀποκομμένο· τὸ 8ο φύλ.
ἐπικολλημένο). Δὲν ἀριθμοῦνται τεύχη. «Παραπομπὲς» σὲ recto-verso, στὴν κάτω
δεξιὰ γωνία, κάτω ἀπὸ τὸ κείμενο καὶ παράλληλα πρὸς αὐτό.
Φυλλαρίθμηση: Ἀριθμοῦνται φύλλα ἀπὸ μεταγενέστερο χέρι μὲ ἀραβ.
στοιχεῖα, στὴν ἄνω δεξιὰ γωνία στὸ recto, μὲ μολύβι. Ἄγραφα φύλλα: 18 v -
20 v , 79 ν , 113 v -115, 142 v -143 ν , 374 v -375, 410 v , 459 v -461, 485 v -489
Σημ. (φ. 172 r ): κατὰ τὸ χιλιοστὸν ἑξακοσιοστὸν ἔτος ὀγδοηκοστὸν ἠρξάμην ἐν τοῖς τοῦ
Θεοδώρου ἰαμβικοῖς καὶ ἡρωϊκοῖς στίχοις εἰς τὴν ἐκάστην Τρίτην ἡμέραν τοῦ
αὐγούστου μηνός· ἐνθύμησις ἔστω. φ. 490 r : ἦλθον εἰς Μολδοβλαχίαν κατὰ τὸ
ᾳψπδ ἔτος κατὰ μῆνα ἰούνιον, καὶ παρέμεινα κατ᾽ ἀρχὰς τοῖς χρησιμωτάτοις
κυρίῳ Παναγιώτῃ, καὶ κυρίῳ Γεωργίῳ Λειψιάνοις τοῖς τοῦ ἁγίου Πλαταμῶνος
αὐταδέλφοις τοῦ ἐμοὶ σεβασμίου καὶ εὐεργέτου πατροδεσπότου κυρίου κυρίου
Διονυσίου, ἕως τῶν ἁγίων Ἀποστόλων, κατὰ δὲ τὴν ἡμέραν τῆς ἑορτῆς τῶν
πρωτοκορυφαίων συνεφώνησα ἐν τῷ ἱερῷ ναῷ τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν παρά τινι
τῶν ἀρχόντων Γρηγοράσκῳ Παχαρνίκῳ εὑρισκομένῳ τὸ τότε ἐν Γιασίῳ ἐπὶ
παιδοτριβίᾳ· ἔλαβον δὲ μισθὸν κατὰ τὸ α ον´ ἔτος 220, κατὰ δὲ τò β ον 260, κατὰ δὲ
τò γ ον 320, κατὰ δὲ τὸ δ´ 360, πρὸς δὲ κατὰ ἓν ἄλογον, δῶρον τῆς τοῦ ἄρχοντος
εὐγενείας, ἐπλήρωσα δὲ συμφωνήσας τοὺς τέσσαρας πρώτους ἐνιαυτοὺς παρὰ τῷ
αὐτῷ ρηθέντι ἄρχοντι Παχαρνίκῳ Γρηγοράσκῳ γαμβρῷ τῆς κοκκόνας Ζωήτζας,
καὶ ἔστω εἰς μνήμην. Παρὰ τῷ αὐτῷ συνεφώνησα καὶ ε ον ἔτος ἐπὶ μισθῷ ῥητῶν
360. φ. 490 v : διάφορες σημειώσεις σὲ σλαβικὴ γλώσσα μὲ χρονολογία 1784. Τὸ
χφ. ἀνῆκε ἄλλοτε στὸν Ἰωάννην Λιτοχωρίτην Παπᾶ: Ἀθανασιάδην. Πβ. φ. 2 r : καὶ
τόδε σὺν τοῖς ἄλλοις ὑπάρχει ἐμοῦ Ἰωάννου Λιτοχωρίτου Παπᾶ: Ἀθανασιάδου.
Στχ. Δερματόδετο· Πεπιεσμένος χάρτης, ἐπενδεδυμένος μὲ καστανὸ χρῶμα, λεῖος,
διακόσμηση μὲ ἄνθη καὶ στὴ μέση ἀπὸ πάνω ἀπὸ πόλη μὲ κάστρα. ὑγρασία
περιμετρικὰ ἐπὶ τοῦ χαρτιοῦ. Ἴχνη ἀπὸ κλεῖστρα, δύο ὀπὲς (μπροστά-πίσω).
Διαστάσεις καλυμμάτων: 220´160 χιλ. Ράχη ἐλαφρῶς καμπύλη· τέσσερα
πραγματικὰ σηκώματα. Ἐπὶ τῶν καλυμμάτων καὶ τῆς ράχης (κάτω μέρος), σὲ ὅλο
τὸ πλάτος, διαφανὴς κολλητικὴ ταινία, περαιουμένη στὰ ἔσω καλύμματα
(ταξινόμηση 2004). Στὸ κάτω μέρος τῆς ράχης λευκὴ ἐτικέτα (ταξινόμηση 2004):
Χ 55. Στὸ ἔσω πρόσθιο κάλυμμα (ἄνω) ἐπικολλημένη ἐτικέτα:
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟΝ | ΚΟΖΑΝΗΣ | Χ ἀριθ. 56 (Χ καὶ 56 μὲ μελάνι, τὰ ἄλλα
στοιχεῖα ἔντυπα). Λίγες ὀπὲς, ρύποι καὶ ξύσματα ἐπὶ τῶν καλυμμάτων. Ἐλαφρῶς
φθαρμένες οἱ γωνίες τῶν καλυμμάτων. Τὸ δέρμα στὸ κάτω ἄκρο τῆς ράχης
φθαρμένο.
Κατ. Καλή.