Χειρόγραφα

Ταξονομία

Κώδικας

Σημείωση περιεχομένου

Σημείωση(εις) πηγής

Display note(s)

Ιεραρχημένοι όροι

Χειρόγραφα

Equivalent terms

Χειρόγραφα

Σχετικοί όροι

Χειρόγραφα

105 Αρχειακή περιγραφή results for Χειρόγραφα

105 results directly related Exclude narrower terms

Ευγένιος Βούλγαρης , Φυσική Βουκερέρ.

(φ. 1v-134v) Μετάφραση τοῦ Βούλγαρη στὸ ἔργο τοῦ J. F. Wucherer, Delineatio physicae in usum auditorium publicae luci exposita, Ἰένα 1720. – Ἀνέκδοτο. Γιὰ τὸ ἔργο καὶ τὰ σωζόμενα χειρόγραφα βλ. Stiernon, «Eugène Boulgaris», σ. 781. Πβ. καὶ κώδ, ΔΒΚ 48.
(φ. 1r) Τίτλος: «ΦΥΣΙΚΗ ΙΩΑΝΝΟΥ ΦΡΙΔΕΡΙΚΟΥ Βουκερέρ. Εἰσηγήσεων τῆς Φυσιολογίας μέρος τὸ κατὰ γένος. Ἀντιγραφὲν κατὰ τὸ σωτήριον ἔτος ͵αψϞϛ΄».
(φ. 1v-37v) «Φυσικὴ Ἰωάννου Φριδερίκου Βουκερέρ» (§ α΄-σξθ΄). Ἀρχ. Τὰς περὶ τῶν φυσικῶν πραγμάτων εἰσηγήσεις ἥκω σοι προτιθέμενος τῷ ἀναγνώστῃ. Τέλ. ἤδη δὲ ἐπὶ τὴν εἰδικωτέραν φυσικῆς θεωρίαν μεταβῶμεν.
(φ. 38r-68v) «Φυσικῆς Μέρος δεύτερον, ἤτοι Φυσικῆς κατ’ εἶδος. – Περὶ Οὐρανοῦ» (§ σο΄-υμϛ΄ [τὸ κείμενο τῆς § υμζ΄ παρατίθεται, παραλείπεται ὅμως ἡ ἀριθμητικὴ ἔνδειξη]). Ἀρχ. Ἡ τῶν οὐρανίων σωμάτων ἀκριβὴς θεωρία. Τέλ. ἐπὶ τὴν τῆς γῆς καὶ τῶν ἐν αὐτῇ σωμάτων κάτειμεν θεωρίαν.
(φ. 69r-106v) «Τῶν τῆς φυσικῆς φιλοσοφίας εἰσηγήσεων τοῦ κατ’ εἶδος μέρους Τμῆμα Β΄. – Περὶ γῆς καὶ τῶν ἐν αὐτῇ σωμάτων» (§ υμη΄-χϞδ΄). Ἀρχ. Ἔστω δὴ πρῶτον περὶ στοιχείων ἡμῶν ὁ λόγος. Τέλ. ἀλλὰ τούτων ἡ ἀκριβεστέρα σκέψις τῆς προταθείσης ἐπιτομῆς τοὺς ὅρους ὑπεράλλεται.
(φ. 107r-127v) «Περὶ Ἀνθρώπου» (§χϞε΄-Ϡα΄). Ἀρχ. Ἰτέον ἄρα ἐπὶ τὴν τιμιωτάτην διδασκαλίαν τὴν περὶ ἀνθρώπου. Τέλ. τῷ τὰ πάντα παραγεγονότι, καὶ συνέχοντι, καὶ πανσόφως διοικοῦντι. Μετὰ τὸ πέρας τοῦ κειμένου τὸ ἀκόλουθο ἐπίγραμμα:
Θεὸν προβάλλει εἴς τε ἀρχήν, καὶ τέλος
ὅρον φυλάττων, εὐσεβέστατον πάνυ.
Θάρσει ἐλαύνων, ὀτρύνων φιλεργάτα,
ἴων λιπαραῖς ὁρμῇσι, σαωτέρας
(φ. 128r-134v) «Πίναξ τῶν παραγράφων» (οἱ ἐπιμέρους τίτλοι ἀλφαβητικά). Μετὰ τὸ πέρας τοῦ κειμένου: Δότω συγγνώμην τῆς γραφῆς μοι ἐν βίᾳ.

Ευγένιος Βούλγαρης

Ευαγγελιστάριον με Εκφωνητικά Σημάδια .

Εὐαγγελικὲς περικοπὲς ἀπὸ τὴν Κυριακὴ τοῦ Πάσχα μέχρι καὶ τὴ Μ. Ἑβδομάδα Τίτλος «Ἐυαγγέλιον σὺν θ(ε)ῷ τὸ τὸν (!) καθημερὶνο(ν) τοῦ ὅλου χρόνου».– (φ. 1r-34r) Ἰω. – (φ. 35r-66r) «Τῆ β´ μετ(ὰ) τὴν Ν Ἐυαγγέλι(α) τoῦ ὕφου(ς) κατ(ὰ) ματθ(αῖον)». – (φ. 67r-89v) «Εὐαγγέλια κατὰ Μάρκον» (χρυσογραφία) Μάρκ. Χάσμα μετὰ τὸ φ. 84v τὸ κείμενο φθάνει μέχρι τὸ Μάρκ. η´ 25 ἐπέθηκε τὰς χεῖρας ἐπὶ [τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ. – (φ. 85r) ἀκέφ. ἀπὸ Ματθ. κα´ 25 τὸ βάπτισ]μα Ἰωάννου πόθεν ἦν – (φ. 90r) «Τῆ Β τοῦ Νέου ἔτους ἀρχ(ὴ) τῆς ἣνδίκτου (!)» (χρυσογραφία) – (φ. 90r-166v) Λουκ. Χάσμα μετὰ τὸ φ. 120v, τὸ κείμενο φθάνει ἕως τὸ Σάβ. τῆς η´ ἑβδομάδος, καὶ σπαράσσει αὐτὸν μετὰ ἀφροῦ καὶ μό[γις (Λουκ. θ΄ 39) – φ. 121r Κυρ. η´ κολ. ἐξελθὼν,] ἐκβαλὼν δύο δηνάρια (Λουκ. ι´ 35). – (φ. 167r-203v) Σάββ. α΄ νηστειῶν μέχρι Μ. Σάββ. (Ἑσπερινὸς) Χάσμα μετὰ τὸ φ. 189v, τὸ κείμενο φθάνει ἕως τὸ Ἰωάν. ιβ´ 35 (Μ. Τετάρτης εἰς τὸν Ὄρθρον) καὶ ὁ περιπατῶν ἐν τῇ σκοτίᾳ οὐκ οἶ[δεν ποῦ ὑπάγει. – φ. 190r Μ. Πέμπτης εἰς τὸν Ὄρθρον, Λουκ. κβ΄ 1 39, ἄτιτλο, ἀλλὰ παραδίδεται ὡς κατὰ Ματθαῖον (Gregory, I, 344-363).

Ευαγγελιστάριον

(φ. 1r-114r) Εὐαγγελικὲς περικοπὲς ἀπὸ τὴν Κυριακὴ τοῦ Πάσχα μέχρι καὶ τὴ Μ. Ἑβδομάδα (μὲ σημαντικὰ κενά, λόγῳ ἀπώλειας φύλλων). – (φ. 1r-10v) Ἰω. μέχρι καὶ Κυρ. Μυροφόρων (κολ. ἕως καὶ Ἰω. ις´ 1, καὶ Μαρία ἡ τοῦ Ἰακώβου καὶ Σαλώμη ἠγόρα[σαν ἀρώματα] Στὸ Σάββ. τῆς β´ ἑβδομ. παρατίθεται μόνο ὁ τίτλος, ἐνῶ ὁ χῶρος τῆς περικοπῆς παρέμεινε κενός, ἀλλὰ συμπληρώνεται στὸ ἑπόμενο φύλλο (φ. 10r-v). – (φ. 11r-28v) Ἰω. ἀπὸ Κυρ. Σαμαρείτιδος (ἀκέφ. πόθεν οὖν ἔχεις τὸ ὕδωρ τὸ ζῶν; Ἰω. δ´ 11.) μέχρι καὶ Κυρ. Πεντηκοστῆς. – (φ. 28v) Σημείωμα ἀνορθόγραφο ἀπὸ τὸν γραφέα ἐπληρώθει σὺν θ(ε)ῶ Ἰωάνις εὐαγγελησάμενος ἀπὸ τὸ πάσχα ἕως τὴν πενικοστίν. – (φ. 29r-114r). – (φ. 29r-47v) Ματθ. μέχρι Σάβ. κς´ (κολ. ἀπεκρίθησαν δὲ αἱ φρόνιμοι [λέγουσαι]·Ματθ. κε´ 9) ἡ σειρὰ τῶν φύλλων ἔχει διαταραχθεῖ·σὲ πολλὰ σημεῖα· συνεχίζει τὸ κείμενο κανονικὰ στὸ φ. 114r κ. ἑξ. – Συνέχεια ἀπὸ τὸ φ. 121v (φ. 48r-59v) Λουκ. ἀκέφ. ἀπὸ Κυρ. ς´ Λουκ. ὅτι δαιμόνια πολλὰ εἰσῆλθεν εἰς αὐτόν· (Λουκ. η´ 30) – (φ. 59v-74v) μέχρι καὶ Κυρ. Βαΐων. – (φ. 74v-98v) Μ. Ἑβδομάδος. – (φ. 98v-113v) Ἁγ. Παθῶν. κολ. μέχρι Εὐαγγέλιον. ζ´ καὶ πολλὰ σώματα τῶν κεκοιμημένων ἁγίων ἠγέρθη καὶ ἐ[ξελθόντες (Ματθ. κζ´ 52) συνεχίζει τὸ κείμενο κανονικὰ στὸ φ. 122r – Συνέχεια ἀπὸ τὸ φ. 47v: (φ. 114r) <Σάββ. ιζ´ Ματθ.> ἀκέφ. ἀπεκρίθησαν δὲ αἱ φρόνιμοι] λέγουσαι· μήποτε οὐκ ἀρκέσῃ ἡμῖν καὶ ὑμῖν (Ματθ. κε´ 9-13) – (φ. 114r-121v) Λουκ. μέχρι Κυρ. ς΄ Λούκ κολ. Τί σοί ἐστιν ὄνομα; ὁ δὲ εἶπε· Λεγεών (Λουκ. η΄ 30) – συνεχίζει τὸ κείμενο κανονικὰ στὸ φ. 48r κ. ἑξ. – Συνέχεια ἀπὸ τὸ φ. 113v (φ. 122r-136r) ἀπὸ Ἁγ. Παθῶν. Εὐαγγέλιον ζ´ ἀκέφ. ἠγέρθη καὶ ἐ]ξελθόντες ἐκ τῶν μνημείων (Ματθ. κζ´ 52) μέχρι καὶ Μ. Σάβ (Ἑσπερινὸς) (Gregory, I, 344-363).

Ευαγγελιστάριον

Ευαγγελικές περικοπές από την Κυριακή του Πάσχα μέχρι και
τη Μ. Εβδομάδα – (φ. 2 r -25 r ) Ἰω. – (φ. 26 v -34 r ) Ματθ. – (φ. 34 r -49 v )
Λουκ. – (φ. 49 v -67 v ) Σάββ. (πρό) Τελ. Φαρ. μέχρι καὶ Κυρ.
Πεντηκοστῆς. – Χάσμα μετὰ τὸ φ. 64 v , τὸ κείμενο φθάνει ἕως Ματθ. ιζ΄
17 Ὦ γενεὰ ἄπιστος καὶ [διεστραμμένη – (φ. 68 r -81 r ) Δευτέρα Ἁγ.
Πνεύματος μέχρι καὶ τὴν Παρασκευὴ α´ νηστειῶν, μετὰ τὴν ὁποία
παρατίθεται καὶ ἡ περικοπὴ τῆς ἑορτῆς τῶν Τεσσαράκοντα Μαρτύρων
(9ης Μαρτίου). – (φ. 82 r -92 v ) Σάββ. α´ νηστειῶν μέχρι καὶ Κυρ. Βαΐων.
– (φ. 92 v -144 v ) Μ. Ἑβδομάδος. – (φ. 114 v -132 v ) Ἁγ. Παθῶν. (Gregory, I,
344-363).

Ερμογένης

(φ. 1 r -27 v ): Περὶ στάσεων. H. Rabe, Hermogenis opera, Leipzig: Teubner,
1913 (repr. 1969): 28-92.
(φ. 27 v -77 v ): Περὶ εὐρέσεως. H. Rabe, Hermogenis opera, Leipzig: Teubner,
1913 (repr. 1969): 93-212.
(φ. 78 r -166 r ): Περὶ ἰδεῶν λόγου. H. Rabe, Hermogenis opera, Leipzig:
Teubner, 1913 (repr. 1969): 213-413.
(φ. 167 r -181 r ): Περὶ μεθόδου δεινότητος. H. Rabe, Hermogenis opera, Leipzig:
Teubner, 1913 (repr. 1969): 414-456. Τέλος τῆς δεινότητος μεθόδου.

Ερμογένης, 2ος αι. μ.Χ.

Εξηγήσεις του Κορνηλίου.

1. (φ. 1r-31r) Κορνηλίου Νέπωτος, Βίοι τῶν ἐξόχων αὐτοκρατόρων ἡγεμόνων Τίτλος (φ. 1r) «Ἐξηγήσεις τοῦ Κορνηλίου»– (φ. 1r-v) Προοίμιον (Το)ῦ Κορνηλίου τοῦ Νεπώτου βίοι τῶν ἐξόχων αὐτοκρατόρων, ἡγεμόνων, στρατηγῶν, Ὑπόθεσις τοῦ προοιμίου, περιέχει πῶς δὲν φαίνονται τὰ ἴδια πράγματα εἰς <ὅ>λους τίμια καὶ αἰσχρά· καὶ οὐδένα βλάπτει αὐτο, ἐὰν εἰς τοὺς ἕλληνας εἰ ἐπαινετέα ἄγονται, ἤγουν ἐπαινοῦνται, ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα εἰς τοὺς Ῥωμαίους φαίνονται ἀπρεπῆ·καὶ ταπεινὰ ποταπά – (φ. 1v-9r) Μιλτιάδης – (φ. 9r-12v) Θεμιστοκλῆς – (φ. 12v-13v) Ἀριστείδης – (φ. 14r-16r) Παυσανίας – (φ. 16r-17v) <Κίμων> – (φ. 17v-19v) Λύσανδρος – (φ. 19v-26r) 7. Ἀλκιβιάδης – (φ. 26v-28v) Θρασύβουλος – (φ. 28v-31r) Κόνων – (φ. 31r) Δίων (μόνο ὁ τίτλος, χωρὶς κείμενο).
2. (φ. 33r-40v) Ἐξήγησις (χ1) τῆς Xρηστομαθίας:- (χ2):~ τοῦ διδασκάλου ὡραίου | ρωμαίου; Πέτρου Μιλλέρου τοῦ γυμνασίου τοῦ ἐν ἀλεύσις σχολάρχου χρηστομάθεια λατινικὴ εἰς τὸ εὐρυθμίζον τόσον τὸν νοῦν, ὅσον καὶ τὴν ψυχὴν τῆς παιδικῆς ἡλικίας προσηρμοσμένη, ἔκδοσις βα πλέον διορθωμένη καὶ αὐξημένη, σὺν τῇ προνομίᾳ ἀδείᾳ τοῦ βασιλέως τῆς πολονίας, καὶ ἡγεμόνος τῆς Σαξονίας· εἰς τὸ ἐλμστάδιον παρὰ χριστοφόρῳ φρειδερίκῳ βεϋνάνδορι· 1760. (στὴ δεξιὰ ὤα) Ἀρχ. Ἀνδράσι τοῖς λίαν σεβασμίοις … Ἰωάννης Πέτρος Μήλλερ [= Johannes Müller von Königsberg, Ἰωάννης Μύλλερ ὁ ἐπικαλούμενος Ρηγιομοντάνος].
3. (φ. 33r-40v) Ἀρχ. Κεφάλαιον ἐπιτομὴ τῆς εὐσεβείας τῆς χρ(ιστ)ιανῆς. Τέλ. (40v) καὶ εἰς τὴν οἰκίαν ἑκάτερος ἐπῆλθε χαρούμενος.
4. (φ. 40v-41v) Τίτλος (φ. 40v) «Διαλέξεις παιδικαὶ Ἰωάννης-Μιχαήλ». Ἀρχ. Ἰω: Μήπως ἔχεις τὰ κονδύλι μου καὶ τὸ καλαμάρι μου. Τέλ. τὰ ἑκτιμόρια – (φ. 41v-42r) Γουιλιέλμος·Μαγδαληνή – (φ. 42r-v) Γουιλιέλμος, Μαγδαληνή, πατήρ. – (φ. 42v-43r) 4. Πέτρος, Ἱερώνυμος – (φ. 43r-v) 5. Μαρτῖνος, Σουσάνα – (φ. 43v-44r) Μαρτῖνος, πατὴρ 6. – (φ. 44r-v) 7. μάμη, Νικόλαος, Μαγδαληνή. – (φ. 45r-v) 8. Θωμᾶς, μαρτῖνος, μέλκιορ – (φ. 45v-46r) – Λουδουβίκος, μάρκος πατὴρ – (φ. 46v) 10. Σαμουὴλ Τοβίας – (φ. 46v-47r) 11. Μάρκος, Λουδοβίκος, Κάρολος, Ἰάκωβος – (φ. 47r) 12. Κρυψίνους, βάλδεμάρκος, βουνεβάλδους – (φ. 47r-v) 13. Λουδοβίκος εὐρίκος φρυδερίκος(!) – (φ. 47v-48v) ιδ. Βερναρδος μάρκος μήτηρ.
5. (φ. 49r-50r) Τίτλος (φ. 49r) «Προσθῆκαι τῆς νέας ἐκδόσεως ἐκλεκταὶ τῆς σχολῆς τῆς παλαιᾶς νετάτης, περὶ τῆς φυλακτέας ὑγείας παραγγέλματα ῥοβέρτῳ τῶ βασιλεῖ τῆς ἀγκλίας (!) ἀφιερωμένα». Ἀρχ. Τῶν ἄγγλων βασιλεῖ ἀναγράφει ἡ σχολή. Τέλ. ἑαυτοῦ παιδὸς οὕτως ἐπιτιμητικὸς καὶ παιδευτὴς τῶν κατωτέρων.

Κορνήλιος Νέπως

Ενστάσεις της επιτροπής στεγάσεως

Περιλαμβάνονται διάφορες χειρόγραφες και δακτυλογραφημένες επιστολές, αιτήσεις αντιρρήσεων, συμφωνητικά, ιατρικές γνωματεύσεις και δηλώσεις, σχετικά με ενστάσεις της επιτροπής στεγάσεως, των ετών 1945-1946.

Δωρόθεος, εξήγηση στον περί βασιλείας λόγο Συνέσιου .

(φ. 1r-50 «Δωροθέου Ἐξήγησις εἰς τὸν περὶ βασιλείας λόγον Συνεσίου πρὸς τὸν Αὐτοκράτορα Ἀρκάδιον» (ἐρυθρογραφία) σὲ ἁπλὴ γλώσσα, Ἀρχ. (φ. 1r) Τάχα ὡς ἔοικε, καθὼς φαίνεται, ἀνίσως καὶ κανένας διδάσκαλος φιλόσοφος. Τέλ. (φ. 50r) καὶ ὁ Ὑφικράτης καὶ ὁ Περι<κλῆς> οἱ στρατηγοί […].

Δωρόθεος

Δωρόθεος Πρωίος – Ευγένιος Βούλγαρης.

1. (φ. 1 r -127 r ) Τίτλος (2 r ): «Θέματα κατ’ εἶδος. Τοῦ σοφωτάτου διδασκάλου
τῆς ἐν Κωνσταντινουπόλει σχολῆς κυρίου Δωροθέου [Πρωΐου] τοῦ ἐκ
Μιτυλήνης». Ἀρχ. Εἰς τὸ α΄ εἶδος. Ἁπλοῦν. Ὅποιος ἐπιθυμεῖ τὴν
προκοπήν του, βέβαια, ἀγαπᾷ καὶ τοὺς κόπους. – Πρὶν ἀπὸ τὸν τίτλο, ἡ
ἡμερομηνία ͵αψοε΄ ἰουνίου ε΄ [1775]. Τὸ κείμενο τῆς θεματογραφίας στὸ
φ. 1 r-v προστέθηκε μετὰ τὸ 1775, βάσει διαφορᾶς στὴ γραφή.
– Στὸ φ. 150 r-v τὸ κείμενο: «Περὶ Μετοχῶν». Ἀρχ. Δωδεκαχῶς
ἀναλύονται αἱ μετοχαί. α΄ ρηματικῶς. Τὸ κείμενο ἀνήκει πιθανῶς στὴ
θεματογραφία, λόγω συνάφειας περιεχομένου.
2. (φ. 127 v -130 v ) [ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ ;], Σχέδιο νεκρώσιμου λόγου. Τίτλος:
«Λογίδριον Νεκρώσιμον. Ε. Β.». Ἀρχ. Εἰς τὸ κοινὸν αὐτό, καὶ
ἀπαραίτητον τοῦ θανάτου συνάντημα. Τέλ. Καὶ τὸν ἐξ ἡμῶν σήμερον
μεταστάντα ἀπολαῦσαι, καὶ ὑμᾶς τυχεῖν ἐν Χριστῶ κτ. κτ. κτ.
3. (φ. 131 r -149 v ) ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ, Περὶ τῶν παλιρροιῶν (ἐπιστολιμαία
διατριβή). Τίτλος: «Τῷ θεοφιλεστάτῳ, καὶ ἐλλογιμωτάτῳ ἐπισκόπῳ
Καμπανίας κυρίῳ μοι κυρίῳ Θεοφίλῳ τίνα [!] τῶν πάλαι καὶ νῦν περὶ
τῶν παλιῤῥοιῶν φιλοσοφηθέντα ζητήσαντι. Ὁ εὐπειθεὶς καὶ ὑπήκοος
υἱὸς ἐν Χριστῷ καὶ δοῦλος Εὐγένιος ὁ Βούλγαρης». (131 r-v )
Προσφώνηση: Ἀρχ. Ἐμοὶ μὲν εἰς τὴν παροῦσαν κατάστασιν. Τέλ. Θέλω
τύχω εὐμενοῦς τοῦ ἐμοῦ Εὐρυσθέως. Κείμενο (132 r -149 v ): Ἀρχ. Τὸ
πρᾶγμα τῶν παλιῤῥοιῶν εἶναι ἕνα φαινόμενον, τὸ ὁποῖον ἀφ’ οὗ
ἄρχησαν οἱ ἄν(θρωπ)οι νὰ φιλοσοφοῦν. Τέλ. Καὶ ἡ ἀκριβεστέρα θεωρία
ἐλέγχεται. Ἅλις τῶν παλιῤῥοιῶν καὶ καταβάλλωμεν. Ἔκδ. Αἰνιάν,
Συλλογὴ ἀνεκδότων συγγραμμάτων, Ἀθήνα 1838, σ. 13-40.
Στὸ ἔσω πρόσθιο κάλυμμα:

Στίχοι καρκινικοί, καὶ λέξεις ἀντιστρέφουσαι.
» Νίψον ἀνομήματα μὴ μόναν ὄψιν.
» ἀρετᾷ παρεῖχε με χεῖρα, πατέρα.
» ὦναξ ἐν ὅσῳ, σῶσον ἐξ ἄνω.
» ἀμαθῶς ὤν, ἔχε νῷ σῷ θαμά.
» ἃ ἱερῶς ὦδε σοφὸς ἔδω σωρείᾳ.
» νοῶ νῦν ὠόν.
σός, σοφός, ἄρα.
(στὴν κάτω ὤα)
» ἱερὰ σὰ παρὰ χείλη ἥλιε χαρὰ πᾶσα ῥεῖ.

Ευγένιος Βούλγαρης

Διάφορα σχολικά κείμενα εκκλησιαστικά και θύραθεν, με διάστιχες «γλώσσες»

(φ. 1 r -16 r ) ΑΓΑΠΗΤΟΣ, ΔΙΑΚΟΝΟΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ,
Ἔκθεσις κεφαλαίων παραινετικῶν. Τίτλος:«Ἔκθεσις κεφαλαίων
παραινετικῶν σχεδιασθεῖσα παρὰ Ἀγαπητοῦ διακόνου τῆς ἁγιωτάτης
ἐκκλησίας· ὧν ἡ ἀκροστιχὶς ὧδε πῶς ἔχει· Τῷ θειοτάτῳ, καὶ σεβασμιωτάτῳ
βασιλεῖ ἡμῶν Ἰουστινιανῷ, ἀγαπητὸς ὁ ἐλάχιστος διάκονος». Τὸ κείμενο
ἔκδ. R. Riedinger, Agapetos Diakonos. Der Fürstenspiegel für Kaiser
Iustinianos [Ἑταιρεία Φίλων του Λαοῦ. Κέντρον Ἐρεύνης Βυζαντίου 4.
Athens 1995]: 24, σ. 26-76. Μετὰ τὸ κείμενο: (φ. 16 r ) Τέλος ἐκθέσεως
παραινετικῆς ἀγαπητοῦ διακόνου Ἰουστινιανοῦ τοῦ Καίσαρα, ἥτις παρ᾽
Ἕλλησι βασιλικὴ ὀνομάζεται σχέδη.
(φ. 17 r -24 v ) ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ, Περὶ τοῦ ἐνυπνίου ἤτοι βίος Λουκιανοῦ, ἔκδ. A.M.
Harmon, Lucian, vol. 3, Cambridge, Mass.: Harvard University Press, 1921
(repr. 1969): σ. 214-232.
(φ. 25 r -32 v ) ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ, Νεκρικοὶ διάλογοι Ἔκδ. Jacobitz, Luciani, τ. 1. (φ.
25 r -26 v ) Διογένους καὶ Πολυδεύκους Ἔκδ. σ. 136-138. – (φ. 26 v -27 v ) Νεκρῶν
Πλούτωνι κατὰ Μενίππου (χφ. Πλούτων, ἢ κατὰ Μενίππου) Ἔκδ. σ. 138-
139. – (27 v -28 r ) Μενίππου, Ἀμφιλόχου καὶ Τροφωνίου (28 v -29 r ) Ἑρμοῦ καὶ
Χάρωνος Ἔκδ. σ. 140-141. – (29 r -30 r ) Πλούτωνος καὶ Ἑρμοῦ (30 r -31 v ),
Τερψίωνος καὶ Πλούτωνος Ἔκδ. σ. 142-144. – (32 r -32 v ) Ζηνοφάντου καὶ
Καλλιδημίδου Ἔκδ. σ. 145-146.
(φ. 35 r -52 v ) <ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ>, Πῶς ἄν τις ὑπ᾽ ἐχθρῶν ὠφελεῖτο. ἔκδ. F.C.
Babbitt, Plutarch's moralia, vol. 2, Cambridge, Mass.: Harvard University
Press, 1928 (repr. 1962): 4-40.
(φ. 53 r -70 v ) ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ, Ὁμιλία πρὸς τοὺς νέους ὅπως ἂν ἐξ
ἑλληνικῶν ὠφελοῖντο λόγων (CPG 2867). PG 31, 564-589. Ἔκδ. Boulenger,
Saint Basile, σ. 41-61. Κείμενο μὲ διάστιχη ψυχαγωγικὴ ἑρμηνεία.
(φ. 70 v -71 r ) ΔΙΑΦΟΡΑ ΙΑΤΡΟΣΟΦΙΑ Τίτλος «Προφυλακτικὰ διὰ νὰ μὴ κάμῃ
τινὰς πέτραν». Ἀρχ. Γένια ἤτοι ρίζαις πρασῶν … Τέλ. καὶ ποτὲ δὲν θέλει
κάμῃ πέτραν φ. 71 r Τίτλος: «Ἰατρικὰ διὰ τὴν πέτραν». Ἀρχ. Βεργάουροι
λεγόμενον Τέλ. πολλὰ καλὸν διὰ τὴν πέτραν Τίτλος «εἰς πρίξιμον λαιμοῦ»
Ἀρχ. Μῆλα γλυκά. Τέλ. ἐπὶ τοῦ λαιμοῦ καὶ ἰατρεύσαι.
(φ. 73 v -82 v ) ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ, Περὶ φθόνου. PG 31, 372-385.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΚΩΔΙΚΩΝ 1-100

 95 

(φ. 82 v -93 r ) Εἰς τὸ πρόσεχε σεαυτῷ. S.Y. Rudberg, L'homélie de Basile de
Césarée sur le mot `observe-toi toi-même', Stockholm: Almqvist & Wiksell,
1962: 23-37.   
(φ. 93 r -103 r ) Τοῦ αὐτοῦ, Κατὰ {τῶν} ὀργιζομένων. PG 31, 353-372.
(φ. 103 r -119 v ) Τοῦ αὐτοῦ, Ὅτι οὐκ ἔστιν αἴτιος τῶν κακῶν ὁ Θεός. PG 31,
329-353.
(φ. 120 r -144 v ) ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, Περὶ παίδων ἀγωγῆς. Ἔκδ. Sirinelli –
Philippon, Plutarque, τ. 1, 1, σ. 34-63.
(φ. 145 r -167 v ) Τοῦ αὐτοῦ, Περὶ τοῦ ἀκούειν. Ἔκδ. Klaerr – Philippon –
Sirinelli, Plutarque, σ. 36-62.
(φ. 168 r -186 r ) Τοῦ αὐτοῦ, Περὶ πολυπραγμοσύνης, Dumortier – Defradas,
Plutarque, σ. 266-284.
(φ. 186 v -213 r ) Τοῦ αὐτοῦ, Περὶ τοῦ πῶς ἄν τις αἴσθοιτο ἑαυτοῦ
προκόπτοντος ἐπ᾽ ἀρετῇ. F.C. Babbitt, Plutarch's moralia, vol. 1, Cambridge,
Mass.: Harvard University Press, 1927 (repr. 1969): 400-456.
(φ. 216 r -271 v ) ΣΥΝΕΣΙΟΣ ΚΥΡΗΝΗΣ, Ἐπιστολαί. Τέλος κολοβό: ἅττα
ἡμεῖς περὶ τοῦ χρόνου πρὸς σὲ ἤδη βούλει καὶ τὴν ἐπιστολήν.
(Ἐπιστολὴ 61, 42) A. Garzya, Synésios de Cyrène, Correspondance: Lettres I-
CLVI, vols. 2-3, Paris: Les Belles Lettres, 2000: 1:1-79; 2:173-307.

Λουκιανός

Αποτελέσματα 51 έως 60 από 105