Τεκμήριο Χ53 - Μαθηματάριο

1. (φ. 3 r -10 r ) ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ, Περὶ τοῦ ἐνυπνίου ἤτοι βίος Λουκιανοῦ, Ἀρχ.
(ἀκέφ.) Πολλοῖς καὶ ἀγαθοῖς κοσμήμασι, σωφροσύνης τε καὶ
εὐσεβείας. ἔκδ. A.M. Harmon, Lucian, vol. 3, Cambridge, Mass.:
Harvard University Press, 1921 (repr. 1969): σ. 214-232. (10.5 κ.ἑ.)

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΚΩΔΙΚΩΝ 1-100

 103 

2. (φ. 10 r -112 v ) Νεκρικοί διάλογοι Ἔκδ. Jacobitz, Luciani, τ. 1. (φ. 10 r -14 v )
Διογένους καὶ Πολυδεύκους· Ἔκδ. σ. 136-138. – (φ. 14 v -23 r ) Χάρωνος
καὶ Ἑρμοῦ· Ἔκδ. σ. 149-154. – (φ. 23 v -28 r ) Μενίππου, Ἀχακοῦ,
Πυθαγόρου καὶ Σωκράτους· (φ. 28 r -30 r ) Πλούτων ἢ κατὰ
Μενίππου·Ἔκδ. σ. 138-139. – (φ. 30 r -32 r ) Ἑρμοῦ καὶ Χάρωνος· Ἔκδ.
σ. 140-141. – (φ. 32 v -34 r ) Πλούτωνος καὶ Ἑρμοῦ· (φ. 34 v -38 v )
Τερψίωνος καὶ Πλούτωνος·Ἔκδ. σ. 142-144. – (φ. 38 v -46 r )
Ἀλεξάνδρου, Ἀννίβα, Μίνωος καὶ Σκηπίωνος· (φ. 46 r -48 v ) Μίνωος καὶ
Σωστράτου· (φ. 48 v -51 r ) Διογένους καὶ Μαυσώλου· (φ. 51 v -53 r ) Νιρέως
καὶ Θερσίτου καὶ Μενίππου· (φ. 53 r -54 v ) Μενίππου καὶ Χείρωνος· (φ.
55 r -62 r ) Διογένους καὶ Ἀντισθένους καὶ Κράτητος· (φ. 62 r -64 v )
Μενίππου καὶ Τειρεσίου· (φ. 65 r -66 v ) Αἴαντος καὶ Ἀγαμέμνονος· (φ.
66 v -68 r ) Μενίππου καὶ Κερβέρου· (φ. 68 v -97 v ) Χάρων ἢ
ἐπισκοποῦντες· (φ. 98 r -112 v ) Μένιππος ἢ Νεκυιομαντία.
2.(φ. 112 v -133 r ) Περὶ τοῦ μὴ ῥᾳδίως πιστεύειν διαβολῇ. Ἔκδ. Bompaire,
Lucien, τ. 2, σ. 146-168.
3. (φ. 137 r -145 v ) Πατρίδος ἐγκώμιον. Ἔκδοση πρωτοτύπου στό: Bompaire,
Lucien, τ. 2, σ. 8-13.
4. (φ. 147 r -163 v ) Περὶ πένθους 147r: δύο καὶ μισὴ ἀράδες τοῦ κειμένου
ἀνολοκλήρωτες (Τίτλος καὶ Ἀρχ. Ἄξιον ρε παρατηρεῖν … τὰ
συμβαίνοντα, ἐπαναλαμβένεται πλήρως τὸ κείμενο ἐξ ἀρχῆς ἀπὸ τὸ φ.
147 v
5. (φ. 165 r –188 r ) ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ, Ὁμιλία κατὰ {τῶν} ὀργιζομένων
(CPG 2854). PG 31, 353-372.
6. (φ. 188 v -224 r ) Ὁμιλία κατὰ μεθυόντων (CPG 2858). PG 31, 444-464.
(φ. 224 r -256 r ) Περὶ τοῦ μὴ προσηλῶσθαι, ταῖς βιωτικαῖς (τοῖς βιωτικοῖς χφ.)
καὶ περὶ τοῦ ἐμπρησμοῦ (ἐμπυρισμοῦ ἔξωθεν τῆς ἐκκλησίας χφ.) (CPG
2866). PG 31, 540-553Α1, 560Β10-564
1. (φ. 256 v -289 r ) Ὁμιλία πρὸς τοὺς νέους ὅπως ἂν ἐξ ἑλληνικῶν
ὠφελοῖντο λόγων (CPG 2867). PG 31, 564-589. Ἔκδ. Boulenger, Saint
Basile, σ. 41-61.
2. (φ. 289 r -315 v ) Ὁμιλία ὅτι οὐκ ἔστιν αἴτιος τῶν κακῶν ὁ Θεός (CPG
2853). PG 31, 329-353.
3. (φ. 317 r – 366 v ) ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, Περὶ παίδων ἀγωγῆς. Sirinelli–
Philippon, Plutarque, σ. 34-63.
4. Κείμενο γιὰ τὶς ἐννέα Μοῦσες, Ἀρχ. Φασὶ τὰς Μούσας … Τέλ.
Καλλιόπην ποιήσεως· ἀπαντᾶ στὰ Σχόλια στὸν Λουκιανὸ, Σχόλιο στὶς
Εἰκόνες, ἀρ. 43, H. Rabe, Scholia in Lucianum, Leipzig: Teubner, 1906
(repr. 1971): σ.186. 7-12.
5. (φ. 371 r -408 v ) Περὶ τοῦ ἀκούειν. Klaerr – Philippon – Sirinelli,
Plutarque, σ. 36-62.

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΚΟΖΑΝΗΣ

 104 

6. (φ. 411 r -436 v ) Περὶ πολυπραγμοσύνης, Dumortier – Defradas,
Plutarque, σ. 266-284.
7. (φ. 439 r -481 v ) Περὶ ἀδολεσχίας, G. N. Bernardakis, Plutarchi Moralia,
τ. 3, Λειψία, 1891, σ. 322-333.

• Ελληνικά

• Ελληνικό

Ὕλη Χαρτὶ ὑποκίτρινο μετρίως λεπτό, σκληρὸ τραχὺ ἀποκολλημένο ἐσωτερικὰ μεγάλο
μέρος ράχης ἀπὸ τὸ σῶμα τευχῶν. Χαράκωση: βαθιά, ἐπὶ τοῦ verso· γραφὴ
κρέμεται, ἀλλὰ ἐλαφρῶς καὶ ἐπὶ τῆς γραμμῆς χαράκωσης.
Τχ 17´8 (129), 1´8-1 (136· τὸ ἀρχικὸ 6ο φ. ψαλιδισμένο καὶ παρατοποθετημένο
μεταξὺ τοῦ 3ου καὶ τοῦ 4ου φ. καὶ ἐπικολλημένο στὸ 4ο φ, 3´8 (160), 1´4 (164),
8´8 (228), 1´6+ 1´2 (236· τὸ τριάδιο 229-233/234-236 ἐμβόλιμο τὸ διάδιο 231-
232), 13´8 (340), 1´6 (346), 11´8 (434), 1´4 (438), 5´8 (478), 1´6 (484· μετὰ τὸ
5ο φ. ὑπολείμματα φφ. ἐπικολλημένα στὸ 6ο φ. πιθανὸν τὸ ἀρχικὸ τεῦχος νὰ
ἦταν τετράδιο). Προβληματικὴ φυλλαρίθμηση μετὰ τὸ φ. 101v, ἔχουμε ἀρίθμηση
ἀπὸ τὸ 92 κ. ἑξ. φ. 4-484 (92bis–101bis μετὰ τὸ φ. 101) φ. 4-12:
ἐπαναριθμήθηκαν ἀπὸ νεώτερο χέρι ὡς 2-10 καὶ ἐπὶ τοῦ ἀρχικοῦ ἀρ. 4 ἄλλο χέρι
σημείωσε 3. Τὰ φ. 1-3 λείπουν. «Παραπομπὲς» σὲ recto-verso, στὴν κάτω δεξιὰ
γωνία, κάτω ἀπὸ τὸ κείμενο καὶ παράλληλα πρὸς αὐτό. Φυλλαρίθμηση:
Ἀριθμοῦνται φύλλα ἀπὸ μεταγενέστερο χέρι μὲ ἀραβ. στοιχεῖα, στὴν ἄνω δεξιὰ
γωνία στὸ recto, μὲ μολύβι. Ἄγραφα φύλλα: 133 v -136 v , 141 v -142 r , 146-147,
164, 316, 367-370, 409-410, 437-438).
Σημ. Ὁ γραφέας ἐπανειλημμένως σημειώνει χρονολογίες: (φ. 133 r ): Τέλος τῶν λόγων
τοῦ Λουκιανοῦ: ἐν ἔτει, ᾳψνα ω , ιδ´ μαρτίου. – (φ. 366 v ): Τέλος σὺν θεῷ ἁγίῳ τοῦ
λόγου μηνὶ Ἰουνίῳ 16, ᾳψνγ ἡμέρα. – (φ. 371 r ): ἠρξάμεθα σὺν θεῷ ἁγίῳ καὶ τοῦ
παρόντος λόγου ἐν ἔτει ᾳψνγ μηνὶ Ἰουνίῳ κα. – φ. 436 v : Τέλος σὺν θεῷ ἁγίῳ
καὶ τοῦ παρόντος λόγου μηνὶ ἰανουαρίῳ ἡμερα λα 1754. – φ. 481 v : Τέλος σὺν
θ(ε)ῷ ἁγίῳ καὶ τοῦ παρόντος λόγου μηνὶ Αὐγούστῳ 19 ιθ ᾳψνδ. 1754 ω ἡ βίβλος
αὕτη οὖσα τυγχάνει ( διαγρ. Ἰωάννου ἰ) υἱοῦ ἰατροῦ τοῦ Χίου Ἰωάννου. – (φ.
483 r ): venit oderiferis proxima spina rosis (φ. 483 v ): Ἐν ἔτει ᾳψνδ´ ἡ ἀδελφή μου
ἐστεφανώθη εἰς τὴν μεγάλην ἀποκρέαν τῆς ἀναστάσεως καὶ ἔτεκεν υἱὸν καὶ
ἐκάλεσεν τὸ ὄνομα αὐτοῦ (διαγρ. ἐμμανουή) λουκᾶ· ἐν ἔτει ᾳψρζ´ ἐν μηνὶ
ὀκτωμβρίῳ καὶ ἐν ἡμέρᾳ ιη η´ σαββάτου πρὸς ἑσπέραν μετέστη τῶν τῆδε ὁ σουλτὰν
ὀσμάνιος καὶ ἐν ἡμέρᾳ ιθ η´ Κυριακῆς, ἐστέφθη βασιλεὺς, ὁ υἱὸς τοῦ σουλτὰν
ἀχμέτη, ὁ σουλτὰν μουσταφᾶς. (φ. 484 r ) ἐντὸς πλαισίου: +ἥδε ἡ βίβλος τυγχάνει
ὑιοῦ τοῦ σινιὸρ λουκᾶ Ἰω(άνν)ου) Πιτζιπιοῦ γλύκα ἰδίαις χαιρσὶν γεγραμμένη. (φ.
484 v ): ἐν ἔτει ᾳψνς´ ἐν μηνὶ μαρτίῳ ἡμέρᾳ τῆς ὀρθοδοξίας ἐγεννήθη ὁ υἱὸς τοῦ
σινιὸρ Θυτοτὸρ ἀλεξάνδρου βενιὲρ ὅστις καί ἀνεψυιός μου κέκληται. Facio fai …
διὰ τὴν δοκιμὴν τοῦ κονδυλίου καὶ τῆς μελάνης. ἐν ἔτει ᾳψνδ´ ἐβασίλευσεν ὁ
Sultàn Osmanis (σημείωση μεταγενέστερη) ᾳψνς´ παρέδωκε τὴν μιαρὰν αὐτῆς
ψυχὴν ἡ βαλεντὲ μετὰ τὸ μέγα πάσχα». ᾳψνε´ ἐν μηνὶ ὀκτωμβρίῳ ἡμέρᾳ κυριακῇ
ις´ ἀνεῖλον τὸν σιλικτὴρ πασάν τὸν πολλὰ φίλον τοῦ βασιλέως σουλτὰν ὀσμάνι καὶ
ἦτον αἰτία ἡ βαλεντέ. Τὸ χφ ἀνῆκε ἄλλοτε στὸν γιὸ τοῦ προαναφερθέντος Λουκᾶ
σύμφωνα μὲ τὴ σημείωση τοῦ φ. 481 v : ἡ βίβλος αὕτη οὖσα τυγχάνει υἱοῦ τοῦ
Ἰατροῦ τοῦ Χίου Ἰωάννου. Ἀργότερα περιῆλθε στὴν κατοχὴ τοῦ Θεοφίλου
διακόνου τοῦ ἐκ Βερροίας. Πβλ. φ. 3. ΜΥΑΡΗΣ. Στὸ πρόσθιο ἐσώφυλλο (ἴδιο
χέρι): ἐν ἔτει, ᾳψνε ω ἠρξάμεθα τοῦ ἐνυπνίου τοῦ Λουκιανοῦ ἐv ἔτει ᾳψνε ἐδέθη
αὕτη ἡ βίβλος. Ἥδε ἡ βίβλος τυγχάνει υἱοῦ τοῦ Signor Luchi Ἰωάννου pizipiù

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΚΩΔΙΚΩΝ 1-100

 105 

γλύκα e questo come di altri libri zuanne pizipiù καὶ τόδε σὺν τοῖς ἄλλοις κτῆμα
Ἰωάννου (piτζiπiû. Σιγάλας).
Στχ. Νεωτερικὴ ἀρχική· συμπιεσμένος χάρτης καλυμμένος ἀπὸ μαῦρο δέρμα ἐντύπωμα
ρομβοειδὲς ἀνθοειδὲς στὸ μέσον τοῦ πρόσθιου καλύμματος. Χαράκωση: Ὄρθια
ὀρθογώνια παραλληλόγραμμα, ἡ χαράκωση ἐπάλληλα, ἐνδιάμεσα ἀνθοειδὴς
ταινία στὶς ἐσωτερικὲς τέσσσερις γωνίες ἄνθη· τῆς πίσω πλευρᾶς ἐξέπεσαν κατὰ
τὸ ἥμισυ. Ράχη ἐπίπεδη· τρία πραγματικὰ σηκώματα, φθαρμένες γωνίες, σχισμὴ
στὸ ἄνω μέρος δέρματος ράχης, ἀποκομμένο κάτω τμῆμα (μικρὸ μέρος) δερμ.
Κάτω ράχης· μεγάλο μέρος τῆς δερμάτινης ἐπικάλυψης στὸ πίσω κάλυμμα
ἀποκομμένο· ἐρυθρὰ στίγματα στὴν ἀκμή. Διαστάσεις καλυμμάτων: 222´165 χιλ.
Στὸ ἄνω μέρος τῆς ράχης λευκὴ ἐτικέτα: λόγοι/ψυχαγωγημένοι/λουκιανοῦ. Ἐπὶ
τῶν καλυμμάτων καὶ τῆς ράχης (κάτω μέρος), σὲ ὅλο τὸ πλάτος, διαφανὴς
κολλητικὴ ταινία, περαιουμένη στὰ ἔσω καλύμματα (ταξινόμηση 2004). Στὸ κάτω
μέρος τῆς ράχης λευκὴ ἐτικέτα (ταξινόμηση 2004): Χ 53. Στὸ ἔσω πρόσθιο
κάλυμμα (ἄνω) ἐπικολλημένη ἐτικέτα: ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟΝ | ΚΟΖΑΝΗΣ | Χ ἀριθ.
54 (Χ καὶ 54 μὲ μελάνι, τὰ ἄλλα στοιχεῖα ἔντυπα). Λίγες ὀπὲς, ρύποι καὶ
ξύσματα ἐπὶ τῶν καλυμμάτων. Ἐλαφρῶς φθαρμένες οἱ γωνίες τῶν καλυμμάτων.
Τὸ δέρμα στὸ κάτω ἄκρο τῆς ράχης φθαρμένο.
Κατ. μέτρια. Ἐλαφρῶς χαλαρὴ σύνδεση τευχῶν-φύλλων, λίγη ὑγρασία στὸ ἄνω μέρος
(Στὸ ἄνω περιθώριο ὀπὲς ἀπὸ βιβλιοσκώληκα).

• Ελληνικά

• Ελληνικό