(φ. 2r-189v) Χωρὶς τίτλο. Ἡ ἀρχὴ τοῦ Νομοκάνονα στὸ φ. 16r: «Κεφ. αον. Περὶ κριτοῦ, ἤτοι ἀρχιερέως, τοῦ εἶναι εἰς πάντας συμπαθῆ (!) καὶ νὰ μὴν πιστεύῃ λόγους ἀνεξετάστως». Ἀρχ. Πρέπει ὅτι ὁ κριτής, τοὐτέστιν ὁ ἀρχιερεύς, νὰ μιμεῖται τὸν δίκαιον κριτήν, καὶ μέγαν Ἀρχιερέα, τὸν κ(ύριο)ν ἡμῶν Ἰησοῦν Χ(ριστό)ν. – Ἔκδ. Δ. Γκίνης – Ν. Πανταζόπουλος, Νομοκάνων Μανουὴλ νοταρίου τοῦ Μαλαξοῦ τοῦ ἐκ Ναυπλίου τῆς Πελοποννήσου μετενεχθεὶς εἰς λέξην [!] ἁπλῆν διὰ τὴν τῶν πολλῶν ὀφέλειαν, [Νόμος, Επιστ. Επετ. Σχ. ΝΟΕ 1 (198 )], Θεσσαλονίκη 1985.
(φ. 2r-15v) «ΠΙΝΑΞ ΤΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΝΤΟΣ ΝΟΜΙΜΟΥ». Στὸν Πίνακα περιεχομένων (15v) στὸ κεφ. υκα΄ ἀναγράφεται: Ὁμιλία ῥηθεῖσα ὑπὸ γενναδίου τοῦ σχολαρίου πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως περὶ τῆς ὀρθῆς πίστεως τῶν χριστιανῶν, πρὸς τοὺς Ἀγαρηνούς, ἐρωτηθεὶς παρὰ τοῦ ἀμηρᾶ αὐτῶν, σουλτᾶν μεχμέτ· τὸ κεφάλαιο ὅμως αὐτὸ λείπει ἀπὸ τὸ χειρόγραφο στὴν οἰκεία θέση, ὥστε τὰ κεφάλαια νὰ εἶναι υκγ΄ καὶ ὄχι υκδ΄.