Χειρόγραφα

Ταξονομία

Κώδικας

Σημείωση περιεχομένου

Σημείωση(εις) πηγής

Display note(s)

Ιεραρχημένοι όροι

Χειρόγραφα

Equivalent terms

Χειρόγραφα

Σχετικοί όροι

Χειρόγραφα

105 Αρχειακή περιγραφή results for Χειρόγραφα

Ascending

105 results directly related Exclude narrower terms

Θεόφιλος Κορυδαλλέας , Υπόμνημα στο Φυσική ἀκρόασις του Αριστοτέλη

(φ. 1 r ) Τίτλος: «Τοῦ λογιωτάτου καὶ σοφωτάτου Θεοδοσίου τοῦ Κορυδαλέως,
νῦν δὲ χρηματίσαντος μητροπολίτου Ναυπάκτου καὶ Ἄρτης, Εἰς
φιλοσοφίαν Προδιοίκησις». Ἀρχ. [Προοίμιον. Ὁποῖον τὸ τῆς φιλοσοφίας
ἀξίωμα] Τῶν ὅσα θηράσιμα πέφυκε τοῖς ἀνθρώποις καλὰ ἐν τῷ μετὰ
σώματος βίῳ. – Ἔκδ. Βενετία 1779. Διάσπαρτα κάποια λίγα
παρασελίδια σχόλια.
– (σ. 1-202) Βιβλίο α΄. – (σ. 202-299) Βιβλίο β.΄ – (σ. 301-340) Βιβλίο
γ΄. – (σ. 341-384) Βιβλίο δ΄. – (σ. 385-439) Βιβλίο ε΄. – (σ. 441-510)
Βιβλίο ϛ.΄ – (σ. 510-562) Βιβλίο ζ.΄ – (σ. 564-656) Βιβλίο η.΄ Τέλ. κολ.
(βιβλίο η΄, κεφ. ζ΄) …] οὐ μἐντοι ἐστὶν ἡ τοιαύτη ἀντιπερίστασις αἰτία
τῆς τοῦ ῥιπτομένου φορᾶς.

Κορυδαλλεύς, Θεόφιλος, 1570-1646

Ευγένιος Βούλγαρης , Φυσική Βούκερερ.

(φ. 1 r -129 v ) Μετάφραση τοῦ Βούλγαρη στὸ ἔργο τοῦ J. F. Wucherer,
Delineatio physicae in usum auditorium publicae luci exposita, Ἰένα 1720. –
Ἀνέκδοτο. Γιὰ τὸ ἔργο καὶ τὰ σωζόμενα χειρόγραφα βλ. Stiernon, «Eugène
Boulgaris», σ. 781. Πβ. καὶ κώδ. ΔΒΚ 11.
(φ. 1 r ) Τίτλος: «Φυσικὴ Ἰωάννου Φριδερίκου Βουκερέρ».
(φ. 1 r -34 v ) «Εἰσηγήσεων τῆς Φυσιολογίας μέρος τὸ κατὰ γένος» (§ α΄-σξθ΄).
Ἀρχ. Τὰς περὶ τῶν φυσικῶν πραγμάτων εἰσηγήσεις ἥκω σοι προτιθέμενος τῷ
ἀναγινώσκοντι. Τέλ. ἤδη δὲ ἐπὶ τὴν εἰδικωτέραν φυσικῆς θεωρίαν μεταβῶμεν.
(φ. 34 v -62 r ) «Φυσικῆς Μέρος δεύτερον, ἤτοι Φυσικῆς κατ’ εἶδος. Περὶ
Οὐρανοῦ» (§ σο΄-υμζ΄]). Ἀρχ. Ἡ τῶν οὐρανίων σωμάτων ἀκριβὴς θεωρία. Τέλ.
ἐπὶ τὴν τῆς γῆς, καὶ τῶν ἐν αὐτῇ σωμάτων κάτειμεν θεωρίαν.
(φ. 62 r -104 v ) «Τῶν τῆς φυσικῆς φιλοσοφίας εἰσηγήσεων τοῦ κατ’ εἶδος
μέρους, τμῆμα β ον . Περὶ γῆς καὶ τῶν ἐν αὐτῇ σωμάτων» (§ υμη΄-χϞδ΄). Ἀρχ.
Ἔστω δὴ πρῶτον περὶ στοιχείων ἡμῶν ὁ λόγος. Τέλ. Ἀλλὰ τούτων ἡ
ἀκριβεστέρα σκέψις τῆς προταθείσης ἐπιτομῆς τοὺς ὅρους ὑπεράλεται.
(φ. 105 r -129 v ) «Τῆς περὶ ἀνθρώπου Διδασκαλίας» (§χϞε΄-ωϞγ΄). Ἀρχ. Ἰτέον
ἄρα ἐπὶ τὴν τιμιωτάτην διδασκαλίαν τὴν περὶ ἀνθρώπου. Τέλ. (κολ.) ἡ
Δευτέρα γάρ ἐστιν ἡ μετὰ τῶν ἄλλων, καὶ μάλιστα ἢν ἄγαθὸς και [πεπαιδ.
Σὲ πολλὰ φύλλα «αὐτιά» σημειώσεων ποὺ προεξέχουν τῶν φύλλων.

Ευγένιος Βούλγαρης

Γεράσιμος Βλάχος, Ρητορική. – Βικέντιος Δαμοδός , Ρητορική.

1. (σ. 1-22) ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΒΛΑΧΟΣ, «Διδασκαλία περὶ τοῦ ἀκραιφνοῦς τρόπου τοῦ
διδάσκειν τὸ θεῖον καὶ ἱερὸν εὐαγγέλιον, ἐκδοθεῖσα παρὰ Γερασίμου
Βλάχου τοῦ Κρητός». Ἀρχ. Προοίμιον ἐν εἴδει χρείας. Πορευθέντες εἰς
τὸν κόσμον ἅπαντα κηρύξατε τὸ εὐαγγέλιόν μου πάσῃ τῇ κτίσῃ. Τέλ.
ἡδοναῖς τισὶ καὶ εὐφροσύναις ἐνέτυχε, τὴν δὲ τούτων αἰτίαν ἐν ἄλλοις
δηλώσωμεν. Ἀκολουθεῖ ἁπλοϊκὸ σχῆμα ἐν εἴδει σχεδιαγράμματος: τῶν
καθ’ ὕπνους φαινομένων. α ον ἐνύπνιον. β ον φάντασμα. γ ον χρηματισμός.
δ ον ὅραμα. ε ον ὄνειρος. – Προηγεῖται τοῦ κειμένου προσφώνηση πρὸς τὸν
Βησσαρίωνα Μακρῆ, βάσει τῆς ὁποίας τεκμαίρεται ὅτι ἡ «Διδασκαλία
ἐκπονήθηκε κατ’ αἴτησιν τοῦ τελευταίου». Ἐπιγραφή: Τῷ
σεβασμιωτάτῳ ἐν πνευματικοῖς πατράσι καὶ λογιωτάτῳ ἐν Διδασκάλοις
κ(υρί)ῳ Βησ-σαρίωνι Μακρῇ, τῷ τῶν Ἰωαννίνων βλαστήματι καὶ
Διδασκάλῳ, Γεράσιμος Βλάχος κοινός, τῶν ἐπιστημῶν διδάσκαλος,
κήρυξ τοῦ ἱεροῦ εὐαγγελίου, καὶ καθηγούμενος τοῦ ἐν Κερκύρᾳ

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΚΟΖΑΝΗΣ

 106 

σεβασμίου μοναστη-ρίου, τῆς ὑπεραγίας Θ(εοτό)κου Παλαιοπόλεως,
εὔχομαι εὖ διάγειν καθεκάτερον τὸν ἄνθρωπον. Ἀρχ. Ζητήσας παρὰ τῆς
ἡμετέρας εὐτελείας, σεβασμιώτατε, τὸν τρόπον τοῦ διδάσκειν τὸ θεῖον
καὶ ἱερὸν εὐαγγέλιον. Τέλ. καὶ διὰ γραμμάτων ἀποδοῦναι τὰς ἀμοιβάς.
Ἔῤῥωσο. –Ἔκδ. Κ. Δυοβουνιώτης, «Γερασίμου Βλάχου τοῦ Κρητός –
Διδασκαλία περὶ τοῦ ἀκραιφνοῦς τρόπου τοῦ διδάσκειν τὸ θεῖον καὶ
ἱερὸν εὐαγ-γέλιον», Ἐκκλησία 16 (1938) 163-165 (μερικὴ ἔκδ.)· Κ.
Κούρκουλας, Ἡ ἀνέκδοτος Ὁμιλητικὴ τοῦ Γερασίμου Βλάχου, Ἀθήνα
1958 (πλήρης ἔκδ.). Σχετικὰ μὲ τὸ ἔργο τοῦ Βλάχου βλ. Γ. Σπυριδάκης,
«Γεράσιμος Βλάχος», Ἐπετηρὶς τοῦ Μεσαιωνικοῦ Ἀρχείου 2 (1940) 70-
106: 258 188 (ΤΑ 31) 86 κ.ἑ.· Β. Τατάκης, Γεράσιμος Βλάχος ὁ Κρής
(1605/7-1685). Φιλόσοφος, Θεολόγος, Φιλόλογος, Βενετία 1973, σ. 44·
Βασιλικὴ Μπόμπου-Σταμάτη, «Παρατηρήσεις στὰ χειρόγραφα τῶν
ἔργων τοῦ Γερασίμου Βλάχου», Ἑλληνικὰ 28 (1975) 375-393: 387-389·
Χατζοπούλου, Κατάλογος χειρογράφων Μπενάκη, σ. 257-258. Γιὰ ἄλλα
χειρόγραφα βλ. https://archivesetmanuscrits.bnf.fr/ark:/12148/cc4290c/ca
112 .
1. (σ. 25-177) ΒΙΚΕΝΤΙΟΣ ΔΑΜΟΔΟΣ, «Ἐγχειρίδιον ῥητορικῆς, ἤτοι μέθοδος, καὶ
διδασκαλία, καὶ τρόπος τοῦ συνθέτειν τὰς διδαχάς» (24 κεφ.). Ἀρχ. Τὸ
πρῶτον, ὁποῦ πρέπει νὰ εἶναι εἰς εἴδησιν ἐκείνου, ὁποῦ θέλει νὰ κάμῃ
τὸ ἔργον τοῦ ἱεροκήρυκα. Τέλ. ἐκ τῶν ὁποίων οἱ ἔξω ῥήτορες ἐδύνοντο
νὰ συνθέσουν σχετικὰ προοίμια. – (σ. 178-181) «Πίναξ τῶν
περιεχομένων εἰς τοὺς ἐξ ἀρχῆς ταύτης τῆς βίβλου τρόπους ὑπὲρ τῶν
ἱεροκηρύκων». Γιὰ τὸ ἔργο βλ. κώδ. ΔΒΚ 24. — Βασιλικὴ Μπόμπου-
Σταμάτη, Ὁ Βικέντιος Δαμοδός. Βιογραφία-Ἐργογραφία 1700-1754,
ἐκδ. ΜΙΕΤ, Ἀθήνα, 1998, σ. 147-148
2. (σ. 183-227) ΒΙΚΕΝΤΙΟΣ ΔΑΜΟΔΟΣ, «Μέθοδος σύντομος πρακτικὴ περὶ
ῥητορικῆς τῶν ἱερῶν λόγων τοῦ δημηγορικοῦ, καὶ ἐπιδεικτικοῦ γένους,
πρὸς τὸν εὐλαβέστατον καὶ λογιώταταν ἐν ἱερεῦσι Πέτρον Μάνεσιν
Κερκυραῖον παρὰ Βικεντίου τοῦ Δαμῳδοῦ τοῦ ἐκ τῆς νήσου
Κεφαληνίας». Ἀρχ. Περὶ τοῦ δημηγορικοῦ λόγου, καὶ περὶ διδαχῆς.
Ὅλη ἡ δυσκολία ὁποῦ δοκιμάζεις, λογιώτατε δέσποτα, εἰς τὴν σύνθεσιν
τοῦ ῥητορικοῦ λόγου. Τέλ. Καὶ ταῦτα περὶ τῆς πραγματείας ταύτης
κατὰ συντομίαν γενομένης. Τέλος· τῷ Θεῷ δ’ ἔστω δόξα. — Βασιλικὴ
Μπόμπου-Σταμάτη, Ὁ Βικέντιος Δαμοδός. Βιογραφία-Ἐργογραφία
1700-1754, ἐκδ. ΜΙΕΤ, Ἀθήνα, 1998, σ. 147-148.

Βλάχος, Γεράσιμος ο Κρής, 1605 ή 7-1685

Νεμέσιος Έμεσης

(φ. 1 r -116 r ): Νεμεσίου Ἐπισκόπου Ἐμέσης, περὶ φύσεως ἀνθρώπου Τέλος.
Ἔκδ. M. Morani, Nemesii Emeseni de natura hominis [Bibliotheca
scriptorium Graecorum et Romanorum Teubneriana (BT) Leipzig: Teubner,
1987]: 1-136.

Νεμέσιος , Επίσκοπος Εμέσης της Φοινίκης, (4ος/5ος αι.)

Ηρωδιανός, Της μετά Μάρκον βασιλείας ιστορία.

1. (σ. 1-217) Τίτλος (φ. 1 r ): «Ἡρωδιανοῦ τῆς μετὰ Μάρκον βασιλείας
ἱστοριῶν». – (σ. 1-39) Βιβλίο α΄. Ἀρχ. Οἱ πλεῖστοι τῶν περὶ συγκομιδὴν
ἱστορίας ἀσχοληθέντων. – (σ. 40-75) Βιβλίο β΄. – (σ. 76-108) Βιβλίο γ΄. –
(σ. 108-135) Βιβλίο δ΄. – (σ. 136-154) Βιβλίο ε΄. – (σ. 155-173) Βιβλίο
ϛ΄. – (σ. 174-199) Βιβλίο ζ΄ . – (σ. 200-217) Βιβλίο η΄. Ἔκδ. K.
Stavenhagen, Herodiani ab excessu divi Marci libri octo, ἐκδ. Teubner,

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΚΟΖΑΝΗΣ

 124 

Λειψία 1922 (ἀνατύπ. 1967). Κάποιες ἐλάχιστες παρασελίδιες
σημειώσεις ἀπὸ μτγν. χέρι.
2. (σ. 219-221) Ἐξήγης περὶ συμβόλων καὶ ἀντικειμένων ἀπὸ τὴν Παλαιὰ
Διαθήκη. Ἀρχ. Αἱ πτέρυγες τῶν ἀγγέλων, τὸ ὕψος δηλοῦσι τῆς αὐτῶν
φύσεως. Τέλ. Διὰ τοῦτο λέγει ὁ προφήτης ἀνατελεῖ ὄνομα αὐτῷ.
3. (σ. 222-223) «Ἐξήγησις τῶν τῆς βιβλογενεσίας ὀνομάτων». Ἀρχ.
Πληγωμένος ἦτον ὁ ἄνθρωπος ἀπὸ τὸν διάβολον τὸν ἄνθρωπόλεθρον
ὄφιν. Τέλ. Καὶ γὰρ τὸ Μαρίας ὄνομα κυρία τῆς θαλάσσης ἑρμηνεύεται.
4. (224 καὶ ἔσω ὀπίσθιο κάλυμμα) «Ἐκ τῶν τοῦ Σολομ[ῶντος] παροιμιῶν».
Ἀρχ. Ὥσπερ ἐνώπιον χρυσοῦν ἐν ῥινὶ ὑός. Τέλ. Μακρόθυμος ἀνὴρ
πολὺς ἐν φρονήσει.

Ηρωδιανός

Λουκιανός με διάστιχη ερμηνεία.

(φ. 1r-27v, σ. 1-54) «Λουκιανοῦ τοῦ Σαμοσατέως, Περὶ τοῦ μὴ ῥαδίως πιστεύειν τῇ διαβολῇ», μὲ (ἀνώνυμες) διάστιχες ἑρμηνευτικὲς σημειώσεις (γλῶσσες). Ἔκδ. A. M. Harmon, Lucian, vol. 1, Cambridge, Mass.: Harvard University Press, 1913 (ἀνατ. 1961), σ. 360-392. Ἀρχ. Δεινόν γε ἡ ἄγνοια καὶ πολλῶν κακῶν ἀνθρώποις αἰτία. Τέλ. ὡς ἂν πεφωτισμένων τῶν πραγμάτων ὑπὸ τῆς ἀληθείας.

Λουκιανός

Θεόφιλος Κορυδαλλέας, Υπόμνημα στο Φυσική ἀκρόασις του Αριστοτέλη.

(φ. 1r) Τίτλος: «Τοῦ σοφωτάτου καὶ λογιωτάτου Θεοδοσίου τοῦ Κορυδαλλέως, νῦν δὲ χρηματίσαντος μητροπολίτου Ναυπάκτου καὶ Ἄρτης». – (φ. 1r-399v) Ὑπόμνημα σὲ 8 βιβλία. Ἀρχ. [«Εἰς φιλοσοφίαν Προδιοίκησις. Ὁποῖον τῆς φιλοσοφίας ἀξίωμα»]. Τῶν ὅσων θηράσιμα τοῖς ἀνθρώποις πέφυκε καλὰ ἐν τῷ μετὰ σώματος βίῳ. – Ἔκδ. Βενετία 1779. Διάσπαρτα κάποια λίγα παρασελίδια σχόλια.

Κορυδαλλεύς, Θεόφιλος, 1570-1646

Νομοκανών <Μανουήλ Μαλαξού >

(φ. 6r-17r) «Πίναξ ἀκριβὴς σὺν θεῷ τοῦ παρόντος νομίμου». Κεφ. α΄-σος΄.
1. (φ. 17r-29v) «Νομοκάνονας πάνυ πλουσιώτατων [!] ἐκλελεγμένον ὑπὸ πολλῶν θεοφόρων πατέρων». Συνεχίζουν τὰ περιεχόμενα. Κεφ. σοζ´-χϞδ´.
2. (φ. 29v-359r) Τίτλος: «Περὶ κριτοῦ ἤτοι ἀρχιερέως τοῦ εἶναι πρὸς πάντας συμπαθής, καὶ νὰ μὴν πιστεύῃ λόγους χωρὶς νὰ ἐξετάζῃ. Τοῦ Ματθαίου. Κεφ. α´». Ἀρχ. Πρέπει τὸν κριτὴν τοὐτέστι τὸν ἀρχιερέα. Τέλ. τοῦ Χρυσοστόμου ἐκ τοῦ λόγου τῆς κοιμήσεως αὐτοῦ. Ἀκούσατε οἱ τοῖς αἱρετικοῖς συνεσθίον<τες> … καὶ οὐδόλως ἐπιτρέπομεν. – Ἔκδ. Δ. Γκίνης – Ν. Πανταζόπουλος, Νομοκάνων Μανουὴλ νοταρίου τοῦ Μαλαξοῦ τοῦ ἐκ Ναυπλίου τῆς Πελοποννήσου μετενεχθεὶς εἰς λέξιν ἁπλῆν διὰ τὴν τῶν πολλῶν ὠφέλειαν, [Νόμος, Επιστ. Επετ. Σχ. ΝΟΕ 1 (1982)], Θεσσαλονίκη 1985· ἐπίσης στὸ ἴδιο, σ. 13.

Μανουήλ Μαλαξού

Ανθολόγιο Πατερικών Σχολιαστών («κατενές ») Στο ψαλτήριο.

(σ. ζ΄-ια΄) [Ἦν δὲ] ὁ πόνος τὸ δικαιοσύνην ἀσκεῖν...(= Ψαλμ. 72,ἑρμηνεία Ἀθανασίου Ἀλεξανδρείας, PG 27, 329C) – (σ. ια΄-κβ΄) ἑρμηνευτικὰ σχόλια στὸν Ψαλμ. 73 – (σ. κβ΄-κη΄) ἑρμηνευτικὰ σχόλια στὸν Ψαλμ. 74 – (σ. κη΄-λε΄) ἑρμηνευτικὰ σχόλια στὸν Ψαλμ. 75 – (σ. λε΄-μζ΄) ἑρμηνευτικὰ σχόλια στὸν Ψαλμ. 76 – (σ. μζ΄-πγ΄) ἑρμηνευτικὰ σχόλια στὸν Ψαλμ. 77 – (σ. πδ΄-πθ΄) ἑρμηνευτικὰ σχόλια στὸν Ψαλμ. 78 – (σ. πθ΄-ρ΄) ἑρμηνευτικὰ σχόλια στὸν Ψαλμ. 79 – (σ. ρ΄-ρη΄) ἑρμηνευτικὰ σχόλια στὸν Ψαλμ. 80 – (σ. ρη΄-ριγ΄) ἑρμηνευτικὰ σχόλια στὸν Ψαλμ. 81– (σ. ριγ΄-ριθ΄) ἑρμηνευτικὰ σχόλια στὸν Ψαλμ. 82– (σ. ρκ΄-ρκς΄) ἑρμηνευτικὰ σχόλια στὸν Ψαλμ. 83– (σ. ρκς΄-ρλγ΄) ἑρμηνευτικὰ σχόλια στὸν Ψαλμ. 84 – (σ. ρλγ΄-ρλθ΄) ἑρμηνευτικὰ σχόλια στὸν Ψαλμ. 85 – (σ. ρμ΄-ρμδ΄) ἑρμηνευτικὰ σχόλια στὸν Ψαλμ. 86 – (σ. ρμδ΄-ρνα΄) ἑρμηνευτικὰ σχόλια στὸν Ψαλμ. 87 – (σ. ρνβ΄-ροβ΄) ἑρμηνευτικὰ σχόλια στὸν Ψαλμ. 88 – (σ. ροβ΄-ρπβ΄) ἑρμηνευτικὰ σχόλια στὸν Ψαλμ. 89 – (σ. ρπβ΄-ρϞα΄) ἑρμηνευτικὰ σχόλια στὸν Ψαλμ. 90 – (σ. ρϞβ΄-ρϞζ΄) ἑρμηνευτικὰ σχόλια στὸν Ψαλμ. 91 – (σ. ρϞζ΄-σβ΄) ἑρμηνευτικὰ σχόλια στὸν Ψαλμ. 92 – (σ. σβ΄-σια΄) ἑρμηνευτικὰ σχόλια στὸν Ψαλμ. 93 – (σ. σια΄-σιη΄) ἑρμηνευτικὰ σχόλια στὸν Ψαλμ. 94 – (σ. σιη΄-σκε΄) ἑρμηνευτικὰ σχόλια στὸν Ψαλμ. 95 – (σ. σκε΄-σλα΄) ἑρμηνευτικὰ σχόλια στὸν Ψαλμ. 96 – (σ. σλα΄-σλε΄) ἑρμηνευτικὰ σχόλια στὸν Ψαλμ. 97 – (σ. σλε΄-σμβ΄) ἑρμηνευτικὰ σχόλια στὸν Ψαλμ. ἑρμηνευτικὰ σχόλια στὸν 98 – (σ. σμβ΄-σμγ΄) ἑρμηνευτικὰ σχόλια στὸν Ψαλμ. 99 – (σ. σμγ΄-σν΄) ἑρμηνευτικὰ σχόλια στὸν Ψαλμ. 100 – (σ. σν΄-σξα΄) ἑρμηνευτικὰ σχόλια στὸν Ψαλμ. 101 – (σ. σξα΄-σο΄) ἑρμηνευτικὰ σχόλια στὸν Ψαλμ. 102 – (σ. σο΄-τβ΄) ἑρμηνευτικὰ σχόλια στὸν Ψαλμ. 103 – (σ. τβ΄-τκβ΄) ἑρμηνευτικὰ σχόλια στὸν Ψαλμ. 104 – (σ. τκβ΄-τλθ΄) ἑρμηνευτικὰ σχόλια στὸν Ψαλμ. 105 – (σ. τλθ΄-τνζ΄) ἑρμηνευτικὰ σχόλια στὸν Ψαλμ. 106 – (σ. τνη΄-τξα΄) ἑρμηνευτικὰ σχόλια στὸν Ψαλμ. 107 – (σ. τξα΄-τοδ΄) ἑρμηνευτικὰ σχόλια στὸν Ψαλμ. 108 – (σ. τοδ΄-τοε΄). ἑρμηνευτικὰ σχόλια στὸν Ψαλμ. 109 Τέλ.(σ. τοε´) τοῦτο καὶ ἔφη οὐκ ἐκβάλλων τὸ εἶναι υἱὸν Δα(υὶ)δ τὸν Χ(ριστὸ)ν, ἀλλὰ τῷ ὁμολογουμένως.

Φώτιος Κωνσταντινουπόλεως

(φ. 1r-189v) Τίτλος «Τὰ Ἀμφιλόχια, ἢ λόγων ἱερῶν καὶ ζητημάτων ἱερολογία, πρὸς Ἀμφιλόχιον τὸν ὁσιώτατον Μ(ητ)ροπολίτην Κυζίκου, ἐν τῷ καιρῷ τῶν πειρασμῶν ζητημάτων διαφόρων εἰς ἀριθμὸν τριακοσίων συντεινόντων ἐπίλυσιν αἰτησάμενον». Τέλ. (κολ.) οὐδὲ τοῖς τῶν θηραμάτων ἴχνεσιν. (= Ἀμφιλόχια 80, 249, – Ἔκδ. L. G. Westerink, Photii patriarchae Constantinopolitani Epistulae et Amphilochia, τ. V, [Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana (BT) Λειψία 1986, σ. 119.

Φώτιος Α΄, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, π. 820-891 ή 897

Αποτελέσματα 11 έως 20 από 105

  • Αποτελέσματα

  • 105

  • No. narrower terms

  • 0